آسیب‌های ورزشی به عنوان نتیجه‌ای از ورزش‌های فیزیکی و فعالیت بدنی اتفاق می‌افتد که در صورت عدم رسیدگی به موقع تاثیرات جدی بر زندگی روزمره فرد خواهد گذاشت.
پرداختن به ورزش‌های رزمی در بین افراد به مقاصد مختلفی صورت می گیرد، این امر می‌تواند به عنوان هنری در جهت تناسب اندام و افزایش انعطاف پذیری یا برای رقابت و مسابقه یا به منظور دفاع شخصی مورد استفاده قرار گیرد، بر خلاف آنچه تصور همگانی است میزان بروز آسیب‌های جدی در این ورزش به نسبت پائین است.
بر این اساس و به منظور جلوگیری از آسیب در ورزش‌های رزمی، اندیشیدن تمهیدات لازم و بکار بستن اقدامات مقتضی بسیار مؤثر و تاثیر گذار است.
از سوی دیگر، وجود آسیب و صدمه در این ورزش‌ها جزئی جدایی ناپذیر و در عین حال اجتناب ناپذیر به شمار می آید، در مواقعی حتی انجام یک پیاده روی ساده و معمولی هم می‌تواند برای فرد منجر به صدمه و آسیب‌دیدگی شود.
ناگفته نماند که اگرچه نمی‌توان از رخ دادن همه آسیب‌های ورزشی جلوگیری به عمل آورد اما با رعایت موارد ایمنی و استانداردسازی فضا با تمهیداتی ساده مانند تهیه تشک ورزشی و تجهیزات ایمنی و استاندارد، می‌توان نسبت به جلوگیری از آسیب در ورزش های رزمی اقدام کرد.
به دلیل مبارزه‌های تن به تن در رشته‌های رزمی آسیب‌های زیادی وجود دارد لذا در خصوص آشنایی بیشتر با این نوع آسیب ها با «سید عباس حسینی مطلق» فیزیوتراپ و استاد دانشگاه به گفت‌وگو نشستیم.
وی دررفتگی، پیچ خوردگی، آسیب های رباط (اسپرین و پارگی)، آسیب های غضروف، مینیسک، گرفتگی و اسپاسم عضله از مهم ترین و بیشترین آسیب های رشته رزمی عنوان کرد و افزود: به دلیل ضربات به نواحی مختلف، درگیری فیزیکی و همچنین احتمال برخورد با نواحی مختلف حریف، شدت و سطوح بالای رقابت ها، آسیب های ورزشی در رشته های رزمی بالاست.
حسینی مطلق ادامه داد: طبق تحقیقات علمی صورت گرفته، نزدیک به ۵۰ درصد آسیب ها در رشته های ورزشی رزمی به دلیل تروما به ورزشکار، نزدیک به ۳۰ درصد توسط ضربه به خود و ۲۰ درصد توسط عوامل دیگر در بدن ورزشکار رخ می‌دهد.
این استاد دانشگاه خاطر نشان کرد: همچنین ۷۵ درصد آسیب دیدگی‌ها در آموزش و تمرین و ۲۵ درصد در مسابقات رخ می‌دهد.
وی همچنین در خصوص چگونگی مراقبت با اینگونه از آسیب‌ها افزود: ورزشکار نیازمند بدنی سالم و به دور از آسیب دیدگی است، از طرفی حیطه رقابتی و قهرمانی او نیز در گروی سلامت جسمی و روحی اوست، استفاده از تجهیزات حفاظتی می‌تواند از عوامل موثر در پیشگیری و کاهش خطرپذیری ابتلا به آسیب باشد، از آنجا که بستن تجهیزات حفاظتی در هنگام مسابقات الزامی است، اما در هنگام تمرین نظارت کافی بر این مسئله وجود ندارد.
حسینی مطلق در پایان خاطر نشان کرد: اعتقاد بر این است که شاید به علت نبود نظارت کافی از سوی مربیان ورزشکاران برای راحتی بیشتر در هنگام تمرین، از بستن تجهیزات محافظتی خودداری می‌کنند و همین عامل موجب بروز آسیب دیدگی بیشتر در زمان تمرین نسبت به مسابقه می‌شود.
انتهای پیام
