مدت کوتاهی از انتشار خبر الحاق احتمالی عرصه باغ جهانی «عباسآباد» بهشهر به حریم این شهر تاریخی گذشته و باتوجه به قرارگیری آن در قلب جنگلهای هیرکانی، اکنون این الحاق با مخالفت گسترده برخی متخصصان و فعالان حوزههای میراث، شهرسازی و محیطزیست روبرو است.
یک سوی این ماجرا وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و آن سو؛ شهرداری و شورای شهر بهشهر قرار دارند. یاسر احمدی شهردار بهشهر در گفتگو با ایسنا درباره چرایی، اهداف و دلایل موافقت این نهاد با الحاق تنها اثر ثبت جهانی مازندران به حریم بهشهر توضیح داده است.
یاسر احمدی با تاکید بر این که الحاق باغ به شهر دلیل خروج آن از فهرست جهانی نخواهد بود میگوید: ۸ باغ از ۹ باغ ایرانی یونسکو در حریم شهری قرار دارند و این فرافکنی که الحاق سبب خروج آن از فهرست یونسکو خواهد شد دلیل خوبی نیست طی سالیان گذشته در حریم عمارت شهرداری باغشاه که با ۵ درجه حریم در ید ما است هیچ تخلفی انجام نشده و قرار نیست با الحاق باغ به حریم شهری اصلا شهرداری بتواند کاری انجام دهد.
شهردار بهشهر میافزاید: شهرداری به قانون تمکین میکند که نمونه آن توقف تبدیل سالارتپه به پارک جنگلی به دلیل اخطار ادارهکل میراث در سال ۱۳۹۵ بود. از ۹۵ تاکنون آیا یک آجر روی آجر گذاشته شد؟ هر تکه عباسآباد در دست یک ارگان قرار دارد و باید مدیریت یکپارچه اتفاق بیفتد.
وی با انتقاد از عدمهمراهی ادارهکل میراث مازندران اظهار میکند: دوستان میراث با کلمه توسعه یا به زبان خودشان مرمت، احیاء و نگهداری درگیری شدید دارند، اما این مرمت حتی به زبان خودشان هم اتفاق نیفتاده و نمیافتد.
۳۰ میلیارد تومان اعتبار برای موضوعات میراثی داشتیم
به گفته او شهرداری بهشهر از سال ۱۴۰۰ تا امروز اقدامات بینظیری نهتنها برای عباسآباد، بلکه برای موضوعات میراثی بهشهر انجام داده، احمدی در توضیح این فعالیتهای میگوید: در سرفصل شهرسازی و بازآفرینی فضاهای شهری آیتمی به نام حفظ و نوسازی اماکن تاریخی اضافه کردیم که شامل پروژه حفظ و نوسازی اماکن تاریخی سطح شهر و حومه و حفظ و نوسازی صفیآباد، سالارتپه، غارهای باستانی هوتو و کمربند، پلهای تاریخی بزپل و سیکاپل، مجموعه عباسآباد، باغتپه، باغشاه صفوی، چشمهعمارت، آبانبار سقایی و گنجی و پارک جنگلی سالارتپه بود.
بهعنوان شهروند دغدغهمند بهشهر میخواهم این برای فرزندان ما بماند و حفظ شود. مگر شما در سال بیشتر از ۱۰۰ یا ۲۰۰ میلیون تومان اعتبار دارید؟ با این بودجه که پول بنزین ماشینتان هم نمیشود حتی نمیتوانید دو تا آجر روی هم مرمت کنید! سه سال متوالی جمعا نزدیک به ۳۰ میلیارد تومان بود اعتبار در نظر گرفتم که حتی شهرداران گذشته هم نگرفتند، چون تکلیفی نبود که بگیرند.
شهردار بهشهر در پاسخ به این پرسش که آیا به دنبال تامین مالی بدون دخالت یا کسب اختیار در مدیریت هستید تاکید دارد: کتبا اعلام کردیم که نمیخواهیم در مدیریت مجموعه نقش داشته باشیم.
در باغ عباسآباد سومدیریت وجود دارد
روند الحاق طی بررسیهای قانونی و علمی گروههای متخصص حوزههای گوناگون محقق میشود، احمدی در پاسخ به این که شهرداری بهشهر از مشورت کدام متخصصان یا موسسات تخصصی در مصوبه الحاق بهره گرفته میگوید: اصلا برنامه نگهداری جایی را ندارم که بخواهم متخصص آن را داشته باشم. قرار ما بر تولیگری نیست. وزارت میراث فرهنگی نهادی نظارتی است و ظاهرا این عزیزان مدیریت نگهداری ندارند و گویا چارچوبشان اینطور است.
وی تصریح میکند: خانه پر ماجرا اسم در شناسنامه گذاشتن خواهد بود که این مجموعه مال شهرداری بهشهر است. عباسآباد الان بدون نام و نشان و خارج از مجموعه شهری است و به هیچ شهری تعلق ندارد.
به عقیده شهردار بهشهر از باغ جهانی عباسآباد خوب نگهداری نمیشود، او در شفافسازی این ادعا اظهار میکند: نگهداری نامناسب یعنی خدمات شایسته به مردم داده نمیشود و سطح خدمات و نگهداشت آن با باغهای ثبت جهانی یکی نیست. این را خودشان میگویند؛ نه من. چراکه سایر باغها اعتبار مرمت دارند اما اینجا در حد مرمت و نگهداری پرسنلشان هم پول ندارند.
با این مصوبه خاطر همه جمع باشد هیچ مدیریتی به شهرداری واگذار نخواهد شد مگر این که خود ادارهکل میراث تمایل داشته باشد.
وزارتخانه چقدر بودجه گذاشته و من چقدر در نظر گرفتم؟
این مسئول با بیان این که الحاق هدف من نبوده و شورای عالی معماری و شهرسازی کشور پیرو مصوبه سال ۱۳۹۹ شورای برنامهریزی استان به دنبال هویتبخشی بودند، درباره هدف خود از پیگیری پرونده الحاق اظهار میکند: شخصا به دنبال این هستم که از ظرفیتی که امروز در اختیار دارم به شهر و میراث خودم خدمت کنم.
کیسه ندوختیم و خواسته ما حفظ میراث با برنامه است
او با تاکید بر این که نگاه صرف گردشگری به مجموعه باغ جهانی عباسآباد ندارد میگوید: صرف گردشگری نگاه نمیکنم، بخشی از آن گردشگری است همانطور که باغ ارم شیراز دارد.
احمدی در پاسخ به این پرسش که چرا تمرکز دغدغه میراثی شهرداری روی عباسآباد متمرکز بوده و برای دیگر آثار تاریخی نیست؛ اظهار میکند: بودجه برای تمام شهر بهشهر بوده و تمرکز روی عباسآباد به دلیل اهمیت آن و ثبت جهانی است، برنامه من حفظ و نگهداری میراث بوده که در بودجه مشخص شده و در عباسآباد نگاه گردشگری، درآمدزایی و پیادهسازی خدمات نداریم مگر آن که از خواسته شود.
امضاکنندگان کارزار ابتدا تحقیق کنند
مدتی قبل و در کشاکش مخالفتها و موافقتهای الحاق، متنی از شهردار بهشهر منتشر شد که در آن به منافع برخی افراد در راهاندازی کارزار اشاره شد، احمدی درباره این اظهارات خود میگوید: من احتمال ذینفع بودن را دادم و نگفتم ذینفع هستند. گفتم سابقه کارزارها بعضا نشان داده که شروعکنندگان آن اهداف غیر از موضوع اصلی دارند و به نظر میرسد باید بررسی شود که چه کسانی دراین آتش میدمند؛ اگرنه نیت من شفاف است.
احمدی میافزاید: با فرصتهایی که ما در اختیارشان قرار دادیم در سه سال گذشته آیا یک آجر مرمت شده؟ من ندیدم! یک آجر مثال است و منظور مرمت مشهود است، کار آنقدر کم بوده که دیده نمیشود. صد در صد این مساله متوجه مدیر و مسئول حال حاضر نیست و شاید برخی موارد خارج از اختیار آن فرد باشد.
عباسآباد در حریم شهر قرار دارد
مجموعه عباسآباد در خروجی شهر بهشهر و یکی از جادههای فرعی قرار دارد، به عقیده برخی کارشناسان قرارگیری آن در خارج شهرآن هم با وجود روستاهای فیمابین مساله الحاق را زیر سوال برده، شهردار بهشهر در این زمینه اظهار میکند: عباسآباد در حریم شهر قرار دارد. تاکید میکنم قرار نیست کاری در آنجا توسط ما انجام شود و صرفا عباسآباد در شناسنامه بهشهر ثبت میشود.
انتهای پیام