جزئیات سفر لاکچری معاون رئیس جمهور به قطب جنوب/ همزمانی استوری با سفر کشتی

این بار، سفر نوروزی شهرام دبیری به قطب جنوب برای مردمی که با مشکلات معیشتی دست و پنجه نرم می‌کنند، بسیار عجیب به نظر می‌رسد. عجیب‌تر از آن، واکنش نهادهای دولتی در انکار این موضوع است.

به گزارش تابناک، معاون پارلمانی رئیس‌جمهور که در ماه‌های اخیر همراه با اطرافیانش حواشی رسانه‌ای متعددی ایجاد کرده و عملکردش در معاونت پارلمانی نیز مورد انتقاد بوده، در عید نوروز به منطقه قطب جنوب سفر کرده است. حداقل این چیزی است که رسانه‌ها گزارش داده‌اند.

 شهرام دبیری که از چهره‌های نزدیک به رئیس‌جمهور محسوب می‌شود، این نزدیکی باعث نگرانی‌هایی درباره احتمال سوءاستفاده از موقعیت شغلی شده است. وی در روزهای اخیر سفری به قطب جنوب داشته که این اقدام در شرایط اقتصادی کنونی کشور، حتی اگر با هزینه شخصی انجام شده باشد، می‌تواند تحلیل‌های نامناسبی درباره دولت به همراه داشته باشد.

بر اساس اخبار رسانه‌ها، دبیری هم‌اکنون در قطب جنوب به سر می‌برد. این سفر در شرایط خاصی از دولت انجام گرفته است. پس از انتشار گسترده خبر این سفر، بسیاری از شخصیت‌ها و فعالان رسانه‌ای به آن واکنش نشان دادند، اما نهادهای نزدیک به دولت همگی به تکذیب آن پرداختند.

همزمانی استوری خبرساز با سفر کشتی قطبی

با این حال، به نظر می‌رسد مسئله واضح‌تر از این حرف‌هاست. طبق گزارش‌ها، اولین بار همسر دبیری خبر این سفر را منتشر کرده بود، اما پس از ایجاد جو رسانه‌ای، نزدیکان دولت به تکذیب آن پرداختند و ظاهراً همسر آقای دبیری نیز مجبور به حذف استوری شده است.

اگرچه استوری اینستاگرامی حذف شد، اما نام کشتی که ظاهراً آنها را به قطب جنوب برده، در رسانه‌ها باقی مانده است. این کشتی یکی از کشتی‌های معروف مسافربری به مقصد قطب جنوب است. بررسی‌های فضای مجازی نشان می‌دهد این کشتی مخصوص سفرهای تفریحی به قطب جنوب است و حضور دبیری و همسرش در کنار آن، گواهی بر این سفر است. البته دفتر وی ادعا کرده این تصاویر مربوط به سفرهای گذشته است. 

زمان برگشت دبیری

 بر اساس گزارشی که بی بی سی منتشر کرده است پلانکیوس یک کشتی گردشگری است که در روز ۲۳ مارس (سوم فروردین ۱۴۰۴) درست در روزی که این استوری منتشر شده است، از شهر «اوسوایا» در آرژانتین که به جنوبی‌ترین شهر کره زمین شهرت دارد، حرکت به سمت قطب جنوب را آغاز کرده است.

رسانه‌ها گزارش داده‌اند که معاون رئیس‌جمهور ابتدا از تهران به بوینس آیرس رفته و پس از استراحت در این شهر، به مقصد شهری بندری در جنوب آرژانتین - جنوبی‌ترین شهر جهان - حرکت کرده است. احتمالاً سفر دو هفته‌ای او تا ۱۵ فروردین ادامه دارد و سپس به تهران بازخواهد گشت. اما بی بی سی گزارش داده که سفر ده روزه این کشتی در تاریخ ۴ آوریل (۱۲ فروردین ۱۴۰۴) با بازگشت به شهر اوسوایا به پایان می‌رسد.

در این میان ماجرا از سوی نزدیکان دولت تکذیب می شود. هرچند در آخرین جلسه هیات دولت نیز شهرام دبیری در جلسه حضور نداشت.

معاون همچنان خبرساز

شهرام دبیری در مدت کوتاه مسئولیتش به چهره‌ای جنجالی تبدیل شده است. وی بدون سابقه پارلمانی به معاونت پارلمانی رئیس‌جمهور منصوب شد. پس از آن، داماد خانواده او به معاونت وزارت ورزش رسید و مراسمی با عنوان "تجدید دیدار مردم تبریز با معاون وزیر" برگزار کرد، در حالی که تنها چند روز از انتصابش گذشته بود. اخیراً نیز برادر دبیری به هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال راه یافته است.

به نظر می‌رسد رئیس‌جمهور ترجیح می‌دهد حواشی مربوط به معاون پارلمانی خود را نادیده بگیرد. اما ادامه این روند و بی‌توجهی به انتقادات، می‌تواند دبیری را به چهره‌ای ویژه در دولت تبدیل کند و به او قدرت بیشتری ببخشد - قدرتی که ممکن است تبعات جدی داشته باشد.

هرچند دبیری در حوزه کاری خود فردی توانمند است، اما حضور در چنین موقعیتی می‌تواند برای دولت مساله ساز باشد.

مساله، قومیت نیست

 برخی از مخاطبان در فضای مجازی، هر انتقادی به دبیری را به مخالفت با ترک‌ها و تلاش برای حذف یک قوم موثر از مدیریت کشور تعبیر کرده‌اند، در حالی که چنین موضوعی مطرح نیست. پیش از این نیز در مورد اسفندیار رحیم مشایی در دولت احمدی‌نژاد انتقادات مشابهی مطرح شده بود، بدون آنکه به قومیت او پرداخته شود.

مسئله بسیار جدی‌تر از این حرف‌هاست. وقتی در پی حواشی بیمارستان ولیعصر تبریز (که متعلق به آقای دبیری و شر‌کاست) و فوت چند بیمار، مقامات دولتی سکوت می‌کنند و مجلس نیز اقدامی نمی‌کند، نشان‌دهنده مشکلی اساسی است. وقتی وزیر اقتصاد فقط پس از شش ماه استیضاح می‌شود و رای نمی‌آورد، نشان از ضعف احتمالی در معاونت پارلمانی دارد. وقتی طرح آموزش زبان اقوام ایرانی با مخالفت دولت در مجلس رد می‌شود، اما سپس دبیری در توییتر اعلام می‌کند که نماینده اشتباه کرده و برای جبران آن اقدامی نمی‌کند، مشکل دیگری آشکار می‌شود.

یا وقتی نزدیکان فردی به سرعت به موقعیت‌های مهم می‌رسند، مسئله می‌تواند بسیار جدی‌تر باشد. بحث بر سر قومیت نیست، بلکه اتفاقا ابراز نگرانی درباره آسیبی است که یک فرد می تواند به وجهه رئیس‌جمهور ترک‌زبان بزند؛ آن وقت خیلی چیزها ممکن است آسیب بخورد.

به نظر می‌رسد آقای رئیس‌جمهور باید حداقل در این مورد موضعی اتخاذ کند، نه اینکه موضوع را نادیده بگیرد. بی‌توجهی به این مسائل می‌تواند عواقبی جدی در پی داشته باشد. چه بسا همین رفتارها و سفرهای قطبی نمایانگر فاصله بسیار دور برخی از دولتمردان با شعارهای عدالت محور رئیس جمهور را نشان می دهد.