به گزارش سرویس اقتصادی تابناک، ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا شب گذشته در مراسم تحلیف خود درباره وضعیت ملی انرژی آمریکا گفته بود: از ذخائر نفت و گاز خودمان استفاده می کنیم و به سراسر جهان انرژی صادر می کنیم. وی همچنین قانون انرژی سبز را که حامی خودروهای برقی بود، لغو کرد.
فریدون برکشلی، رئیس دفتر مطالعات انرژی وین در گفتوگو با خبرنگار تابناک درباره اظهارات شب گذشته رئیس جمهوری آمریکا درباره حوزه انرژی، با اشاره به اینکه ترامپ با اهداف و وعدههایی قدم به کاخ سفید گذاشته که احتمالا هر یک از آنها آثار و تبعات مهمی بر اقتصاد جهان، به ویژه بخش انرژی برجای میگذارد، گفت: ترامپ در اولین روز کاری خود، از معاهده آب و هوایی پاریس خارج شد. این بدان معناست که سیاست کربن زدایی و ممنوعیت تولید و استفاده از خودروهای سوختهای فسیلی برای چهار سال آینده در امریکا محل چندانی نخواهد داشت. وقتی امریکا که مهمترین طرف پیمان تغییرات آب و هوایی است، از کنوانسیون خارج شود، کلیت پیمان تضعیف میشود. البته ملغی نخواهد شد.
وی ادامه داد: تا اینجا، این خبر مسرت باری برای اوپک (و پلاس) است. اما از سوی دیگر ترامپ محدودیتهای دوره دمکراتها روی بهره برداری از نفت و گاز در مناطق ممنوعه مانند آلاسکا را لغو میکند.
آمریکا، رقیب تازه نفس اوپکی ها و غیراوپکی ها
رئیس دفتر مطالعات انرژی وین تصریح کرد: تولید نفت و گاز امریکا روند افزایشی میگیرد و به رقیبی سرسخت برای تولید کنندگان اوپک و غیر اوپک تبدیل میشود. البته یعنی بیش از گذشته. زیرا که هم اکنون هم امریکا بخش مهمی از بازارهای اوپک در اروپا را به خود اختصاص داده است.
به گفته برکشلی، لازم به ذکر است که تولید نفت و گاز در امریکا تماما توسط بخش خصوصی و شرکتهای نفتی انجام میگیرد؛ بنابراین تصمیم آنها منبعث از محاسبات سود و زیان و ارزش سهام شرکت هاست. اقدامات دولت تنها به کاهش قوانین و پارهای محدودیتهای مربوط به حفظ محیط زیست محدود میشود.
این کارشناس ارشد بین المللی نفت با تاکید بر اینکه نتایج تصمیمات دولت ترامپ، نتایج آنی ندارند، اظهار داشت: در امریکا، هریک از ایالات قوانین و مقررات خود را دارند.
آمریکا دیگر وارد کننده نفت نیست
وی توضیح داد: در مورد، منع نگاهداری ذخایر استراتژیک، ترامپ در دور اول هم مخالف استراتژی حفظ ذخایر استراتژیک بود. موضوع ذخایر استراتژیک که در ۱۹۷۳ طراحی و اجرایی شد، باید این واقعیت را پذیرفت که نگاهداری ذخایر استراتژیک مربوط به دورانی است که امریکا، وارد کننده خالص نفت بود. حالا که امریکا به یک صادر کننده عمده نفت و گاز تبدیل شده است، نگاهداری ذخایر استراتژیک، موضوعیت خود را از دست داده است.
رئیس دفتر مطالعات انرژی وین با بیان اینکه امروزه ذخایر استراتژیک برای کشورهایی مهم است که وارد کننده خالص نفت و گاز هستند، افزود: به عبارتی اروپا، چین و هند نیازمند حفظ ذخایر استراتژیک خود هستند. در دوره بایدن هم عملا ذخایر استراتژیک موجود، کمتر از استاندارد معادل ۹۰ روز بود. لازم به ذکر است که حذف ذخایر استراتژیک از اصول سیاستهای انرژی امریکا، مستلزم تصویب کنگره این کشور است. تعدادی از نمایندگان حزب جمهوریخواه هم مخالف حذف نگاهداری ذخایر استراتژیک امریکا هستند.
نفت شیل دوام می آورد؟/آمریکا مقابل سلاطین نفتی
برکشلی امروزه نفت و گاز شیل را ستون اصلی تولید انرژی امریکاست، دانست و گفت: امریکا امروز ۱۳.۲ میلیون بشکه در روز تولید دارد که بیش از ۷۰ درصد آن شیل است. تولید نفت شیل به نحوی است که با آسیبهای محیط زیستی شدیدی همراه است. البته تکنولوژیهای نوین، قدری از دامنه آسیبها کم کرده ولی هنوز نسبت به نفت خامهای متعارف بسیار آسیب زننده است.
وی با تاکید بر اینکه عمر مخازن شیل کوتاه است، تصریح کرد: یک ساختار شیل در بهترین شرایط ۵ تا ۶ سال بهره دهی دارد؛ بنابراین کمپانیها ناچارند، به طور دائم دست به اکتشافات جدید بزنند. به احتمال زیاد سطح تولید کنونی امریکا، چندان بیش از رقم کنونی قابل افزایش نیست. اما به طوری که ذکر شد، به ناچار در مقطعی منافع اوپک پلاس و امریکا با یکدیگر در تضاد قرار خواهد گرفت. امریکا به طور فزایندهای روی سهم بازار اوپک پلاس چنگ انداخته است. اوپک پلاس حالا به آسیا رانده شده و بازار اروپا را از دست داده است.