شهناز رمارم در گفت‌وگو با ایسنا، ضمن تبریک ولادت حضرت زهرا(س) و روز زن، با اشاره به عدم برخورداری زنان از جایگاهی مناسب در سیاست علی‌رغم توانمندی‌های بالا، اظهار کرد: این موضوع دلایل متعددی دارد؛ بخشی از آن به ساختار مردسالار جامعه و بخش دیگر آن به خود زنان مربوط است. خانم‌ها برای ارتقای خود چند نوع مهارت نیاز دارند، مانند مهارت‌های دانشی و فنی و در کنار آن، مهارت‌های اجتماعی. خانم‌ها برای مهارت‌های فردی خود تلاش زیادی دارند، اما در حوزه مهارت‌های اجتماعی اعم از حضور در سمن‌ها، احزاب و غیره چندان نقش‌آفرین نیستند. به علاوه زنان باید بتوانند مهارت‌های اقتصادی خود را نیز تقویت کنند.
وی با گلایه از عدم حضور بانوان در نهادهای تصمیم‌گیری، افزود: عدم حضور زنان در نهادهای تصمیم‌گیری موجب شده است که انتخاب مدیران بر اساس شاخص‌های مردسالاری انجام شود. برای پست‌ها معمولا شاخص‌هایی در نظر می‌گیرند که بخش اعظم آن به رزومه برمی‌گردد. وقتی تا الان بستر برای حضور زنان در مناصب بالا فراهم نبوده، چطور می‌خواهند رزومه قوی داشته باشند؟
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب با گلایه از اینکه برای زنان تبعیض مثبتی وجود نداشته، عنوان کرد: باید برای زنان تبعیض مثبت قائل شد تا بتوانند قدم به قدم در حوزه‌های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی رشد و خود را به جامعه ثابت کنند. اکنون شرایط به گونه‌ای است که زنان باید برای خود پله‌پله رزومه ایجاد و پیشرفت کنند، در حالیکه مردان به صورت آسانسوری بالا می‌روند.
رمارم ادامه داد: متاسفانه عمده مردان در عمل باوری به توانمندی زنان ندارند. در شعار همگی می‌گویند زنان ما توانمند هستند، اما در عمل به آن اعتقاد ندارند که اگر داشتند، حداقل در کمیته‌های مشورتی حضور زنان پررنگ‌تر می‌شد. مدیران مرد به دلیل ترس از دست دادن جایگاه، از حضور بانوان قوی استقبال نمی‌کنند.
وی اضافه کرد: البته علی‌رغم اینکه در حوزه رسمی مردانی که در قدرت قرار دارند، آن‌طور که باید از زنان دفاع نمی‌کنند، در حوزه غیررسمی، اجتماعی و مردمی، مردان عمدتا حامی حقوق زنان اند؛ زیرا امروز به دلیل بافت جمعیتی خانواده و دگرگونی ساختار آن و حضور دختران قوی در خانواده‌ها، پدران خود را ملزم می‌دانند که از حقوق دختران خود دفاع کنند و در کنار جامعه بانوان قرار گرفته‌اند. اساساً یک جامعه توسعه پیدا نمی‌کند مگر با حضور زنان شایسته.
عضو سابق شورای شهر مشهد با تاکید بر اینکه مدیران زن باید توجهی ویژه به هم‌جنس‌های خود داشته باشند، بیان کرد: برخی از خانم‌ها به محض اینکه جایگاه خودشان تثبیت شد، اهمیتی به تلاش برای ارتقای سایر بانوان نمی‌دهند. عدم توجه به سایر زنان سبب می‌شود که خود بانوان هم برای هم تلاشی نکنند.
رمارم با تاکید بر اینکه جامعه پذیرای حضور زنان در مناصب سیاسی است، گفت: به طور مثال در انتخابات شورای پنجم شهر مشهد دو بانو در یکی از لیست‌های اصلی حضور داشتند و نفرات اول و دوم انتخابات نیز آن دو بودند. این نشان‌دهنده استقبال جامعه از زنان است. متاسفانه در انتخابات مجلس شاهدیم که در لیست‌های پنج نفره ارائه‌شده از سمت تشکل‌ها، تنها نام یک بانو قرار داده می‌شود و حتی گاهی اوقات اسم هیچ زنی قرار ندارد.
وی ادامه داد: هنگامی که ممیزی‌های جنسیتی توسط کانون‌های قدرت مردانه لحاظ شود، طبیعتا حضور زنان کمرنگ می‌شود. اما هر گاه تبعیض‌های جنسیتی وجود نداشته، حضور زنان پررنگ‌تر شده است. کانون‌های تصمیم‌گیر سیاسی یا در لیست‌های خود نام هیچ زنی را قرار نداده، یا به قدری آراء را متفرق کرده‌اند که جایی برای حضور زنان باقی نمانده است.
عضو سابق شورای شهر مشهد با اشاره به عدم حل چالش‌های حوزه زنان در دولت‌های اصولگرا و اصلاح‌طلب بیان کرد: علت اصلی باقی ماندن چالش‌های حوزه زنان، وجود کانون‌های تصمیم‌گیر مردسالارانه است. در دولت اصلاحات سقف شیشه‌ای کابینه مردسالار شکست و دو زن در کابینه حضور پیدا کردند. در دولت احمدی‌نژاد نیز اجازه حضور وزیر زن داده شد، اما دوباره در دولت‌های بعد وزیر زن حذف شد.
رمارم با بیان اینکه نهادهای تصمیم‌گیر به مردان بیشتر باور دارند، افزود: ما مردان باورمند به حضور زنان در دولت‌ها کم داریم و اندک مردان موجود با این تفکر نیز اختیارات زیادی جهت محیا کردن شرایط حضور زنان ندارند. موانع موجود در مسیر حضور زنان به قدری زیاد است که مردان صاحب قدرت ترجیح می‌دهند به جای پریدن از روی موانع، پشت موانع ایستاده و عقب‌گرد داشته باشند و به مسیر انتصاب مردان ادامه دهند. تنها در انتخابات‌ها و موقع کسب رای، زنان مهم می‌شوند و بعد از آن، دوباره همه یادشان می‌رود که چه وعده‌هایی به زنان داده بودند.
وی با ابراز این عقیده که دولت چهاردهم به وعده خود مبنی بر حضور و استفاده از ظرفیت زنان در انتصابات عمل نکرد، گفت: مگر چند معاون وزیر زن داریم؟ معاونین استاندار زن کجا هستند؟ میزان انتصابات مردان با خانم‌ها را مقایسه کنید. ببینید در معاونت وزرا و روسای سازمان‌های ارشد وزارتخانه‌ها آیا ۵ تا ۱۰ درصد آنان را زنان تشکیل داده‌اند؟ متاسفانه همچنان ظرفیت‌های عظیم زنان بلااستفاده باقی مانده است.
انتهای پیام
