کمبود ویتامین کا در بزرگسالان نادر است اما در نوزادان اتفاق میافتد. اصلیترین علامت کمبود ویتامین کا خونریزی شدید در اثر عدم تشکیل لخته خون است.
به گزارش درمانکده، در این مقاله به نقش ویتامین کا در بدن و علائم و درمان کمبود آن می پردازیم.
ویتامین کا دو نوع دارد.
نوع اول ویتامین کا-1 یا فیلوکوئینون نام دارد و در گیاهان، مانند اسفناج و کلم، یافت می شود.
نوع دوم ویتامین کا-2 یا منوکینون است که به صورت طبیعی در مجاری روده تولید می شود.
ویتامین کا-1 و کا-2 پروتئینی تولید می کنند که به انعقاد خون کمک می کند. تشکیل لخته خون یا انعقاد خون مانع از خونریزی شدید داخلی یا خارجی می شود.
با اینکه کمبود ویتامین کا نادر است، کمبود آن باعث می شود بدن فرد نتواند پروتئین کافی برای انعقاد خون را تولید کند. درنتیجه، فرد دچار خونریزی شدید می شود.
اکثر بزرگسالان ذخیره ی کافی ویتامین کا را از طریق غذا و تولید طبیعی بدن تامین می کنند.
بعضی داروها و بیماری های خاص تولید ویتامین کا را کاهش می دهد و مانع از جذب می شود یعنی بزرگسال دچار کمبود ویتامین کا خواهد شد.
با اینحال، احتمال کمبود ویتامین کا در نوزادان بیشتر است. به این وضعیت خونریزی ناشی از کمبود ویتامین کا یا VKDB می گویند.
بزرگسالان در شرایط زیر بیشتر در معرض خطر کمبود ویتامین کا و علائم مربوط به آن قرار می گیرند:
ممکن است سایر افرادی که دچار کمبود ویتامین کا تشخیص داده می شوند مبتلا به نوعی بیماری باشند که بدن به موجب آن نمی تواند چربی را به درستی جذب کند. به این وضعیت، سوء جذب چربی می گویند.
ممکن است افرادی که دچار اختلال جذب چربی هستند از بیماری های زیر رنج ببرند:
دلایل زیادی وجود دارد که نشان می دهد چرا نوزادان بیشتر مستعد ابتلا به کمبود ویتامین کا هستند. ازجمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
متخصصان تغذیه و رژیم غذایی توصیه می کنند مردان بزرگسال روزانه 120 میکروگرم ویتامین کا و زنان بزرگسال روزانه 90 میکروگرم ویتامین کا دریافت کنند.
ازجمله غذاهای سرشار از ویتامین کا می توان به سبزیجات سبز برگدار، آلو و محصولات لبنی تخمیر شده اشاره کرد.
کمبود ویتامین کا علائم مختلف دارد اما اصلی ترین علامت آن خونریزی شدید است. ممکن است خونریزی شدید فورا مشخص نشود زیرا فقط در صورتی رخ می دهد که فرد زخمی شود.
ازجمله علائم دیگر خونریزی شدید می توان موارد زیر را نام برد:
پزشک برای معاینه ی علائم کمبود ویتامین کا در جنین و نوزاد موادر زیر را نیز بررسی می کند:
پزشک برای تشخیص کمبود ویتامین کا از سابقه ی پزشکی فرد سوال میپ رسد تا هرگونه عامل پرخطر را مورد بررسی قرار دهد.
ممکن است پزشک از تست انعقاد خون به نام تست زمان پروترومبین یا PT استفاده کند. در این آزمایش با استفاده از یک سوزن کوچک از فرد خون گرفته می شود. پس از اضافه کردن مواد شیمیایی به خون، مدت زمان تشکیل لخته خون مورد بررسی و مشاهده قرار می گیرد.
اگر تشکیل لخته خون بیشتر از 13.5 ثانیه طول بکشد، پزشک به کمبود ویتامین کا مشکوک می شود.
بعضی غذاها حاوی مقادیر بالای ویتامین کا هستند و نباید قبل از آزمایش خورده شوند. ازجمله می توان به جگر، گل کلم، بروکلی، نخود، کلمپیچ، چای سبز و سویا اشاره کرد.
اگر کمبود ویتامین کا در فرد تشخیص داده شود، به او مکمل ویتامین کا به نام فیتونادیون داده می شود.
فیتونادیون معمولا به صورت کپسول استفاده می شود اما اگر فرد در جذب مکمل دچار مشکل شود، می توان آن را تزریق کرد.
دوز دارو به سلامت فرد بستگی دارد. دوز عادی فیتونادیون برای بزرگسالان بین 1 تا 25 میکروگرم متغیر است.
پزشک همچنین بررسی می کند آیا فرد از داروی ضد انعقاد خون استفاده می کند یا خیر زیرا این داروها با ویتامین کا تداخل پیدا می کند.
تجویز ویتامین کا در بدو تولید مانع از بروز کمبود آن در نوزادان می شود. معمولا به صورت آمپول به نوزاد تزریق می شود.
آکادمی اطفال آمریکا پیشنهاد می دهد نوزادان در بدو تولد سوزن حاوی 0.5 تا 1 میکروگرم ویتامین کا را تزریق کنند.
این سوزن به خصوص برای نوزادان مبتلا به بیماری خاص اهمیت دارد. ازجمله عوامل پرخطر ابتلا به خونریزی ناشی از کمبود ویتامین کا می توان به موارد زیر اشاره کرد:
اگرچه تزریق ویتامین کا در بدو تولد توصیه می شود، تصمیم انجام این کار با والدین است.
کمبود ویتامین کا در بزرگسالان بسیار نادر است. با این حال، اگر کمبود درمان نشود، خونریزی شدید را به دنبال دارد.
تزریق ویتامین کا از بدو تولد به نوزاد ضروری است تا از مشکلات ناشی از خونریزی شدید، مانند خونریزی درون جمجمه ای، آسیب مغزی و مرگ نوزاد، جلوگیری شود.
منبع: medicalnewstoday