به گزارش خبرگزاری مهر، به دلیل شفاف بودن این زخم بند هیدروژلی، می‌توان به صورت مستمر وضعیت ظاهری زخم را نیز رصد کرد. خبات جمل، که اصالتاً اهل عراق بوده و اکنون ساکن ولورهمپتون است، به عنوان بخشی از پروژه تحقیقاتی خود، هیدروژل‌های خلاقانه‌ای ایجاد کرده است که خواص درمانی طبیعی آویشن و زنجبیل را با اثر ضد میکروبی قوی نانوذرات نقره ترکیب کرده و جایگزینی پایدار و موثر برای مراقبت از زخم ارائه می‌کند.
خبات، نانوذرات نقره را با استفاده از روش‌های شیمی سبز ایجاد نمود و از خواص طبیعی احیاء‌کنندگی زیستی عصاره آویشن و زنجبیل استفاده کرد. آویشن به دلیل خواص ضد باکتریایی و آنتی‌اکسیدانی اش معروف است و زنجبیل به دلیل اثرات ضد التهابی شناخته می‌شود. این دو ترکیب امکان التیام سریع‌تر زخم را فراهم می‌کنند.
این گروه نانوذرات نقره را در هیدروژل‌های سلولز باکتریایی قرار دادند که منجر به پانسمان زخم با فعالیت ضد میکروبی شد.
شفافیت هیدروژل‌ها امکان نظارت آسان بر زخم را بدون نیاز به برداشتن پانسمان فراهم می‌کند و آن را به ویژه برای مدیریت زخم‌های مزمن، مانند زخم‌هایی که بیماران دیابتی و افراد مبتلا به زخم فشاری تجربه می‌کنند، مفید می‌سازد.
خبات گفت: هیدروژل‌های نانوذرات نقره آویشن و زنجبیل ما راه‌حلی برای مراقبت از زخم ارائه می‌کنند. با استفاده از عصاره‌های طبیعی آویشن و زنجبیل، ما پانسمانی ساخته‌ایم که نه تنها با عفونت مبارزه می‌کند، بلکه این کار را به روشی پایدار از نظر محیط زیست انجام می‌دهد. درمان زخم‌های مزمن به خصوص با افزایش مقاومت آنتی‌بیوتیکی بسیار دشوار است. هیدروژل ما که با نانوذرات نقره تقویت شده است، جایگزینی قدرتمند و سازگار با محیط زیست برای درمان‌های معمولی است.
وی افزود: آنچه پانسمان زخم ما را متمایز می‌کند، ادغام فناوری نانو با خواص درمانی آویشن و زنجبیل است. این پانسمان دوگانه نه تنها رشد باکتری‌ها را کاهش می‌دهد، بلکه امکان نظارت آسان‌تر بر زخم را نیز فراهم می‌کند.
دکتر گوپتا گفت: ترمیم زخم، توالی پیچیده‌ای از فرآیندهای سلولی و بیوشیمیایی است که منجر به بهبود موفقیت‌آمیز می‌شود. یکی از موانع اصلی برای بهبود زخم، عفونت‌های کنترل نشده است که می‌تواند شرایطی را در محل زخم ایجاد کند که مانع از توانایی بدن برای بهبودی شود. این موضوع با افزایش میکروب‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک تشدید می‌شود و گزینه‌های درمانی را برای پزشکان محدود می‌کند. بنابراین، کاوش عوامل درمانی طبیعی جایگزین بسیار مهم است.
