سه سکانس از بورس

پیش از این نیز شاخص سهام از ابتدای آبان رشد حدود ۴۰درصدی را تجربه کرده بود. این رشد اما چندان متوازن نبود. این افزایش قیمت سهام در گروه‌های بزرگ بود که موجب صعود شاخص سهام شد. دیگر صنایع اما از این روند صعودی جاماندند. به عبارت دیگر، رکوردشکنی‌های اخیر بورس تهران متاثر از نمادهای شاخص‌ساز و کامودیتی‌محور شکل گرفت.

در این میان گروهی از کارشناسان معتقد بودند پس از رکوردشکنی‌های اخیر، رونق بورس بستگی زیادی به رشد قیمت نمادهایی دارد که در دوره رونق تغییر خاصی را تجربه نکرده بودند. به بیان ساده‌تر، تداوم رونق بورس در گرو رشد قیمت سهام سایر گروه‌های پرپتانسیل عنوان می‌شد. این امر می‌تواند شیفت نقدینگی از سوی گروه‌های بزرگ به دیگر گروه‌ها را به دنبال داشته باشد.

اما در روزهای گذشته نیز توضیح داده شد که نیش‌ترمز بورس به‌معنای چرخش نقدینگی قطعی به سمت صنایع جامانده از دوران رونق بورس نیست و ممکن است این روند به صورت موقتی رخ دهد.

دقیقا همین اتفاق در روز گذشته افتاد؛ به‌طوری‌که شاخص هموزن تنها یک روز صعودی، روز شنبه، را پشت‌سر گذاشت و پس از آن بلافاصله در مسیر نزولی قرار گرفت. به همین دلیل سناریوی بازگشت دوباره شاخص کل مطرح می‌شود.

این احتمال نیز وجود دارد که هر دو شاخص تا مدتی مورد توجه بازار قرار گیرند. در این میان آنچه اهمیت دارد رفتار بازارهای موازی است که نقش تعیین‌کننده‌ای را ایفا می‌کنند. افزون بر آن، وضعیت بررسی‌های تکنیکال نشان می‌دهد شاخص کل بورس پس از درگیری با مقاومت داینامیک و قدرتمند ۲.۸میلیون واحدی، شاهد افزایش عرضه‌ها بود.

بازار پس از رشد شارپ و بی‌وقفه نماگر اصلی از کف آبان، افزایش بیش از ۴۰درصدی ارتفاع در این شاخص را شاهد بود. انتظار می‌رود طی روزهای آتی با ارزان‌تر شدن قیمت سهام، پول تازه‌ای از سمت حقوقی‌ها و حقیقی‌ها روانه بازار شود. این در حالی است که هم‌اکنون نیز برخی از نمادهای بازار، که طی دو ماه اخیر از رالی قیمتی جامانده‌اند، به صف خرید رسیده‌اند.

اکنون، اهالی بورس به دنبال آن هستند تا محدوده حمایتی مهم را برای بازار تشخیص دهند. به نظر می‌رسد نماگر اصلی در ابتدا تا کف ۲.۶میلیون واحد، وارد فاز اصلاحی شود. منطقه حمایتی بعدی، ۲.۵میلیون واحد است که در صورت بهبود شرایط سیاسی در کشور و کاهش تهدیدهای نظامی، می‌تواند پول‌های بزرگ را به سمت بازار هدایت کند.

با‌این‌حال، نسبت قیمت به سود بازار که در محدوده میانگین تاریخی خود است و ارزش دلاری بازار که حوالی ۱۳۰میلیارد دلار است، نشان می‌دهد عطش تقاضا در بازار فروکش نخواهد کرد؛ به طوری که پس از طی فرایند دست‌به‌دست شدن سهام در روند اصلاحی، احتمالا شاخص‌های بورسی می‌توانند تارگت‌های بالاتری را ببینند.