به گزارش رکنا،زهرا نژاد بهرام مدرس دانشگاه و فعال جامعه زنان در گفتگو با خبرنگار اجتماعی رکنا گفت: در بسیاری از کشورهای دنیا دولت ها برای مادران به تعداد فرزندانی که به دنیا می آورند امتیازات ویژه ای قائل می شوند. در ایران این تسهیلات در چند سال اخیر ذیل طرح صیانت از خانواده در حال اجراست اما موانع خودش را دارد.
این مدرس دانشگاه در ادامه اضافه می کند:«اینکه دولت ها در سیاست های جمعیتی موفق نیستند نیاز به حمایت های همه جانبه دولت از زنان دارد،زنان و مادران یک جامعه باید پشتشان به دولت گرم باشد تا در افزایش جمعیت به عنوان رکن اصلی در خانواده نقش مادری را به عهده بگیرند».
او در ادامه افزود:زنان با انگیزه فرزند پروری و با حمایت های شغلی از سوی دولت اقدام به زادآوری می کنند و آن را هیچ مانعی در رسیدن به اهدافشان در زندگی نمی دانند. بسیاری از زنانی که شاغل هستند نگرانی تامین معاش و آینده خود را دارند و حضور فرزندان را در تامین آن سخت تر می دانند برای همین باید دولت حمایت هایش از زنان و خانواده ها را افزایش دهد.
این استاد دانشگاه می گوید:در راستای رسیدن به این اهداف باید بخش دولتی و خصوصی به هم باید همراه باشند،زنان شاغل در بخش دولتی از مزایا و امتیازاتی برخوردارند که زنان شاغل در بخش خصوصی از آن محرومند مانند مرخصی زایمان و تعطیلی یک ساعت زودتر برای مادران و امکان داشتن دورکاری که اشتغال را برای زنان آسانتر می کند. اما باز می توان با بالابردن امنیت شغلی زنان در بخش خصوصی انگیزه های آنان را برای فرزند آوری بالا برد.
این فعال زنان می گوید:در زمانی که دولت برای افزایش جمعیت فقط شعار می دهد و برنامه ای ندارد نمی تواند امیدوار باشد که به هدفش برسد و جامعه آینده را از پیری نجات دهد.او تاکید می کند مادری در فرهنگ ما فقط جایگاه بالایی دارد ولی هیچ در آمدی ندارد یکی از دلایالی که زنان جوان امروزی علاقه ای به مادر شدن ندارد همین است.
این استاد دانشگاه معتقد است:با توجه به جایگاه والای مادر در فرهنگ ایرانی و اسلامی ما برای رسیدن به اهداف افزایش جمعیت نباید فقط به این موضوع تکیه کرد اکنون جهان رو به تغییر است و برای افزایش جمعیت نمی اوات به طور سنتی برنامه ریزی کرد .الان زنان یکی از مهمترین رکن خانواده هستند که با موافقت و همراهی آنان رسیدن به این هدف ممکن نیست.
این فعال زنان می گوید:مسئولیت پذیری این نسل یکی از دلایلی است که از زیر بار مادر شدن شانه خالی می کنند چرا که خود را موظف می دانند تا همه چیز را برای فرزندان نتوانند مهیا کنند برای همین این مسئولیت را قبول نمی کنند.
او با اشاره به تفاوت نسل مادران پیشین و فعلی می افزاید:زنانی که نسل مادران ما و پیش از آنها بودند،مادر شدن یکی از مهمترین و شاید تنها نقش زندگیشان بود و کمرنگ بودن نقش هایشان در جامعه باعث شده بود تا خود را با این نقش به خانواده و جامعه اثبات کنند و به گونه ای می توان گفت تنها نقششان مادری کردن بود برای همین آمادگی داشتن فرزندان زیاد و تربیت آنها را داشتند.
نژادبهرام همچنین در ادامه گفت:نسل امروزبرای رسیدن به ازدواج موانع زیادی را پشت سر می گذارد و بعد از آنهم با توجه به نقش هایی که در جامعه دارد،مادر شدن برایش سخت است.از اینکه این مسئولیت را نتواند درست انجام دهد بیشتر می ترسد.