به گزارش "ورزش سه"، در چارچوب مرحله یک هشتم نهایی جام حذفی، یوونتوس در خانه خود به مصاف کالیاری رفت و توانست در یک بازی تماشایی و البته یک طرفه، با چهار گل زیبا کالیاری را به قاطعانه ترین شکل ممکن شکست دهد.
شاگردان موتا در این بازی عملکرد فوقالعاده ای از خود به نمایش گذاشتند و اکثر بازیکنان بانوی پیر با ارائه یک فوتبال جذاب و تماشاگر پسند، طرفداران را حسابی به وجد آوردند.
یوونتوس سه شنبه شب، با تمامی آن چیزی که از ابتدای فصل از سبک بازی آنها مشاهده کرده یودیم، فرق های بسیار زیادی داشت و اتفاقا می توان از دل همین دیدار به تغییرات و البته سه نکته مهم در موتابال بیانکونری پی برد.
در ابتدا باید اشاره ای به این قضیه داشت که یوونتوس در هفته نهم سری آ مقابل اینتر موفق به ثمر رساندن چهار گل در عین دریافت چهار گل از سوی نراتزوری شد و در هیچ دیدار دیگری نتوانسته بود به این شکل چهار گل وارد دروازه تیم حریف کند.
اما بانوی پیر شهر تورین، ترک عادت کرد و در شبی که برخلاف اکثر دیدارهای فصل، تیاگو موتا با یک سبک هجومی و تماشاگر پسند بازیکنان خود را به زمین فرستاده بود، با چهار گل نسخه آبی و قرمزها را در جام حذفی پیچید و برای دومین مرتبه در طول فصل موفق به ثمر رساندن چهار گل در یک دیدار شد.
در نکته دوم موضوع مورد بحث، فرق اساسی بین الگوهای تاکتیکی تیم آلگری با تیم تیاگو موتا است. تا به این مقطع از فصل، از نظر و دیدگاه بسیاری از رسانههای ایتالیایی، هیچ تفاوتی میان تیم موتا با آلگری تا به اینجا دیده نشده و چه بسا که موتا و تیمش علاقه بیشتری به آلگری بال دارند. تفکرات پراگماتیک و نتیجه گرا بر سبک بازی شاگردان موتا غالب است و به نوعی با چنين شرایطی پا به زمین مسابقه می گذارند.
ولی آن چیزی که از نتایج و آمار و ارقام یووه در فصل جاری حاصل شده، تفاوت موتا بال و آلگری بال را به خوبی نشان میدهد. در فصل گذشته یووه علاقه چندانی به بازی زیبا نداشت و اکثر نقشه ها و استراتژی های مکس آلگری، معطوف به یک بازی واکنش گرا و الویت دفاع بر حمله طراحی شده بود. در واقع دوری از ارائه یک فوتبال زیبا و چشم نواز و گرایش شدید به بازی چرک و برد دیدارها به اقتصادی ترین نحو ممکن، مدنظر مربی و تئوریسین معروف ایتالیایی بود. اما اکنون تیم موتا با یک بازیسازی درست و اصولی و رعایت تمامی قواعد انتقال و گردش توپ از فاز های مختلف در جریان بازی، به نتایج درخشانی به مثابه قد علم کردن و برد برابر منچستر سیتی می رسد و در کنار حفظ خصیصه های همیشگی دفاع آهنین رایج در فوتبال ایتالیا، اینچنین فرق خود با سرمربی همانند آلگری را آشکار و مشهود می سازد.
گاهی اوقات تفاوت های مربی سابق و فعلی بیانکونری، بیشتر از شباهت هایشان به چشم می آید و البته که یادمان نرود چنین تفاوت هایی میان چهره اول نیمکت تیم، با تنها در نظر گرفتن نتايج از دیدگان هواداران و علاقه مندان به فوتبال پنهان می ماند.
در آخرین نکته هم نمی توان از گل های استثنایی شاگردان موتا در سه شنبه شب به سادگی عبور کرد.
در صحنه گل اول دوشان ولاهوویچ با یک چرخش دیدنی و گرفتاری در بین چند بازیکن کالیاری، توانست با یک ضربه نه چندان محکم اما دقیق دروازه تیم کالیاری را برای اولین بار باز کند.
گل دوم ماحصل شلیک و کاشته ای دیدنی از سوی تئون کوپماینرز به سوی دروازه سیمونه اسکوفت بود. چیکو کونسیسائو هم در شبی که از منظر سایت های تحلیلی معتبر فوتبال اروپایی بهترین بازیکن زمین لقب گرفت، موفق شد با پای چپ توپ را به گوشه دروازه کالیاری بفرستد.
اما شاید بهترین گل دیدار سه شنبه شب و حتی کوپا ایتالیا 2024/25 توسط نیکو گونزالز به ثمر رسید. گونزالز که در دقیقه شصت و شش جایگزین کنان ییلدیز در زمین شد، علاوه بر ثبت یک پاس گل، گلی به شکل چیپ های قدیمی فرانچسکو توتی زد. در دقیقه هشتاد و نه، یووه ای ها برای به ثمر رساندن گل چهارم و افزایش تعداد گل ها و البته سنگین تر کردن شکست تیم کالیاری، فرصت را برای پی ریزی یک ضد حمله عالی غنیمت شمردند.
در نهایت توپ به زیر پای نیکو گونزالز رسید و با حمل توپ چند متری، از پشت محوطه جریمه اقدام به نواختن یک چیپ بسیار زیبا کرد و به عالی ترین و قدیمی ترین حالت ممکن، برای چهارمین دفعه دروازه کالیاری را گشود. گلی که به شدت یادآور و تداعی کننده چیپ های خیره کننده اسطوره جاودان رم از پشت محوطه جریمه بود.
به هر روی آن چیزی که از یووه موتا در یک هشتم نهایی کوپا ایتالیا با یکدیگر به تماشا نشستیم، سراسر زیبایی، چشم نوازی و البته دلربایی از هواداران بود و باید اذعان داشت که این نمایش، فارغ از سخت یا آسان بودن رقیب، می تواند یکی از زیباترین و هیجان انگیز ترین نود دقیقه های یوونتوس در فصول اخیر لقب بگیرد؛همان چیزی که طرفداران بانوی پیر در هر دیدار، بی صبرانه منتظر چنين نمایش بی نظیری در مستطیل سبز آلیانز تورین هستند.
معین احمدوند