او که نمایش خود را با نگاهی به داستان «سمنوپزان» اثر جلال آل احمد نوشته و اجرا می‌کند، در گفتگو با ایسنا با ارایه توضیحاتی درباره این اثر نمایشی، از دلایل کم‌توجهی به اقتباس‌های ادبی در تئاتر گفت.
این کارگردان جوان تئاتر درباره دلیل انتخاب داستان آل احمد برای اقتباس نمایشی توضیح داد: نگارش این نمایشنامه از علاقه شخصی من به ادبیات و قصه می‌آید. نوشتن این متن برای من از سال ۹۵ شروع شد؛ زمانی که برای انجام پروژه‌ای، قصه‌های جلال آل احمد را خواندم و شیفته ادبیاتش شدم. واقعیت این است که برخلاف تعدادی از دوستان که اعتنای چندانی به ادبیات ندارند، کلمات برای من بسیار ارزشمند و قصه برایم بسیار هیجان‌انگیز است.
او ادامه داد: آن زمان شیفته داستان و ادبیات و زبان آل احمد شدم. پیش از آن سه مونولوگ نوشته بودم اما در گذر زمان حس کردم وقت آن است که به سمت دیالوگ‌نویسی حرکت کنم . بنابراین تا سال ۹۸ این نمایشنامه را بازنویسی و ویرایش کردم و بعد از تجربه اجرای سه مونولوگ، اولین کاری را که دیالوگ داشت، نوشتم.
نوروزی که مرداد امسال این نمایش را در تالار مولوی اجرا کرده است، ادامه داد: با اینکه انتظارش را نداشتیم، خوشبختانه نمایش ما در تالار مولوی مورد استقبال قرار گرفت و همین موضوع اعتماد به نفس و اشتیاق مرا برای اجرای دوباره آن بالا برد و تصمیم گرفتیم دوباره این کار را روی صحنه بیاوریم و حالا مشغول اجرای آن در سالن هما هستیم.
این کارگردان جوان تئاتر درباره تغییرات اجرای دوباره این نمایش در قیاس با دور اول اجراهای آن توضیح داد: تغییر سالن، تاثیر زیادی داشت. فضای تالار مولوی دانشجویی‌تر و جنس تماشاگران و نوع حمایتش از گروه‌ها متفاوت‌تر بود ولی حالا هم حال و هوای اجرا و بچه‌ها به گونه‌ای است که اجرای دوباره نمایش شاید حتی طعم بهتری هم برایمان داشته باشد و خوشبختانه استقبال در این سالن هم رضایت‌بخش است.
نوروزی با اشاره به برخی از دیدگاه‌ها درباره زنانه بودن این نمایش تصریح کرد: نمایش ما کاملا زنانه است ولی فارغ از نگاه فمینیستی، سعی کردیم در فضای ادبیات جلال آل احمد جلو برویم و مساله‌ای عمومی را مطرح کنیم.
او ادامه داد: اصولا زبان ادبیات نویسندگانی مانند جلال آل احمد و استاد بهرام بیضایی را بسیار دوست می‌دارم. با اینکه زبان جلال، با فارسیِ معیارِ امروز تفاوت دارد، ولی تماشاگران را خیلی زود با خود همراه می‌کند. ضمن اینکه تم داستانی و گره‌هایی که نمایش ایجاد می‌کند، در همراهی مخاطب اثرگذار است. داستان نمایش درباره زنانی است که در جریان پخت نذری، پرده از رازهایی برمی‌دارند و همین موضوع، همراهی تماشاگران را در پی دارد.
نوروزی که دانش‌آموخته کارشناسی ارشد تئاتر است، درباره کم‌توجهی بخشی از جامعه تئاتری به اقتباس‌های ادبی بخصوص ادبیات معاصر فارسی توضیح داد: شاید این کم‌توجهی به این برمی‌گردد که در گذشته و در کتاب‌های ادبیات مدرسه به ادبیات معاصر اهمیتی نداده‌اند. به طوری که درباره نویسندگانی مانند صادق هدایت و جلال آل احمد و شاعری مانند فروغ، عموما نگرش سیاسی‌شان مد نظر بوده و نه جایگاه ادبی‌شان. به همین دلیل این چهره‌های ادبی در کتاب‌های ادبیات مدرسه غایب هستند و چون مواجهه اغلب جوانان با ادبیات غربی است، عموما به سمت نمایشنامه‌های خارجی گرایش پیدا می‌کنند.
او ادامه داد: شاید باورکردنی نباشد که گویی هنوز نویسنده‌ای مانند هدایت ممنوعه است. این نگرش حتی نزد مخاطبان هم وجود دارد و تعدادی از تماشاگران ما هنوز نگرش سیاسی آل احمد برایشان مهم است.
نوروزی درباره گیر و گرفت‌های احتمالی برای دریافت مجوز نمایشش گفت: برای اقتباس از داستان ال احمد مساله داشتیم ولی مجاب‌شان کردیم که فقط نگاه ادبی به او داشته‌ایم . به هر حال ممیزی‌های مرسوم تئاتر انجام شد که سعی کردیم از پس آن بر بیاییم تا نمایش لطمه جدی نخورد و در عین حال مجوز هم بگیرد.
او اضافه کرد: برخی از تماشاگران معتقدند که این نمایش مساله زنان امروز ما نیست در حالیکه هر مساله‌ای جنبه عمومی دارد و فارغ از زن و مرد بودن، با توجه به سانسورهای موجود، تلاش کردیم حرف روز هم بزنیم.
نوروزی به دیگر مساله مبتلابه گروه‌های نمایشی اشاره کرد و افزود: الان نسبت به کارهایی که با مجوز وزارت ارشاد روی صحنه می‌روند، خیلی گارد وجود دارد اما شخصا معتقدم اجرای کار با مجوز رسمی وزارتخانه خیلی بهتر از کنار نشستن و واگذاری صحنه به افرادی است که اصلا شایستگی این جایگاه را ندارند.
نمایش «نه ماه پس از تولید» نوشته و کار پریسا نوروزی است که با نگاهی به داستان «سمنوپزان» از مجموعه داستان «زن زیادی» نوشته جلال آل احمد نگاشته شده است.
چکاین اثر نمایشی به تهیه‌کنندگی سجاد افشاریان و با بازی بهناز تاجیک، پارمیدا حسینی، شکوفه حیدریان، سیما شکاری، بیتا طالشی، شیده غفاریان، نگین فیروز منش، فهیمه معین هر شب ساعت ۱۸:۳۰ و به مدت ۵۰ دقیقه در سالن شماره دو عمارت هما روی صحنه می‌رود.
انتهای پیام
