حمله تند روزنامه اصولگرا به فواد ایزدی؛ «هسته شل» نظام هستید یا هسته سخت؟

روزنامه خراسان در یادداشتی به نقد گفته‌های فواد ایزدی مبنی بر اینکه «اگر قانون حجاب اجرا نشود، کسانی که به‌خاطر نظام جلوی تیر می‌روند مأیوس خواهند شد»، پرداخت.

این روزنامه در این زمینه نوشت: این روز‌ها علاوه بر این که واژه «هسته سخت نظام» در برخی سخنان و گفت‌و‌گو‌ها شنیده می‌شود، حرف و کلامی که چنین مفهومی را به ذهن متبادر کند هم کم به گوش نمی‌رسد.

نمونه اخیر استفاده از چنین مفهومی در گفت‌وگوی دکتر فواد ایزدی با علی علیزاده شنیده شد؛ زمانی که ایزدی درباره اجرا نشدن قانون حجاب هشدار داد و قریب به این مضمون را گفت که اگر این قانون اجرا نشود، کسانی که به‌خاطر نظام جلوی تیر می‌روند مأیوس خواهند شد.

او به صورت تلویحی مدافعان اصلی نظام را فقط این طیف دانست که در زمان جنگ و سایر فتنه‌ها هم به میدان آمدند و اگر سیگنال کوتاه آمدن نظام اسلامی را دریافت کنند، آن‌گاه در میدان حاضر نخواهند بود.

مشابه کلماتی که حدود یک سال قبل، مجری برنامه پاورقی در واکنش به بازگشت رشیدپور به تلویزیون به زبان آورد و از عبارت «اسکل نظام» برای توصیف این طیف استفاده کرد.

این جملات صریح توسط این افراد سرشناس را باید در کنار نوشته‌های افرادی مانند آقای کوشکی و سخنرانی اخیر کامران غضنفری گذاشت که انگار در باطن خود به دنبال مرجعیت‌سازی برای جریان حزب‌اللهی و انقلابی هستند و برای چنین هدفی ابتدا روایت‌های رسمی را با حرف‌های ضدروتین زیر سوال می‌برند و سپس برداشت‌ها و تلقی‌های بعضا عجیب و غریب خود را جایگزین می‌کنند.

در چنین شرایطی، اما وقت مناسبی برای طرح این سوال است که اساسا معنای هسته سخت نظام چیست و فقط این افراد جزو هسته سخت نظام هستند؟ و چه باید کرد که روایت‌های نادرست این افراد، بدنه نیرو‌های انقلابی را تحت تأثیر قرار ندهد؟

همان‌طور که از عبارت «هسته سخت» برمی‌آید، این گروه از افراد باید نقش محافظ اصلی انقلاب و نظام را از نظر فکری ایفا کنند؛ چراکه بخش سخت باید از مرکزیت نظام و ایده‌های اصلی آن دفاع کند و در واقع نقطه‌ای است که هم به سختی آسیب می‌بیند و هم اجازه آسیب دیدن به دیگر بخش‌ها را نمی‌دهد. مشابه آن به وضوح در زمان جنگ قابل مشاهده بود. بچه‌هایی که بدون امکانات و تجهیزات و کم تعداد در یک منطقه می‌جنگیدند و مقاومت می‌کردند تا راه برای پیشروی دشمن باز نشود.

با این توضیح آیا افرادی که به هر بهانه‌ای و پس از هر اتفاقی در رأس گلایه‌کنندگان، شورش‌کنندگان و طلبکاران هستند، «هسته شل» نظام‌اند یا هسته سخت؟ این چه هسته سختی است که در لحظه دفاع، خود تبدیل به اولین مهاجم می‌شود و ژست اپوزیسیون می‌گیرد؟ اگر قرار بود که رزمندگان هم به‌عنوان هسته سخت دفاعی این‌گونه از کشور دفاع کنند، چیزی از وطن می‌ماند؟ بسیاری از عادت‌ها و خلقیات این گروه از مدعیان هسته سخت با تعریف اولیه از این مفهوم سنخیت ندارد و بیشتر جنبه طلبکاری از نظام به جای فداکاری برای نظام و انقلاب دارد.