به گزارش خبرنگار گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد: شنبه هفته گذشته و همزمان با حذف ارز نیمایی، بازار سهام با صف سنگین تقاضا روبرو شد و در ادامه نمادهای دلار محور به دلیل افزایش نرخ ارز و شکل گرفتن بازار ارز توافقی در صدر توجه بورسبازان قرار گرفتند.
با توجه به سرعت بالای تحولات مثبت، اظهارات گوناگونی پیرامون تداوم روند صعودی بورس مطرح میشود. در همین رابطه مهدی صالحی، کارشناس بازار سرمایه در گفتگو با خبرنگار گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد گفت: در هفتهای که گذشت؛ لاستیک مجوز افزایش نرخ گرفت که منجر به تاثیر مثبت در شرکتهای سازنده در این حوزه خواهد شد.
وی افزود: چندی قبل نیز مجوز افزایش نرخ برخی گروههای خودرویی و برگزاری جلسات مستمر در خصوص عرضه این کالا در بازار سرمایه باعث افزایش تمایل سرمایهگذاری در این صنعت شد. با توجه به عبور دولت از مداخلات قیمتی و سیاستهای دستوری به نظر میرسد بتوان چشمانداز مثبتی از سودآوری شرکتهای خودرو یی و سایر صنایع به تصویر کشید.
صالحی با اشاره به سناریوی احتمالی روند بورس تهران در هفته آینده گفت: به نظر میرسد شرکتهای دلارمحور، صنعت خودرو و گروه لاستیک در هفته آینده معاملات بهتری را نسبت به سایر گروهها داشته باشند. در صورت عدم تغییر در سیاستگذاریها، بازار سهام در هفته آینده با شیب ملایمتر و چرخش نقدینگی به سمت دیگر صنایع، مثبت خواهد بود.
وی ادامه داد: به تعبیر دیگر نمادهایی که از کف آبان، رشد قابل توجهی را به ثبت نرساندهاند وP/E وP/Sمطلوبتری دارند، بیشتر مورد توجه بازار قرار خواهند گرفت. کارنامه شاخص کل نشان میدهد، هر زمان که نرخ ارز افزایش پیدا کند، شاخص کل نیز در نهایت و با تاخیر زمانی، رشد خواهد کرد.
این کارشناس بازار سرمایه معتقد است، با توجه به تثبیت قیمت ارز در کانال ۷۰ هزار تومانی نمیتوان به اصلاح و ریزش عمیق بازار وزن داد. بنابراین حرکت شاخص به سمت سطوح بالاتر بسیار محتمل است.
وی به ریسکهایی که بازار سرمایه را تحت فشار قرار میدهند؛ اشاره کرد و افزود: با توجه به احتمال پررنگ شدن ریسکهای سیاسی ممکن است بازار سرمایه از این ناحیه با تهدید مواجه شود. به خصوص اینکه زمان زیادی تا حضور دونالد ترامپ در کاخ سفید باقی نمانده است.
به گفته صالحی، برخی سیاستهای ناصحیح اقتصادی در گذشته باعث شدند تا ناترازیهای شدیدی در اقتصاد به وجود آید، از این رو نباید به سیاستهای همچون حذف ارز نیمایی بیش از حد خوشبین بود. چرا که شرط سودآوری یک شرکت تداوم فعالیت آن است اما ناترازیهای انرژی مانع از تداوم رشد پایدار شدهاند.