رکوردزنی مدینه‌ فاضله غربی در بی‌خانمان‌سازی

جهان غرب چندین دهه است که با استفاده از ابزارهای قدرت نرم و تبلیغات، سعی داشته خود را به مثابه مدینه فاضله جهان معرفی کند. جغرافیایی که گویی همگان باید اوج رفاه و زندگی بی‌دغدغه را در آن تجربه کنند و اساسا جامعه غربی، بایستی در مقام شاخص زندگی و حکمرانی خوب در دنیا معرفی شود. با این همه، هر چه از فضای دوران پس از جنگ جهانی دوم فاصله گرفته و به دوره کنونی نزدیک شده ایم، سُست بودن این روایت بی پایه، آشکار و آشکارتر شده است. 

در این راستا، در یک ماه اخیر شاهد انتشار آمارهای عجیبی درباره اوج گیری قابل توجه بحران بی‌خانمانی در آمریکا و انگلیس بوده ایم. در این راستا، از یک سو به تازگی در انگلیس اعلام شده که شمار افراد بی خانمان در این کشور در طی یک سال اخیر 14 درصد افزایش پیدا کرده و تعدادشان به 354 هزار نفر رسیده است. از این تعداد نیز 161 هزار و 500 نفر را کودکان تشکیل می دهند. وزیر امور بی‌خانمان ها در انگلیس نیز اعتراف کرده که این کشور با بدترین وضعیت در اسکان و مسکن در تاریخ معاصر خود رو به رو است. 

جالبتر اینکه بر طبق جدیدترین نظرسنجی ها در انگلیس، 57 درصد از مردم این کشور اعلام کرده اند که امیدی ندارند تا دولت کشورشان بتواند مشکل بی‌خانمانی را در انگلیس حل کند. از سوی دیگر در آمریکا نیز بر اساس آنچه مقام های فدرال آمریکا اعلام کرده اند، این کشور در سال جاری میلادی با افزایش 18.1 درصدی آمار بی‌خانمانی رو به رو شده است. آمارهای رسمی حاکی از این هستند که 770 هزار نفر در آمریکا در سال جاری بی خانمان شده اند. 

هم درآمریکا و هم در انگلیس، شمار بی‌خانمان ها در سال 2024 در مقایسه با سال 2023، حاکی از افزایش چشمگیر است. آمارهایی از این دست در نوع خود 2 پیام عمده را به ذهن متبادر می کنند. 

اول اینکه آنچه در مورد غرب در رسانه ها و بلندگوهای تبلیغاتی گفته می شود، فاصله زیادی با واقعیت های تلخ و سیاه جوامع غربی دارد. واقعیت هایی که در حاشیه و یا بی سر و صدا در مورد آن ها صحبت می شود اما زخم‌های جدی بر پیکره حکمرانی غربی هستند. از این رو، بیراه نیست اگر بگوییم قدرت های غربی تا حد زیادی سعی دارند وجهه بین المللی خود را از رهگذر استفاده از ابزارهای تبلیغاتی حفظ کنند و با حفظ ظاهر، از موقعیت خود در محیط بین المللی حراست کنند. 

نکته دوم اینکه جهان غرب همواره در پشت پرده طرح های توسعه طلبانه خود سعی داشته تا ارزش‌ها و رفاه ادعایی‌اش را به دیگر کشورها منتقل کند و به ادعای خود، دیگر ملت ها و انسان ها را نیز خوشبخت کند. این در حالی است که انتشار آمارهایی نظیر وخیم تر شدن وضعیت بحران بی‌خانمانی درکشورهای مطرح غربی نشان از آن دارد که دولتمردان غربی حتی در پیچیدن نسخه های کارآمد برای کشورهای خود نیز ناتوانند چه برسد به اینکه بخواهند برای دیگران نسخه‌پیچی داشته باشند.