سرویس سیاست مشرق- روز جمعه گذشته یک اطلاعیه بدون مهر و امضا در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست شده که در آن از مردم خواسته بود با پوشیدن کفن به میدان پاستور بیایند. در این اعلان به این موضوع اشاره‌شده که هدف از این اقدام مقابله با پرچم‌های نفوذ دشمن در کشور، مطالبه عزل و محاکمه ظریف بوده است.
حضور یکی از نمایندگان مجلس در این تجمع که پیش‌ازاین درباره حادثه سقوط بالگرد رئیس‌جمهور شهید ادعاهایی خلاف واقع را نیز برخلاف گزارش‌های ستادکل نیروهای مسلح بیان کرده است ازجمله موارد قابل‌توجهی است که در حاشیه این میتینگ سیاسی روی‌داده است.
همچنین ترکیب حاضرین و جنس آنها حکایت از آن دارد که عوامل برگزارکننده آن بیش از آنکه دارای انگیزه‌های انقلابی خالص و ناب درباره مسائل روز داشته باشند به دنبال ساختن یک هویت سیاسی جدید با جنس اقدامات رادیکال و ضربتی برای تحولات آینده هستند، این جریان گاهی در همایش‌های محدود و اغلب در نمایش‌های خیابانی علاقه به ظهور و بروز دارد.
بالا آمدن این موج سیاسی روی خط اقدامات خیابانی با تکیه‌بر اقداماتی که باعث برانگیختگی احساسی در برخی جوانان انقلابی شده ازجمله مواردی است که در چند ماه اخیر پس از انتخابات ریاست جمهوری باید به آن توجه ویژه داشت.
البته اینجا صحبت درباره انگیزه‌های درونی این محفل خیابانی که بیش از گذشته قابل تبارشناسی و ریشه یابی است و مشرق پیش از این درباره اهداف آنها نوشته است، نیست؛ بلکه آنچه عیان شده و از اندرونی‌های پیام‌رسان‌های داخلی بیرون زده آن است که گروهی محدود به نام جریان انقلابی در تلاش بوده تا با بحران سازی برای دولت و فشار بر سایر قوا چنان فضایی را تدارک ببیند که پزشکیان چاره‌ای جز برکناری اعضای کابینه، استیضاح وزرا و در نهایت فشار مستمر تا استعفا نداشته و یا مجلس در وضعی قرار بگیرد که راهی جز استیضاح اکثریت کابینه و رئیس دولت برایش باقی نماند.
همچنین بررسی مدل رفتاری این گروه در فضای مجازی و کف خیابان حکایت از آن دارد که این جریان در حال تلقین این موضع است که نهادهای امنیتی و نظامی چند مجموعه جزیره‌ای، تجزیه‌شده و بدون دستاورد هستند که پالس ضعف از کشور به بیرون داده و آورده میدانی نداشته‌اند؛ فشار روی موضوعاتی چون اجرای عملیات وعده صادق ۳، شرایط سوریه و متزلزل نشان دادن جایگاه مقاومت ازجمله این موارد است.
رشد و تکثیر چنین جریانی در وضعیت کنونی کشور دارای چند نکته قابل‌توجه است؛ درحالی‌که دولت ترامپ با امضای جارد کوشنر در تدارک تغییر در وضعیت منطقه بوده و نمایی از بالا برای آن کشیده است دو جریان رادیکال همچون دو لبه یک قیچی در منتها علیه سمت و چپ و راست سیاسی به دنبال آن هستند تا با ایجاد انحراف در اولیت‌های اصلی، تحلیل‌های غلط را جایگزین انتخاب‌های درست کنند. در این مرحله رد یک سرویس آلوده قابل‌مشاهده است.
از سویی کشاندن منازعات سیاسی به خیابان علاوه بر دمیدن به دوقطبی‌های سیاسی و خط‌کشی‌های اجتماعی فضایی را می‌سازد که از درون آن انسجام عمومی آسیب خواهد دید، بی‌شک در این مرحله حفظ وحدت میان همه ارکان بر سلایق و عقاید برتری دارد.
کشور در شرایطی قرار دارد که باید مانند یک ساعت به‌صورت منظم کار کند، در دوره‌ای که موتور دولت تازه روشن‌شده و به حرکت درآمده است هر نوع سیگنالی چه از درون و چه در فضای بین‌المللی (بیرون) می‌تواند تفسیری ایجاد کند که روی مؤلفه‌های مختلفی چون پرونده هسته‌ای، مسئله مقاومت و حتی برخوردهای ترامپ اثر بگذارد.
باید به این نکته نیز توجه کرد که دادن پیام‌های متغیر از درون به بیرون قوه محاسباتی دشمن را به سویی خواهد برد که علامت آن چیزی جز بیان ضعف نیست؛ تقویت اقدامات روانی ترامپ در دستورالعمل ۱۰۰ ماده‌ای موسسه ضد ایرانی FDD مورد تأکید قرارگرفته است.
واضح است که صحنه‌گردان چنین تجمعاتی روی استدلال‌های هیجانی نیروی انقلابی حساب ویژه بازکرده است. اما این بازی نیمه دیگری دارد که ممکن است به‌سوی آشوب‌های کنترل نشده نیز سرریز گردد، در این مرحله قطع زنجیره‌های ناامنی از اهمیت بالایی برخوردار است.
انبوهی از اطلاعات نشان‌دهنده این است که جریانی مشکوک در داخل و حلقه جنگ‌طلبان خارجی به اجماعی رسیده‌اند که هدف نهایی آن پروژه تخریب اقلیم و اتمسفر ایران به امید براندازی سخت است. راه‌حل عبور از این وضعیت نظر رئیس‌جمهور در اطرافیان، رقبای داخلی و دشمنان بیرونی است.
به این نکته ویژه نیز باید توجه کرد که این تجمعات به‌هم‌پیوسته ایتایی زاویه پنهانی نیز دارد که کمتر به آن توجه شده است، شعارهایی که این روزها برخی علیه مجلس، قوه قضائیه و دولت در میدان پاستور داده‌اند حکایت از فرجام برخی پرونده‌های قدیمی دارد که تعیین تکلیف آن نوری بر تاریکی می‌اندازد، ظریف، حجاب و فیلترینگ بهانه‌ای برای آن لحظه مهم است!
