همه نفوذی اند غیر از ما !

فیلمی از یک تجمع اعتراضی طی روز گذشته در مقابل پاستور منتشر شده است که سخنران این تجمع که خود یکی از نمایندگان مجلس دوازدهم است خطاب به معترضان می گوید، آقای ظریف خودش در کتاب خاطراتش که در جمهوری اسلامی هم منتشر شده گفته من با حمایت ساواک به آمریکا رفتم! و حاضران هم با ناراحتی و عصبانیت شعار مرگ بر نفوذی و شعارهای دیگری سر می دهند !

هر چند توجه به این نکته که چطور ممکن است یک نفوذی در کتاب خاطراتش ( احتمالا منظور سخنران، «کتاب آقای سفیر» است) به همین صراحت یا حتی با ظرافت رابطه خودش با ساواک را لو بدهد؟! خود عیار این قبیل اظهارات را به خوبی نشان می دهد؛ اما پرسش مهم تر این است که چطور پس از گذشت ۴ دهه از فضای هیجانی انقلاب و تاسیس نهادهای حافظ امنیت کسی بتواند به همین سادگی و صراحت و بدون توسل به هیچ سند و مدرک قابل دفاعی نه تنها درباره نفوذی بودن این و آن مخالف سیاسی خود نظر بدهد بلکه دیگران را هم تهییج به اعتراض خیابانی کند! 

احتمالا طرح این قبیل بداخلاقی ها در پوشش دفاع از ارزش ها باعث شده در برخورد قانونی با این قبیل ادعاها تردید ایجاد شود و این قبیل ادعاها درست یا غلط حمل بر انگیزه ها و نیت های برگزار کنندگان این قبیل تجمعات می شود  و گرنه چنین اتهاماتی اگر از سوی کسان دیگری به دیگرانی منتسب شود معلوم نیست واکنش دستگاه قضا همین باشد. 

موضوع مهم تر دیگری هم هست و آن اینکه چرا باید دخالت و مشارکت سیاسی شهروندان حتی در صورت خیابانی اش که میراث سال های انقلاب است اینطور «سخیف» جلوه کند. گیریم  کسی یا کسانی بنا بر فهم سیاسی خودشان تصمیم بگیرند در مخالفت با کسی یا کسان دیگری از مخالفان سیاسی خودشان تجمعی را در جایی برگزار کنند ( البته حساسیت به رعایت عدالت در دادن چنین مجوزهایی به همه سلایق درخواست همیشه مشروعی است که معلوم نیست واقعا رعایت شده باشد) آیا این مخالفت ها باید به همین شکل سطحی و بی مبنا باشد؟ آیا نمی شود به جای سردادن شعارهایی تند و بی پایه علیه کسانی که کارگزار رسمی نظام هستند فقط به نقد تصمیمات و اظهارات آنها پرداخت؟!  

نکته جالب اینجاست که دامنه شعارها و ادعاهای این تجمع که اولین نبوده و آخرین نیز نخواهد بود محدود به ظزیف نبود و همزمان هم رئیس جمهور و هم رئیس مجلس راه هم در بر گرفت‌!

اگر قرار بر نسبت دادن خیانت و نفوذ به همین سادگی به هر کسی باشیم چرا نباید با این فرضیه که عده ای در پوشش دفاع از ارزش ها در حال بدنامی کارگزاران موثر و مفید نظام (با هر میزان نقد و حرفی که درباره شان داریم) هستند  به این قبیل تجمعات بدبین باشیم؟! یقینا کسی که با نقد و انتقاد به نظام، خود را در معرض حساسیت سیاسی قرار می دهد نمی تواند مانند کسانی که همواره و در همه حال در پوشش دفاع از ارزش ها در هر حالی از نظام دفاع می کنند در نفود موفق باشد!

حاصل تلاطم های سیاسی و فکری همه این سال ها اگر فقط همین یک اثر را بر روی فرهنگ سیاسی ما داشته باشد که هر سخنی را با استدلال و سنجش عقلانی طرح و نقد کنیم نه هیجانات به ظاهر موجه سیاسی و انقلابی می توان گفت بازنده نبوده ایم !