باشگاه تراکتور، به عنوان یکی از تیمهای واگذار شده به بخش خصوصی در فوتبال ایران، تجربهای منحصربهفرد را در این مسیر پر فراز و نشیب از سر گذرانده است. واگذاری مالکیت این باشگاه به محمدرضا زنوزی، اگرچه در ابتدا با چالشهایی نظیر تغییرات مکرر مدیریتی و فنی، استفاده از مدیران و مشاوران اشتباهی، هزینههای نامتعارف و نوسان در نتایج همراه بود، اما در نهایت منجر به شکلگیری الگویی قابل تامل برای سایر باشگاههای ایرانی شد.
زنوزی، با آزمون و خطاهای متعدد، اشتباهات فراوانی را در ابتدای مسیر مرتکب شد. او تقریباً همیشه با مدیران خود درگیر بود و حتی با مربیانش، اما به مرور زمان و با کسب تجربه، توانست ساختاری منسجمتر و رویکردی اقتصادی صحیحتر را در باشگاه پیادهسازی کند. تراکتورِ امروز، با تکیه بر جذب بازیکنان با کیفیت و کادر فنی کارآمد، و دوری از جنگهای متعارف بین مربی و مدیران بر سر جذب بازیکن، به یکی از مدعیان اصلی قهرمانی در فوتبال ایران بدل شده است. تجربه تراکتور نشان میدهد که خصوصیسازی، مسیری یکطرفه و بدون چالش نیست. موفقیت در این راه، مستلزم درک صحیح از اقتضائات مدیریت خصوصی، صبر و حوصله در مواجهه با مشکلات و اتخاذ تصمیمات استراتژیک بلندمدت است. درس مهمی که از تجربه تراکتور میتوان گرفت این است که اشتباهات و آزمون و خطاها بخشی اجتنابناپذیر از فرایند خصوصیسازی هستند، اما با درس گرفتن از این تجربیات، میتوان یک باشگاه را به وضعیت باثبات و موفقیت رساند. در همین راستا، عملکرد دراگان اسکوچیچ، سرمربی تیم تراکتور، نیز قابل توجه است. او با درک صحیح از شرایط باشگاه و با تکیه بر دانش فنی و تجربه خود، توانسته است تیمی منسجم و قدرتمند را روانه مسابقات کند.
با این حال، خصوصیسازی در فوتبال ایران همچنان با موانعی نظیر نبود شفافیت مالی، عدم وجود سازوکارهای نظارتی قوی و چالشهای مربوط به مالکیت و بدهیهای انباشته دست و پنجه نرم میکند. عبور موفقیتآمیز از این مرحله گذار، نیازمند تدوین قوانین و مقررات کارآمد، حمایت از سرمایهگذاران واقعی و توجه به منافع بلندمدت فوتبال کشور است. تجربه تراکتور، با تمام فراز و نشیبهایش، میتواند نقشه راهی برای سایر باشگاهها در این مسیر دشوار باشد البته به شرط آنکه از حق پخش تلویزیونی و کپی رایت سهلانگارانه عبور نکنیم و به باشگاهها اجازه درآمدزایی بلندمدت و مشخص بدهیم.
منبع: فرهیختگان