شمال نیوز: بر کسی پوشیده نیست که توسعه همه جانبه و متوازن در کشور و به تبع آن در استان در گرو توسعه صنعت و رشد اقتصادی است از این رو در دهه های گذشته شهرک و نواحی صنعتی در استان گلستان ایجاد شد. اقدامی که به زغم فعالان اقتصادی بدون پیگیری و توجه به زیرساخت مناسب صورت گرفته است. گرچه استان گلستان به لحاظ آماری از ۱۳ شهرک صنعتی و ۱۱ ناحیه صنعتی برخوردار است اما کمبودها و نقصان های این حوزه دمار از روزگار بخش خصوصی برای ادامه تولید درآورده است.
یکی از این مناطق صنعتی، ناحیه صنعتی امام خمینی است که با نقص های زیادی مواجه است اما آنچه بیشتر از همه سرعت تولید را کاهش داده و هزینه ها به میزان قابل توجهی افزایش داده، موضوع تامین آب برای این منطقه است که با گذشت یک دهه هنوز حل نشده و واحدهای تولیدی به روشی سنتی آب را با تراکتور از بخشی دیگر حمل کرده و استفاده می کنند. اقدامی که به گفته مهدی بالاخلی مدیرعامل شرکت بهساز فوم گرگان و عضو هیات مدیره انجمن صنفی کارفرمایی صنایع همگن پلیمر استان گلستان برای واحدهای تولیدی فعال در ناحیه صنعتی از ابتدای خرداد ماه تاکنون یک میلیارد و چهارصد میلیون تومان هزینه داشته است که این بر قیمت تمام شده تولید نیز تاثیر خواهد داشت.
*گفته می شود که در ناحیه صنعتی امام خمینی واحدهای تولیدی در تامین آب مشکل دارند، دراین رابطه توضیح می دهید؟
ناحیه صنعتی امام خمینی مشکلات زیادی از جمله فقدان سند مالکیت برای زمین واحدهای تولیدی، زیرساخت هایی نظیر انرژی و مخابرات و اینترنت دارد که با تلاش و پیگیری سازمان بازرسی و دادگستری استان مشکل آنتن دهی مخابرات، اینترنت و روشنایی آن تنها دو سال است که حل شده اما یک مشکلی که برای صاحبان صنعت این ناحیه فرسایشی شده مساله تامین آب است.
این مشکل نه به تازگی بلکه مربوط به ۱۰ سال است و تاکنون این مساله بین دستگاهی به دلیل عدم همراهی مدیران آن لاینحل باقی مانده و ماحصل آن تردد روزانه دست کم ۲۰ تا ۲۵ تراکتور برای حمل آب و ارسال به دست واحدهای تولیدی است چراکه واحدهای صنعتی ناگزیر به تامین آب هستند و برای هر بار آبی که تراکتور به ما می رساند ۴۰۰ هزار تومان هزینه پرداخت می کنیم؛ رقمی که ماهانه چیزی حدود ۵۰ میلیون تومان می شود با توجه به ارزیابی های انجام شده از ابتدای خرداد ماه تا امروز یک میلیارد و چهارصد میلیون تومان توسط شرکت های ناحیه صنعتی خریداری شده است.
این مساله برای من تولیدکننده ای که بازار هدفم مسکن است و در حال حاضر با رکود شدیدی همراه است اوضاع را بحرانی تر می کند و به این ترتیب هیچ آینده جالبی پیش رویم ترسیم نمی شود. حالا شما در کنار این مشکل، چالش هایی نظیر مالیات، دارایی، قطعی برق یا گاز، افزایش قیمت دلار و این شرایط اقتصادی بحرانی را هم اضافه کنید و ببینید بخش خصوصی چگونه می تواند با این شرایط سخت ادامه دهد. با این شرایط مشاهده می شود که یکی از مسئولان در شبکه های مجازی گفته نیاز باشد سرمایه گذار را از استانی دیگر به دوش کشیده و به استان برای رونق اقتصادی می آورم فارغ از اینکه در ناحیه صنعتی امام خمینی واحدهای تولیدی که فعال هستند هرکدام حداقل ۵۰ میلیارد هزینه کرده و اشتغال ایجاد کردند بنابراین بهتر است مسئولان استانی پیش از هرچیز به حفظ شرایط موجود بپردازند و برایرفع این مشکل کاری کنند.
* مشکل بین دستگاهی که برای تامین آب به آن اشاره کردید چیست؟
چیزی که دستگیرم شده اینکه شرکت آب منطقه ای به واسطه تاسیساتی که در منطقه مستقر کرده خود را ذی حق می داند که هزینه خدمات آبرسانی به واحدهای تولیدی را دریافت کند و از طرفی شرکت شهرک های صنعتی هم معتقد است چون اقداماتی نظیر حفر چاه را انجام می دهد پس محق به دریافت تعرفه آب بهای واحدهای تولیدی است در این عدم هماهنگی بین دو دستگاه واحدهای تولیدی آسیب می بینند.
نکته مهمتر اینکه ما نیاز به آب باکیفیت داریم اما درحال حاضر به دلیل اینکه کشاورزان آب سنگین از رودخانه یا هربخش دیگری برای ما می آورند این عمر مفید دیگ بخاری که قیمت آن درحال حاضر سه میلیارد تومان است را به نصف می رساند و من چاره ای جز ادامه کار با همین شرایط سخت را ندارم.
*مشکل دیگر واحدهای تولیدی ناترازی برق و گاز است آیا این بخش هم برای شما چالش جدی ایجاد کرده است؟
واقعیت این این که چهارسال پیش که اوج قطعی برق صنایع بود با یک خاموشی ناگهانی مواد در داخل دستگاه ماند و چیزی حدود پنج میلیارد تومان خسارت دیدم به همین خاطر از همان زمان دیزل ژنراتور خرید کرده از آن استفاده می کنم. اما با وجود این خدمات ضعیف در حوزه برق، وزارت نیرو هرسال و با هر عنوانی تعرفه برق را برای صنایع افزایش می دهد و اخیرا هم با عنوان ترانزیت ، هزینه قابل توجهی را به دوش واحدهای تولیدی گذاشته است.
همه این موارد با وجود اقتصاد به گل نشسته مسکن عرصه را بر من تولید کننده تا جایی تنگ کرده که از ظرفیت تولید ۱۵۰ هزار متر تیرچه به ۴۰ هزار متر رسیده ام یعنی با ۲۵ درصد ظرفیت درحال فعالیت هستم.
به نظرم یکی از دلایل عمده چنین شرایطی وجود مدیران ناکارآمد و فاقد آگاهی و سواد لازم است این مساله فقط شامل استان نیست و در سطح کشور مبتلا به این مشکل هستند به عنوان مثال در مرداد ماه امسال یکباره قیمت ارز نیمایی ۴۰ درصد در پتروشیمی افزایش یافت و این باعث ورشکستگی بسیاری از کارخانه های تولید یونولیت شد و برخی واحدها مثل ماهم با خسارت جدی مواجه شدند.
*افزایش و نوسان قیمت ارز چه میزان در اقتصاد شما تاثیرگذار است؟
نکته مهم در مبحث ارز، ضرورت برخورداری از ثبات است؛ موضوعی که باعث رونق تولید خواهد شد. مساله بعدی لزوم ایجاد قیمتی واحد برای ارز است؛ این چندنرخی بودن ارز جز آسیب به اقتصاد تولید هیچ ره آورد مثبتی برای صنایع نخواهد داشت و به همین خاطر من تولید کننده آرزوی تک نرخی شدن قیمت ارز را در آینده ای نزدیک دارم چراکه تنها در این صورت می توان فروش اعتباری را رونق داد و از این طریق بازار جانی دوباره خواهد گرفت.