فاتحان بزرگ گلدن‌گلوب

دو فیلم «امیلیا پرز» و «بروتالیست» جوایز بهترین فیلم موزیکال - کمدی و بهترین فیلم درام را از آن خود کردند و پیشتاز این رویداد لقب گرفتند.

«امیلیا پرز» ساخته ژاک اودیار، کارگردان مطرح فرانسوی، با چهار جایزه در صدر قرار گرفت و «بروتالیست» ساخته بردی کوربت با سه جایزه در جایگاه بعدی ایستاد.

«امیلیا پرز» داستان یک رئیس کارتل مکزیکی را روایت می‌کند که برای رسیدن به آرزوهایش تغییر جنسیت می‌دهد و هویت خود را به عنوان یک زن بازتعریف می‌کند.

«بروتالیست» داستان زندگی لاسلو توت، معمار یهودی‌زاده مجارستان، را بازگو می‌کند که از هولوکاست جان سالم به در برده و به ایالات متحده مهاجرت می‌کند، جایی که برای رسیدن به رویای آمریکایی در تلاش است تا اینکه یک مشتری ثروتمند زندگی‌اش را دگرگون می‌کند.

هر دو فیلم در این ماه‌ها واکنش‌های متفاوتی را به وجود آورده بودند و پیش‌بینی می‌شد که بتوانند به موفقیت‌های بزرگی دست یابند و حالا شانس هر دو برای کسب جوایز اسکار به‌شدت زیاد شده است.

سریال «شوگون» ساخته ریچل کندو و جاستین مارکس هم که داستانش در ژاپن فئودالی روایت می‌شود، توانست چهار جایزه کسب کند.

 «بچه گوزن» به کارگردانی ریچارد گَد هم به‌عنوان بهترین مینی‌سریال انتخاب شد و سریال «هَک» ساخته لوسیا آنیلو، پل دبلیو داونز و جن استاتسکی نیز جایزه بهترین سریال تلویزیونی موزیکال یا کمدی را کسب کرد. هر سه مجموعه در این ماه‌ها توانسته بودند توجه منتقدان و مخاطبان را جلب کنند و پیش‌بینی می‌شد که در این رویداد هم مورد توجه قرار بگیرند.

آدرین برودی، بازیگر فیلم «بروتالیست» که نقش یک معمار نابغه را بازی می‌کند، به‌عنوان بهترین بازیگر مرد فیلم درام انتخاب شد و بردی کوربت، که هفت سال برای تولید این پروژه وقت گذاشت هم جایزه بهترین کارگردانی را گرفت.

فرناندا تورس، بازیگر برزیلی، به خاطر بازی تاثیرگذارش در فیلم «من هنوز اینجا هستم» ساخته‌ والتر سالس برزیلی، جایزه بهترین بازیگر زن در فیلم درام را دریافت کرد. او  نقش زنی را ایفا کرد که همسرش توسط پلیس در دوران دیکتاتوری نظامی برزیل ربوده و ناپدید می‌شود.

دمی مور، هنرپیشه آمریکایی، نیز برای بازی در فیلم «ماده» در نقش کسی که از یک داروی غیرقانونی استفاده می‌کند جایزه بهترین بازیگر زن در یک فیلم کمدی یا موزیکال را دریافت کرد.

شاید یکی از مهم‌ترین اتفاق‌های گلدن‌گلوب در این دوره نادیده گرفتن فیلم «آنورا» به نویسندگی و کارگردانی شان بیکر به حساب بیاید که در ۵ رشته نامزد شد، اما در نهایت هیچ جایزه‌ای نگرفت تا امیدهای این فیلم برای جوایز اسکار کمرنگ‌تر شود. این فیلم با رونمایی در جشنواره کن، نخل طلای بهترین فیلم را دریافت کرد و انتظار می‌رفت جوایز مهمی را از آن خود کند. این فیلم در نظرسنجی ایندی‌وایر از ۱۷۷منتقد فیلم از سراسر دنیا، در جایگاه نخست فهرست بهترین فیلم‌های سال از نگاه منتقدان بین‌الملل قرار گرفته بود.

یکی دیگر از ناکامان بزرگ گلدن‌گلوب امسال، فیلم «شرور» به کارگردانی جان ام. چو بود که بیش از ۶۵۰میلیون دلار در سرتاسر جهان فروخت و در چهار رشته نامزد شد اما تنها جایزه بهترین دستاورد سینمایی در گیشه را از آن خود کرد.

در بخش تلویزیون نیز سریال «خرس» ساخته کریستوفر استورر عملکرد ضعیفی داشت. این سریال پرطرفدار دیزنی با ۵ نامزدی تنها یک جایزه بازیگری را دریافت کرد که به جرمی آلن وایت رسید.

از دیگر فیلم‌هایی که نادیده گرفته شدند، می‌توان به انیمیشن «ربات وحشی» اشاره کرد که در چهار رشته نامزد بود اما جایزه‌ای نگرفت، درحالی‌که برخی کارشناسان پیش‌بینی کرده بودند این فیلم برنده بهترین انیمیشن بلند شود.

همچنین فیلم «یک ناشناخته کامل» با حضور تیموتی شالامی، انیمیشن «درون بیرون ۲»، «گلادیاتور ۲»، «تلماسه ۲»، «کارآموز»، «همه آنچه به عنوان نور تصور می‌کنیم» و «آخرین شوگرل» نیز آثار مهمی بودند که هیچ جایزه‌ای دریافت نکردند.

در بخش‌های تلویزیونی هم یک اتفاق عجیب افتاد. در بخش بهترین بازیگر مرد نقش مکمل، خاویر باردم برای بازی در سریال «هیولاها»، هریسون فورد در سریال «روان‌درمانی» و ابن ماس-بچراک در سریال «خرس» مورد توجه بودند، اما ناگهان نام تادانوبو آسانو، بازیگر سریال «شوگون»، به عنوان برنده اعلام شد و توانست رقیب‌های سرسختش را کنار بگذارد.

شاید یکی از جنجالی‌ترین اظهارنظرهای این رویداد به حرف‌های ژاک اودیار برگردد که با کنایه به اظهارات ترامپ، رئیس‌جمهور منتخب آمریکا، درباره جامعه تراجنسیتی گفت: «من هرگز خواهری نداشتم و شاید به همین دلیل این فیلم (امیلیا پرز) را ساختم. اگر خواهران بیشتری داشتیم، شاید دنیا جای بهتری بود. در این دوران پرتلاطم، امیدوارم امیلیا نوری باشد و همچنین نوازشی آرامش‌بخش برای کسانی که نگران هستند.»