از نگاه بسیاری از کارشناسان، در شرایطی که اقتصاد ایران با تورم ساختاری و مزمن دستوپنجه نرم میکند، افزایش سطح مالکیت مسکن در میان اقشار مختلف جامعه نهتنها یک راهکار مطلوب، بلکه تنها مسیر عملی برای مهار بحران مسکن و تأمین حداقلیترین نیاز معیشتی خانوارها بهشمار میرود.
احمد دنیامالی، نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی، با تأکید بر وخامت وضعیت موجود، تصریح کرده است که کشور در حال حاضر جمعیتی بالغ بر ۲۴ میلیون خانوار دارد، اما بخش قابلتوجهی از این خانوادهها از داشتن مسکن ملکی محروماند.
به گفته او، برای خروج از این وضعیت ناپایدار، باید به شکل اصولی و مداوم، تعادل میان عرضه و تقاضا بهنفع تقویت عرضه بر هم زده شود؛ بهبیان روشنتر، همواره باید حجم تولید و عرضه مسکن فراتر از میزان تقاضا باشد تا نهتنها شکاف مسکن پر شود، بلکه با کاهش فشار قیمتی و مهار سوداگری، امکان خانهدار شدن برای طبقات محروم و متوسط نیز فراهم گردد. این نگاه، مبتنی بر تجربههای جهانی و سازوکارهای شناختهشده در اقتصادهای تورمی است؛ جایی که دولتها بهجای کنترل مصنوعی قیمت یا سیاستهای محدودکننده، مسیر افزایش تولید را هموار کردهاند تا تقاضای واقعی در بازار به شکل طبیعی پاسخ داده شود.
در شرایطی که بحران مسکن ایران در ۴۰ سال گذشته بیسابقه است و طبق آمار ۸۰ درصد مردم توان خرید مسکن را ندارند، یکی از راههای حل بحران مسکن، افزایش مالکیت مردم به وسیله اعطای زمین به آنها است.
کامران غضنفری، نماینده مجلس شورای اسلامی در این خصوص بیان کرده است اگر زمین رایگان در اختیار مردم قرار بگیرد و تسهیلات بانکی نیز پرداخت شود، در مدت زمانی کمتر از ۲ سال، مردم میتوانند برای خود خانه بسازند.