چرا کودکان گریه می‌کنند؟

فرارو- معمولا کودکان برای دلایل مختلف گریه می‌کنند. اما گاهی پیش می‌آید والدین نمی‌توانند دلیل گریه آن‌ها را تشخیص دهند. گریه برای کودکان امری کاملا عادی است – در نظر والدین نیز این موضوع طبیعی است، اما در اغلب موارد ممکن است نا امید کننده و آزار دهنده باشند. کاملا درست است، دقیقا مواقعی که نمی‌توانید دلیل گریه‌شان را بیابید.  

به گزارش فرارو، قبل از اینکه کودک شما یاد بگیرد چگونه صحبت کند، یافتن دلیل اصلی گریه می‌تواند بسیار دشوار باشد. حتی کودکانی که صحبت می‌کنند ممکن است دلیل منطقی برای گریه نداشته باشند. 

کودکان و نوجوانان می‌توانند برای برخی مسائل جالب گریه کنند. در نظر داشته باشید که این گریه‌ها نشانه سلامت فرزند شما هستند – حال در هر سنی باشند. یک مطالعه منتشر شده در مجله Research and Personality سال ۲۰۱۱ نشان داد که شرایط گوناگونی برای گریه کودکان وجود دارد. 

محققان دریافته اند، گریه کردن احساس بهتری را منتقل می‌کند، و ممکن است موجب درک بهتر شرایط شود. حال گریه می‌تواند دلیلی مثبت و یا منفی داشته باشد. بنا براین هدف شما نباید همیشه گریه‌های کودک‌تان باشد. اشک ریختن می‌تواند برای کودکان مفید باشد. اما قبل از اینکه تصمیمی بگیرید که چگونه بهترین پاسخ را به دست آورید، از خود بپرسید چرا فرزند من گریه می‌کند؟ 

۱ – خستگی بیش از حد

هنگامی که کودک‌تان دچار بحران می‌شود می‌زند زیر گریه، زیرا رنگ ظرف اشتباهی را به او داده‌اید و یا گفته‌اید که کفشش را خودش به پا کند، ممکن است عامل واقعی اشک‌هایش کم خوابی باشد. یکی از دلایل گریه‌های مکرر، خستگی بیش از حد است که در نهایت منجر به رفتارهای غیر منطقی می‌شود. 

نمی‌توانید مانع ۱۰۰ درصد کج خلقی‌های کودکان شوید، اما می‌توانید با ایجاد یک برنامه خواب معمولی این وضعیت را به حداقل برسانید. این شامل چرت‌های عصرانه و انتخاب درست زمان خواب مناسب است. 

به دنبال نشانه‌هایی از خستگی مانند چشم‌های کوچک شده، خمیازه و برق‌های کوچک در نگاه‌ها باشید. بسته به زمان روز می‌توانید کودک را برای چرتی کوتاه آماده کنید. 

۲ – گرسنگی

حتی بزرگسالان گرسنه نیز حالت تهاجمی پیدا می‌کنند. خوشبختانه یک کودک گرسنه می‌تواند به شما بگوید که دلش یک میان وعده یا غذا می‌خواهد، به جز مواردی که زیادی سرگرم بازی است. اما هنگامی که یک نوزاد گرسنه است، ماجرا فرق می‌کند کمی سخت‌تر می‌شود. 

آوای چنین گریستنی، کمتر از سایر گریه ها، گوشخراش می‌باشد و صداها به جای این که نا امید کننده باشند بیشتر طاقت فرسا هستند. 

۳ – تند خویی (تحریک پذیری)

مکان‌هایی که از حالت طبیعی خارج شده‌اند و شبیه تونل وحشت، جشن‌های تولد جاهایی که کودک می‌خواهد در آنجا حضور داشته باشد. برخی مواقع، فشار و شلوغی می‌تواند بیش از حد انتظار آن‌ها باشد؛ و در اغلب مواقع قادر به بیان آنچه باعث ایجاد رُعب شده، نیستند. 

بنا براین هنگامی که کودک بیش از حد تحریک می‌شود، ممکن است اشک بریزد. بهتر است برای او فضایی آرام و ساکت ایجاد کنید تا آرام شود. 

برای بعضی از بچه‌ها ممکن است حتی این مسئله کافی نباشد و والدین را مجبور به ترک مکان و باز گشت به خانه کنند. 

۴ – استرس

استرس دلیل بسیاری از اشک ریختن‌ها است به ویژه در کودکان. اما به عنوان پدر و مادر ممکن است متعجب شوید که یک کودک چه استرسی در دوران کودکی می‌تواند داشته باشد. 

پاسخ می‌تواند مسائل فراوانی باشد! برنامه‌های فوق العاده فشرده –رفتن به کلاس فوتبال و سپس پیانو و تمرین‌های مداوم – می‌توانند بسیار آنان را تحت تاثیر قرار دهند. آن‌ها نیز به آرامش و زمانی برای صرف بازی خلاقانه خود نیاز دارند. 

کودکان همچنین می‌توانند از آنچه در اطرافشان اتفاق می‌افتد، از جمله مشکلاتی در ازدواج پدر و مادرشان، جابه جایی مدرسه و حتی حوادثی که در خبرها روزانه به گوش می‌رسند، تحت تاثیر قرار بگیرند. 

برای تغییر محیط به کمک شما نیاز خواهند داشت. کاهش شرایط استرس‌زا ممکن است به آن‌ها کمک کند تا احساسات خود را به نحو بهتری مدیریت کنند. 

۵ – توجه

به نظر می‌رسد هیچ مشکلی وجود ندارد – کودک با خوشحالی تمام در حال بازی کردن است، ناگهان رو به شما می‌کند و شروع به گریه می‌کند. او می‌داند که گریه یک روش عالی برای جلب توجه است. 

توجه – حتی زمانی که منفی است - رفتارها را تقویت می‌کند. بنا برا ین ممکن است به آن‌ها بگویید، «فریاد زدن را متوقف کند»، یا چرا «گریه می‌کند»، عصبانیت شما می‌تواند کودک را به ادامه رفتارش تشویق کند. 

رفتار او را نادیده بگیرید و از بر قراری تماس چشمی اجتناب کنید و حتی هیچ مکالمه‌ای را با آنان شروع نکنید. در نهایت در می‌یابند رفتارش به هیچ عنوان سر گرم کننده و بامزه نبوده. 

توجه و ستایش به جا رفتارها در حین بازی و استفاده از کلمات می‌تواند برای آن‌ها بسیار خوشایندتر باشد و دیگر دلیلی برای اشک ریختن و جلب توجه شما نداشته باشند. 

۶ – در خواست

کودکان تفاوت بین خواسته و نیاز را به خوبی درک نمی‌کنند. بنا براین هنگامی که چیزی می‌خواهند، ادعا می‌کنند در حال حاضر نیازمند آن هستند. 

برای نشان دادن اصرار و عجله در بازی کردن برای رفتن به پارک، اشک می‌ریزند. اگر این وعده را قبلا داده باشید و حال بگویید نه – علاوه بر احساس گناه، طاقت شنیدن گریه‌های فرزندتان را نیز نخواهید داشت – در این صورت یاد می‌گیرند به وسیله گریه شما را کنترل کنند. 

در حالی که همدلی را نشان می‌دهید، اجازه ندهید اشک‌هایشان رفتار شما را تغییر دهند. 

۷ – فرار از تقاضا

هنگامی که فرزندتان نمی‌خواهد کاری را انجام دهد، مانند جمع کردن اسباب بازی‌ها یا آماده شدن برای رفتن به تختخواب، ممکن است گریه کند. اشک‌هایش می‌توانند ناشی از غم و اندوه واقعی باشد، اما ممکن است دروغین باشد. 

برای یک دقیقه با او ارتباط بر قرار کنید تا کاری را که تمایل ندارد انجام دهد. اما از ایجاد یک بحث کلامی طولانی اجتناب کنید. 

در صورت لزوم هشدار بدهید که در آن مشخص می‌کند از کودک چه انتظاراتی می‌توانید داشته باشید. به عنوان نمونه بگویید، «اگر در حال حاضر اسباب بازی‌ها را جمع نکنی، پس از نهار اجازه بازی با آن‌ها را نخواهی داشت.» 

مهم است که به فرزندتان آموزش دهید که حتی اگر احساس غم و ناراحتی می‌کند، اما می‌تواند همچنان قوانین را دنبال کند.