واعظی: وفاق به معنی توافق روی افراد نیست

محمود واعظی در گفتگو با ایرنا در پاسخ به این سوال که چگونه می‌توان با وجود تفکرات متنوع به وفاق ملی به عنوان شعار محوری دولت چهاردهم، دست یافت؟ گفت: به نظر من، بحث وفاق ملی در شرایط سخت کنونی که با مسائل مختلف داخلی، مشکلات منطقه‌ای، و تحریم‌های بین‌المللی مواجه هستیم، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این گفتمان، بسیار مطلوب و ضروری به نظر می‌رسد. اما لازم است که شخص رئیس‌جمهور و تیم همراه ایشان، تعریف مشخصی از این وفاق ملی ارائه دهند و نحوه‌ی عملیاتی کردن آن را روشن کنند.

قائم مقام حزب اعتدال و توسعه ادامه داد: از دید من، وفاق ملی می‌تواند در دو بخش اصلی تعریف شود؛ بخش اول، بخش حاکمیتی است. در این بخش، رئیس‌جمهور و دولت باید بتوانند با قوه قضاییه، مجلس، و نهادهای صاحب‌نفوذ و قدرت، به تفاهم برسند. این تفاهم باید بر پایه برنامه‌ها و وعده‌هایی باشد که رئیس‌جمهور به مردم داده است و پاسخگوی مطالبات حدود ۱۷ میلیون نفری باشد که به ایشان رأی داده‌اند. چنین توافقی باید به گونه‌ای باشد که بتواند عملیاتی شود و در راستای برنامه‌های دولت عمل کند.

واعظی تصریح کرد: بخش دیگر، وفاق با مردم است. به هر حال، نمی‌توان وفاق را جداگانه تعریف کرد، بدون اینکه اثرات آن در جامعه و بین مردم دیده شود. به نظر من، عمل به وعده‌ها، شنیدن مطالبات مردم، و آشنایی با دغدغه‌ها و گرفتاری‌هایی که امروز در جامعه وجود دارد – به ویژه در بخش اقتصادی، معیشت مردم، و دیگر مشکلات اجتماعی – از الزامات وفاق است. داشتن برنامه‌ای مشخص برای حل مشکلات مردم، به گونه‌ای که رضایتمندی عمومی افزایش یابد و منجر به تقویت سرمایه اجتماعی دولت شود، تعریفی دیگر از وفاق به شمار می‌آید. لذا اگر در این دو بال، یعنی بال حاکمیت و بال مردم، به دغدغه‌هایی که مطرح کردم جامه عمل پوشانده شود، قطعاً می‌توان یک گام مؤثر به سوی تحقق وفاق برداشت.

رییس دفتر رییس‌جمهور در دولت دوازدهم افزود: یکی از آفت‌های وفاق که کم و بیش ما شاهد آن بوده‌ایم این است که به جای اینکه در حاکمیت و با گروه های مختلف احزاب روی برنامه‌ها و اصول توافق شود، توافق روی اشخاص صورت می‌گیرد من فکر می‌کنم این مسئله بسیار خطرناک است. این رویکرد نه‌تنها وفاق محسوب نمی‌شود، بلکه می‌تواند باعث شود که دولت حتی در برنامه‌های عادی خود نیز موفق نباشد.

او اظهار کرد: اگر در جامعه گروهی یا افرادی باشند که متعلق به جریان‌هایی هستند که اصول، برنامه‌ها و سیاست‌های اعلام‌شده رئیس‌جمهور را قبول ندارند و حتی رویکردی کاملاً متفاوت دارند – افرادی که در انتخابات در ستادهای رقبای رئیس‌جمهور فعالیت می‌کردند و برای کاندیداهای دیگر تلاش می‌کردند – اکنون استفاده از این افراد تحت عنوان وفاق، باید بگویم به هیچ وجه وفاق محسوب نمی‌شود. به نظر من، چنین کاری نه‌تنها وفاق نیست بلکه می‌تواند باعث شکست برنامه‌ها و سیاست‌های رئیس‌جمهور و دولت شود. لذا، وفاق باید در برنامه‌ها، سیاست‌ها و اصول تعریف شود و کارگزاران دولت باید افرادی باشند که به صورت صددرصدی به دیدگاه‌ها، سیاست‌ها و اصول رئیس‌جمهور و دولت اعتقاد داشته باشند.

واعظی در پاسخ به این سوال که آیا وفاق ملی می تواند زمینه عدالت اجتماعی را ایجاد کند، گفت: حتما می تواند ایجاد کند. اگر وفاق ملی اینگونه که تعریف شد، روی اصول و سیاست‌ها باشد قطعاً نتیجه خواهد داشت و اگر که مطالبات مردم انجام شود قطعاً باعث افزایش سرمایه اجتماعی و رضایت مردم خواهد شد و آن زمان وفاق معنی پیدا خواهد کرد.