یوسف کرمی در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص نقش جریان‌های سیاسی و اجتماعی در ایجاد وفاق ملی اظهار کرد: ساحت‌های مختلف اعم از سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی می‌توانند نقش بسیار برجسته‌ای در شکل‌گیری وفاق در بسترهای خاص برای دست‌یابی به اهداف مورد نظر دولت داشته باشند. اما به این نحو هم نیست که هر یک از آن‌ها باید مشارکت یکسان در شکل‌گیری وفاق مورد نظر را داشته باشند.
وی ادامه داد: نوع وفاق مورد نظر و بستری که شکل‌گیری وفاق بدان متعلق است سهم هریک از بخش‌ها و جناح‌های سیاسی را مشخص خواهدکرد. بی‌تردید ضعف مشارکت هر یک از آن‌ها در تأمین سهم خود، تحقق اهداف دولت را تحت تأثیر قرار خواهد داد. بر همین اساس آن هارمونی لازم در مشارکت بخش‌های مختلف بسیار حائز اهمیت است این هارمونی تنها با ترکیب حکیمانه دو جزء اصلی خود یعنی برنامه و مدیریت شکل متعالی خود را خواهد یافت.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب خاطرنشان کرد: وفاق ملی مؤثر و ماندگار، تنها در سایه اتکا و اتصال به عدالت، ممکن خواهد بود. نهال وفاق بدون داشتن ریشه در خاک عدالت به مثابه بادکنکی معلق در فضا است که حرکت آن فقط به اراده دارندگان نخ آن محدود می‌شود.
وی بیان کرد: متأسفانه در جامعه خود ادعاهای وفاق بی‌ریشه کم نداشته و نداریم؛ تمام آسیب‌هایی که جامعه دیده‌ایم همه به بهانه خدمت و به‌نام مردم به اسم وفاق صورت گرفته است. اگر این ادعاها کمترین ریشه در عدالت داشتند؛ قطعاً وضعیت جامعه ما خیلی بهتر از این بود که در حال حاضر با آن مواجه هستیم.
کرمی تصریح کرد: وفاق ملی به معنای واقعی دارای یک اساس و اصولی است که بدون توجه و پرداختن به آن‌ها، مفهوم وفاق لقلقه زبانی بیش نخواهد بود. آن اساس و اصول عبارتند از اینکه، شما باید به‌طور دقیق مشخص کنید که برای چه موضوع یا موضوعاتی می‌خواهید وفاق ایجاد کنید؟ آیا آن اولویت‌بندی لازم در موضوعات پیش رو صورت گرفته تا با تحقق اولویت اول و رفع مشکل مرتبط با آن، بخشی از موانع و بار اولویت‌های بعدی هم کاهش یابد؟
وی ادامه داد: این سؤال مطرح می‌شود که وفاق با چه کانون‌ها و گروه‌هایی مورد نظر است؟ آیا وفاق برای یاری رساندن به سیاست آن‌هایی که آمر و عامل اصلی وضعیت موجودند؟ و یا وفاق برای اصلاح و تقابل با این نوع سیاست‌های آسیب‌زا است؟ اگر مشتاق رؤیت آسمان آبی هستید باید از همه سقف‌های بالای سر که مانع اصلی هستند عبور و اراده همه اصحاب قدرت را به معنای واقعی برای تحقق آن همراه کنید.
این فعال سیاسی افزود: برای ایجاد وفاق در وهله اول باید تکلیف خود را برای وفاق مؤثر با مدافعان و منتفعان وضع موجود روشن کرد. نمی‌توان بر وجود و اثر آن‌ها چشم بست و در صدد حل مشکلات برآمد، در این صورت نتیجه چیزی جز استمرار سیاست‌های غلط جاری و افزودن بر مشکلات موجود در پی نخواهد داشت.
وی ادامه داد: آیا وفاق گرفتار در پیله ملاحظات و محافظات بی‌مورد و غیر ضروری قابلیت تحقق اهداف را خواهد داشت؟ این که رئیس جمهور اعلام می‌کنند که ما روزانه شاهد قاچاق ۲۰ میلیون لیتر سوخت در کشور هستیم. آیا این خبر کفاف وفاق واقعی را خواهد داشت؟ یا نه باید این خبر کامل بیان می‌شد که این ۲۰ میلیون لیتر سوخت از کجا به کجا، چگونه و توسط چه کسانی صورت می‌گیرد. برخورد صادقانه و شجاعانه با وقایع پیش رو است که نوع اتخاذ سیاست‌های لازم و نحوه کاربست آن را در وفاق مورد نظر تعیین می‌کند.
کرمی در خصوص تأثیر وفاق ملی بر ایجاد توسعه در کشور گفت: توسعه برای هر جامعه یک امر متعالی است که پس از بهره‌گیری مناسب از داشته‌ها و انجام مطلوب امور، گشایش و راهیابی به آن ممکن می‌شود، نه برای جامعه‌ای که در برخی امور اولیه ی خود دچار مشکلات عدیده است. ما اگر هنر کنیم وفاق را در امور مبتدی به کار بندیم و از موانع پیش رو عبور کنیم در این شرایط، خودش یک کار بزرگی خواهد بود. اگر ما توفیق عبور از این مصائب موجود را بیابیم، آن وقت این توفیق‌های به دست آمده هستند که راه توسعه را نشان خواهند داد.
وی در پاسخ به این سؤال که به کدام مصادیق در کشور خودمان و عرصه بین‌الملل می توان به عنوان نتایج وفاق ملی اشاره کرد؟ گفت: ما بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در یک مورد شاهد وفاق در کشورمان بودیم و آن یک مصداق هم مربوط به دفاع مقدس هشت ساله است که ملت ایران برای حفظ تمامیت ارضی و نوامیس خویش به اتفاق کامل با تمام توان نه در مقابل تنها رژیم صدام بلکه در مقابل همه قدرت‌های دنیا ایستاد و نتیجه وفاق خویش در حفاظت و حراست کامل از کشور خود را دید و قدرت ملت ایران را به همگان نشان داد.
این فعال سیاسی گفت: برای تغییر روند غیرقابل قبول فعلی، راهی جز تجدیدنظر اساسی در برخی راهبردهای بی‌فایده و پرهزینه نخواهیم داشت. هر وفاقی به هر میزان که باشد بدون تغییر در راهبردهای اشتباه، ثمری در پی نخواهد داشت.
انتهای پیام
