اگر بگوييم على(ع) را كه كشت، البته عبدالرحمن بن ملجم. اگر بگوييم على(ع) را چه كشت، بايد بگوييم جمود و خشک‌مغزى و خشكه‌مقدسى. همينهايى كه آمده بودند على(ع) را بكشند، از سر شب تا صبح عبادت می‌کردند.
یک وقت می‌گوييم على(ع) را كه كشت و يك وقت می‌گوييم علی(ع) را چه كشت؟
اگر بگوييم على(ع) را كه كشت، البته عبدالرحمن بن ملجم. اگر بگوييم على(ع) را چه كشت، بايد بگوييم جمود و خشک‌مغزى و خشكه‌مقدسى. همينهايى كه آمده بودند على(ع) را بكشند، از سر شب تا صبح عبادت می‌کردند.
واقعاً خيلى تأثرآور است. على(ع) به جهالت و نادانى آنها ترحم میكرد، تا آخر هم حقوق آنها را از بيت‌المال میداد و به آنها آزادى فكرى میداد.
ابن ابی‌الحدید می‌گوید: اگر می‌خواهید بفهمید که جمود و جهالت چیست، به این نکته توجه کنید که اینها وقتی که قرار گذاشتند این کار را بکنند، مخصوصاً شب نوزدهم رمضان را انتخاب کردند. گفتند: ما می‌خواهیم خدا را عبادت بکنیم و چون می‌خواهیم امر خیری را انجام بدهیم، پس بهتر این است که این کار را در یکی از شبهای عزیز قرار بدهیم که اجر بیشتری ببریم.
منبع خبر "عصر ایران" است و موتور جستجوگر خبر تیترآنلاین در قبال محتوای آن هیچ مسئولیتی ندارد. (ادامه)
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت تیترآنلاین مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هرگونه محتوای خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
