چرا سبز شدن زمین خطرناک است؟

 در روزگار فعلی، با توجه به این‌که تغییرات آب‌وهوایی بر شرایط رشد تأثیر می‌گذارد، برخی از غذاهای گیاهی که حیوانات به آنها وابسته‌اند، در حال از دست دادن بخشی از ارزش غذایی خود هستند.فعالیت‌های آسیب‌زننده انسانی همچنان ادامه دارد و این به معنای افزایش مداوم سطح دی‌اکسیدکربن اتمسفر و البته افزایش دمای جهانی است. در نتیجه بسیاری از گیاهان در اکوسیستم‌های سراسر جهان سریع‌تر رشد می‌کنند. برخی محققان از این پدیده به‌عنوان «سبز شدن زمین» نام می‌برند که به‌طور بالقوه می‌تواند مقداری از گازهای گلخانه‌ای را با قفل‌کردن کربن بیشتر در مواد گیاهی کاهش دهد. شاید در نگاه اول همه چیز خوب به نظر برسد؛ این‌که زمین خود توانسته راهی برای پالایشش بیابد اما این تمام داستان نیست‌؛ در طرف دیگر این معادله مشکلی اساسی وجود دارد: این گیاهان به‌سرعت در حال رشد اغلب مواد مغذی کمتری را در خود جای داده‌اند. 

کاهش همزمان کیفیت گیاهان و جمعیت حیوانات

الن ولتی همراه همکارانش در مؤسسه اسمیتسونیان در حال پژوهش روی این موضوع هستند که چگونه این نوع رقیق‌سازی مواد مغذی روی گونه‌های مختلف در سراسر شبکه غذایی از ملخ‌های کوچک گرفته تا پانداهای غول‌پیکر تأثیر می‌گذارد. آنها گمان می‌کنند که کاهش طولانی‌مدت کیفیت گیاهان ممکن است یک عامل تاحد زیادی نادیده گرفته شده در کاهش جمعیت حیوانات باشد. 

این تغییرات در ارزش غذایی گیاهان به اندازه بالا آمدن سطح دریا از نظر بصری آشکار نیست و البته مانند طوفان‌ها یا امواج گرمای شدید نیز ناگهانی نیست. با این حال چنین تغییراتی در گیاهان می‌تواند تأثیرات قابل‌توجهی در طول زمان داشته باشد. 

هرچه گیاهان کمتر مغذی باشند، گیاهخواران ممکن است به زمان بیشتری برای یافتن و مصرف غذای کافی نیاز داشته باشند که این کار آنها را در برابر شکارچیان و سایر خطرات آسیب‌پذیرتر می‌کند. دریافت ناکافی مواد مغذی همچنین می‌تواند تناسب اندام حیوانات را کاهش دهد و بر رشد، تولیدمثل و بقای آنها تأثیر بگذارد. 

افزایش کربن و کاهش مواد مغذی

دانشمندان پیش‌تر ثابت کرده‌اند که تغییرات آب‌وهوایی باعث رقیق‌شدن مواد مغذی در محصولات غذایی انسان می‌شود. کاهش ریزمغذی‌های مهمی مانند آهن، روی، منیزیم و مس، نگرانی قابل‌توجهی است. سوابق محتوای مواد مغذی گیاهان نشان می‌دهد که این عناصر در طول زمان کاهش یافته‌اند. انتظار می‌رود در دهه‌های آینده از دست دادن آهن، روی و پروتئین در غذاهای اصلی انسان‌ها با افزایش غلظت دی‌اکسیدکربن بدتر شود. چنین کمبودهایی می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی بر سلامت و بقای جامعه جهانی تأثیر بگذارد، به‌ویژه در مناطقی که به‌شدت به محصولاتی مانند برنج و گندم وابسته هستند؛ از جمله بخش‌هایی از آسیای شرقی و مرکزی.کیفیت خوراک دام نیز رو به کاهش است. گاوها که در حال حاضر زمان قابل‌توجهی را صرف چرا می‌کنند، برای کسب پروتئین کافی به‌طور فزاینده‌ دچار مشکل می‌شوند. غلظت پروتئین در علف‌ها در سراسر مراتع در حال کاهش است‌؛ این مسأله افزایش وزن حیوانات را کند می‌کند و در نتیجه هزینه تولیدکنندگان و دامداران را به دنبال دارد. علاوه بر همه اینها، گونه‌های وحشی نیز از رقیق‌شدن مواد مغذی مصون نمانده‌اند.

کیفیت بامبوها و سلامت پانداها

پانداهای غول‌پیکر، گونه‌ای که آشکارا در معرض تهدید انقراض است، کاملا به بامبو وابسته هستند. از آنجا که پانداها به کندی رشد می‌کنند و به جنگل‌های بامبو گسترده به‌عنوان زیستگاه جهت تغذیه بدون وقفه (۱۲ تا ۱۶ ساعت در شبانه‌روز) نیاز دارند، با کاهش مواد مغذی بامبوها ممکن است به نمادی از انقراض ناشی از رقیق‌شدن مواد مغذی تبدیل شوند. 

پیامدهای مختلط برای حشرات

حشرات نقش حیاتی در گرده افشانی دارند، یکی از منابع مهم غذایی برای پرندگان و حیوانات محسوب می‌شوند و سایر عملکردهای زیست‌محیطی را انجام می‌دهند. با این حال بسیاری از گونه‌های حشرات در سراسر جهان در حال کاهش هستند؛ که این کاهش در مکان‌هایی که کمتر تحت تأثیر فعالیت‌های مستقیم انسانی قرار گرفته‌اند نیز دیده می‌شود. تغییر در شیمی گیاهان ممکن است بر این کاهش تأثیر بگذارد؛ چرا که بسیاری از حشرات از گیاهان تغذیه می‌کنند؛ بنابراین احتمالا تحت تأثیر کاهش کیفیت مواد مغذی گیاهان قرار می‌گیرند. آزمایش‌ها نشان داده‌اند که وقتی سطح دی‌اکسیدکربن بالا می‌رود، جمعیت معینی از حشرات کاهش می‌یابد؛ حداقل تاحدی به‌دلیل کیفیت پایین غذا.با این حال این تغییرات اثری یکسان روی همه حشرات نداشته است. حشرات جونده برگ مانند انواع پروانه‌سانان، با کوچک‌تر شدن اندازه بدن و کاهش تولیدمثل‌شان، آسیب‌پذیرترین‌ها به نظر می‌رسند. برعکس، ملخ‌ها در گیاهان غنی از کربن رشد می‌کنند و ممکن است در شرایط افزایش دی‌اکسیدکربن شکوفا شوند. حشراتی مانند شته‌ها و زنجره‌ها که به جای برگ از بافت آبکش گیاهان آوندی تغذیه می‌کنند نیز می‌توانند از ساختارهای گیاهی غنی از کربن بهره‌مند شوند. 

کیفیت گیاهان و حیوانات در حال مبارزه

مناطقی که در حال حاضر از نظر مواد مغذی فقیر هستند مانند خاک‌های استرالیا و حوضه‌های آبریز گرمسیری آمازون و کنگو، بیشترین آسیب را از این تغییرات می‌بینند؛ زیرا حیوانات در آن مناطق در حال حاضر نیز برای دریافت غذای کافی مبارزه می‌کنند. 

افزایش سرعت گرم‌شدن آب دریاها و اقیانوس‌ها نیز پیامدهای ناخوشایندی ایجاد کرده است که از مهم‌ترین آنها می‌توان به کاهش عناصر مغذی در گیاه دریایی کلپ اشاره کرد که به‌عنوان یک ابرغذا شناخته می‌شود و یکی از منابع غذایی مهم در اقیانوس‌ها برای جانداران دریایی است.در این بین، برخی از گیاهخواران ممکن است آسیب بیشتری ببینند؛ به‌ویژه آنهایی که به رژیم‌های غذایی با کیفیت بالاتر نیاز دارند مانند جوندگان، خرگوش‌ها، کوالاها، اسب‌ها، کرگدن‌ها و فیل‌ها که برای استخراج مواد مغذی از مواد گیاهی فیبری به میکروب‌های روده خود متکی هستند؛ بنابراین آنها به علوفه غنی از مواد مغذی نیاز دارند. حیوانات کوچک‌تر، با متابولیسم سریع‌تر، به مواد مغذی بیشتری نیز وابسته هستند و در صورت کاهش کیفیت گیاه ممکن است دچار مشکل شوند.

نیاز به تحقیقات بیشتر 

برای درک نقش کاهش مواد مغذی گیاهان در کاهش جمعیت، شواهد بیشتری مورد نیاز است. این شامل آزمایش‌های مصنوعی است که سطوح دی‌اکسیدکربن را برای تقلید از تغییرات آب‌وهوایی بالا می‌برد؛ همراه با مطالعات میدانی که تغییر شیمی گیاهان و تأثیر آن بر جمعیت حیوانات وحشی را بررسی کند.در درازمدت،دانشمندان قصد دارندکشف کنندکه چگونه کاهش ارزش غذایی گیاه ممکن است زنجیره غذایی را تغییر دهد. تغییرات درگونه‌های گیاهی، صفات و فعل‌وانفعالات می‌تواند روابط میان شکارچیان، طعمه‌ها و اکوسیستم‌ها را در کل جهان تغییر دهد.در زمانه‌ای که تغییرات آب‌وهوایی سیاره زمین را تحت فشار قرار داده، رقیق‌شدن مواد مغذی گیاهان چالش ظریف و در عین حال گسترده دیگری را اضافه می‌کند که ممکن است زندگی روی زمین را تغییر دهد.