(تصاویر) «به سوی خانه وحشی» با جوایز متعدد معماری

استودیو اِرث اسکیپ، پروژه «به سوی خانه وحشی» خود را به تازگی در متوپالایام، کویمبراتور، هند به عنوان نمونه‌ای مجسمه‌وار از طراحی پایدار به اتمام رساند. این خانه در چمنزاری به مساحت پنج هکتار با چشم‌انداز پانوراما از کوه‌های پوشیده از جنگل‌های انبوه و مناظر سرسبز از درختان نارگیل و نخل ساخته شده است. 

مد نظر قرار دادن پایداری فراتر از کاشت درخت

به گزارش عصرایران، این خانه با استفاده از مصالح طبیعی و بومی منطقه و با بهره گیری از سامانه‌های انرژی تجدیدپذیر، به عنوان یک الگوی بی‌نظیر از معماری پایدار در نظر گرفته می‌شود. طراحی ارگانیک خانه با محیط طبیعی اطراف به خوبی هماهنگ شده و تجربه‌ای فراموش نشدنی از زندگی در دل طبیعت را برای ساکنان فراهم می‌کند. 

با وجود مسطح بودن سایت و نبود ویژگی‌های توپوگرافی برجسته، معماران با رویکردی خلاقانه به طراحی این پروژه پرداختند. آن‌ها با اتکا بر فلسفه طراحی ۲۵/۷۵، که به معنای اختصاص ۲۵ درصد از مساحت کل پروژه به ساخت و ساز ساختمان و ۷۵ درصد باقیمانده به طبیعت است، توانستند تعادلی بی‌نظیر بین محیط ساخته شده و محیط طبیعی ایجاد کنند. این نسبت دقیق نشان دهنده تعهد طراحان به حفظ حداکثری ویژگی‌های طبیعی سایت و ایجاد یک ارتباط پایدار بین ساختمان و محیط اطراف است. 

برای استودیو اِرث اسکیپ، پایداری فراتر از کاشت درخت است. این شرکت با استفاده از تکنیک‌های ساخت و ساز نوآورانه، به دنبال ایجاد ساختمان‌هایی است که کمترین تأثیر را بر محیط زیست داشته باشند. 

در پروژه «به سوی خانه وحشی»، این رویکرد با استفاده از یک سامانه ساختاری منحصر به فرد به نام «معماری تاشو» به نمایش گذاشته شده است. این سامانه با فرم‌های روان و گذارهای بدون درز تعریف می‌شود. پوسته بتنی به ضخامت ۱۱.۵ سانتیمتر با گچ سنتی تاپی در بخش بیرونی و گچ گلی برای پوشش فضای داخلی استفاده شده است. این انتخاب مصالح نیاز به ستون یا تیر را از بین برده است. 

معماری خاکی توسط استودیو اِرث اسکیپ

معماران استودیو اِرث اسکیپ با پروژه «به سوی خانه وحشی»، از صنعتگری سنتی هند و معماری خاکی با استفاده از مواد و تکنیک‌های محلی تجلیل کرده اند. گچ‌های آهکی روی کف‌ها و مبلمان توکار جاری می‌شود که یک فضای داخلی یکپارچه را ایجاد می‌کند و در عین حال دمای داخلی را تقریبا سه درجه سانتیگراد کاهش می‌دهد. 

اشکال منحنی و ارگانیک سازه، حس ورود به غار را تداعی می‌کند و فضای نشیمن دلپذیر را با فضایی از طبیعت وحشی و غارمانند در می‌آمیزد. 

معماران استودیو اِرث اسکیپ با پروژه «به سوی خانه وحشی»، به زیبایی از صنعتگری سنتی هند و معماری خاکی بهره برده اند. در این پروژه، گچ آهکی که به عنوان یک مصالح طبیعی و بومی شناخته می‌شود، به صورت یکپارچه روی کف‌ها و مبلمان توکار جاری شده است. 

این ماده علاوه بر ایجاد سطحی زیبا و یکپارچه، به کاهش تقریبا سه درجه سانتیگرادی دمای داخلی کمک می‌کند. فرم‌های منحنی و ارگانیک سازه، که یادآور غارها و تپه‌های اطراف هستند، حس یکپارچگی با طبیعت را تقویت می‌کنند. 

طراحی از راهبردهای خنک کننده غیرفعال برای افزایش راحتی ساکنان در آب و هوای مرطوب کویمبراتور استفاده می‌کند. سازه با محوطه‌سازی سرسبز در آغوش گرفته شده و با ایجاد یک لایه عایق طبیعی دمای داخلی را کاهش می‌دهد و در عین حال به استحکام و یکپارچگی سازه کمک می‌کند. مکان پنجره‌ها و دریچه‌های تهویه به دقت انتخاب شده است تا امکان ایجاد اثر دودکش و جریان هوای خنک به داخل و خارج شدن هوای گرم فراهم شود. یک دهانه میله‌ای خطی، منظره وسیعی از درختان بلند نارگیل و نخل را ارائه می‌دهد، در شرایطی که حیاط مرکزی به نور طبیعی و تهویه اجازه می‌دهد تا به فضاهای داخلی سرازیر شوند. 

فضای داخلی سیال و پیوسته

تیم استودیو اِرث اسکیپ رویکرد طراحی داخلی را بازتعریف کرده و بر مبلمان توکار تأکید داشته اند. تختخواب ها، کوسن‌ها و پارچه‌های سفارشی با انحناها و چین‌های خانه هماهنگ هستند و به زبان طراحی ارگانیک کمک می‌کنند. حمام‌ها دارای روکش‌های طبیعی ضد آب هستند، در شرایطی که ضایعات چوب و سنگ‌های محلی برای ساخت درها، نیمکت‌ها و دستگیره‌ها مورد استفاده مجدد قرار گرفته اند. 

پوسته خارجی خانه با فضای سبز احاطه شده و با ایجاد فضایی باغ مانند ارتباط با طبیعت را تقویت می‌کند. از داخل، پنجره‌های بزرگ مناظر جنگلی را قاب کرده و به تجربه حضور فراگیر در طبیعت کمک می‌کنند. هر جزئیات خانه برای غافلگیری بازدیدکنندگان و در عین حال حفظ احترام به بافت طبیعی طراحی شده است. 

اطلاعات پروژه

نام پروژه: به سوی خانه وحشی

معمار: استودیو اِرث اسکیپ

مکان: متوپالایام، کویمباتور، تامیل نادو، هند

مساحت ساخته شده: ۱۳۵ متر مربع