اکنون، اما تصمیم دارد به دور از کلیشه‌ها، روایت متفاوتی از مقصد مهاجرت خود ارائه دهد.
پریا احمدی، کنشگر مهاجر در رابطه با مهاجرت خود گفت: این روزها که مهاجرت از روستاها به شهرها، از شهرهای کوچک به شهرهای بزرگ و در نهایت از کشوری به کشور دیگر تبدیل به امری رایج در هر خانه‌ای شده است؛ خانه‌ی ما نیز از این قاعده مستثنی نیست. میان مقصدهایی همچون آمریکا، کانادا، آلمان، استرالیا و … شاید کمتر کسی به «اتریش» فکر کند؛ سرزمینی کوچک با ۹ میلیون جمعیت و مساحتی کمتر از استان خراسان رضوی، اما با فرهنگی غنی، طبیعتی مسحورکننده و مردمی که در کمال آرامش و امنیت دنیای خاص خود را ساخته‌اند.
وی در رابطه با «اتریش»، مقصد مهاجرت خود اظهار کرد: اتریش، این سرزمین کوهستانی که اکنون بیش از دوسال‌ونیم است خانه‌ی دوم من شده، از دل ویرانه‌های جنگ جهانی دوم برخاست و امروزه یکی از آرام‌ترین کشورهای جهان است که نظم، آرامش و امنیتش چشمگیر است؛ اما در پس این آرامش، حقایق دیگری نیز نهفته است.
احمدی با اشاره به سیاست اتریش توضیح داد: سیاست اتریش بر پایه نظام دموکراتیک پارلمانی و فدرالی استوار است و معمولاً با ائتلاف میان احزاب بزرگ مانند حزب مردم (ÖVP) و حزب سوسیال‌دموکرات (SPÖ) اداره می‌شود. در دهه‌های اخیر، احزاب راست‌گرای پوپولیست مانند حزب آزادی (FPÖ) نیز نفوذ بیشتری پیدا کرده‌اند. این سیاست در اتریش برای بسیاری از مهاجران جنبه‌ای پیچیده و در عین حال تأثیرگذار دارد. این کشور با سیستم دموکراتیک پارلمانی و تاریخچه‌ای از ائتلاف‌های سیاسی میان احزاب بزرگ، ساختار سیاسی منحصربه‌فردی دارد. در عین حال، احزاب راست‌گرای پوپولیست مانند حزب آزادی اتریش (FPÖ) که گاهی اوقات دیدگاه‌های سخت‌گیرانه‌ای نسبت به مهاجران دارند، نقش قابل توجهی در سیاست این کشور ایفا می‌کنند.
این کنشگر مهاجر افزود: با این حال، سیاست تنها بخشی از داستان این سرزمین است. اتریش را باید بیشتر به واسطه‌ی مردمش شناخت؛ مردمی که عشق به طبیعت، موسیقی و هنر در خونشان جاری است. شاید در ابتدا تصور کنید که زندگی در کشوری که روزها اغلب ابری است و آفتاب به ندرت می‌تابد، افسرده‌کننده باشد؛ اما هر بار که آفتاب ظاهر می‌شود، اتریشی‌ها آن را بهانه‌ای برای برپایی یک جشن کوچک می‌گیرند؛ خواه در پارک‌های محلی، خواه کنار دریاچه‌های زلالی که چون آیینه در دل طبیعت کوهستانی گسترده شده‌اند.
مردمانی عاشق زندگی ساده و به دور از تجمل
احمدی در رابطه با ویژگی‌های مدنی اتریش اظهار کرد: یکی از ویژگی‌های مردم اتریش، نگاه متفاوت آن‌ها به زمان و زندگی است. در این کشور کسی برای کار زندگی نمی‌کند؛ بلکه کار کردن تنها ابزاری است برای فراهم آوردن آرامش و لذت. اتریشی‌ها بخش زیادی از تعطیلات خود را به سفر اختصاص می‌دهند و حتی در دوران بازنشستگی نیز همچنان پرانرژی و فعال‌اند. از پیاده‌روی در کوه‌های آلپ تا شرکت در فستیوال‌های موسیقی، زندگی برای آن‌ها یعنی تجربه‌ی لحظاتی که ارزشمند باشد، به دور از تجمل. جالب است بدانید که آن‌ها روز تولد را روزی می‌دانند که هر فرد می‌تواند بدون هیچ قید و شرطی هر کاری که دوست دارد انجام دهد. این روز به نوعی تعطیل رسمی است و فرصتی برای جشن گرفتن به شیوه‌ای کاملاً شخصی.
وی ادامه داد: کافه‌های محلی در اتریش هم نقش مهمی در زندگی روزمره دارند. در اینجا، کافه‌ها تنها محل نوشیدن قهوه نیستند؛ بلکه جایی‌اند برای مرور خاطرات؛ افراد مسن روزانه در این کافه‌ها گرد هم می‌آیند، خاطرات تلخ و شیرین زندگی‌شان را مرور می‌کنند و گاه داستان‌های جنگ جهانی دوم را برای شما تعریف می‌کنند. شاید در آغاز، مردم این کشور کمی سرد و رسمی به نظر برسند، اما اگر صبر کنید و به آن‌ها فرصت دهید، خواهید دید که دوستی‌هایشان عمیق و پایدار است.
پیوند عمیق با فرهنگ و طبیعت
این مهاجر کنشگر افزود: در خیابان‌های اتریش، گاه مردمی را می‌بینید که لباس‌های سنتی خود را به تن دارند. نکته‌ی جالب این است که این لباس‌ها تنها به مراسم رسمی محدود نمی‌شود؛ مردم اتریش گاهی بی‌هیچ دلیل خاصی، تنها برای احترام به اصالت‌شان، این لباس‌ها را می‌پوشند. این احترام به گذشته، پیوندی زیبا میان گذشته و حال ایجاد کرده و نشان‌دهنده‌ی اهمیتی است که اتریشی‌ها برای فرهنگ و تاریخ خود قائل‌اند.
احمدی در رابطه با طبیعت اتریش بیان کرد: علاوه بر این، طبیعت بخش جدایی‌ناپذیر از زندگی روزمره مردم است. اگرچه اتریش کشور کوچکی است، اما تنوع طبیعی آن خیره‌کننده است؛ از جنگل‌های انبوه تا دریاچه‌های بکر و قله‌های برفی آلپ. حتی اگر بخواهید به دورافتاده‌ترین قله بروید، می‌توانید روی حمل‌ونقل عمومی اتریش حساب کنید؛ یکی از بهترین سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی در اروپا. با این حال، فروشگاه‌ها و مغازه‌ها معمولاً ساعت ۷ غروب تعطیل می‌شوند و یکشنبه‌ها به‌کلی بسته‌اند؛ که این ریتم آرام زندگی شاید در ابتدا برای تازه‌واردان عجیب باشد.
وی خاطرنشان کرد: هر سرزمین آرامی نیز چالش‌های خود را دارد. تورم در اتریش زیر ۲ درصد است، اما این برای برخی از مردم دلیل اعتراض است. اعتراضاتی که، حتی با حضور پلیس، کاملاً مسالمت‌آمیز برگزار می‌شوند و نمایشی از احترام جامعه به حقوق شهروندی است.
چالش‌های یک مهاجر
اصلی‌ترین چالش هر مهاجری، تطبیق با فرهنگ و شیوه زندگی کشور مقصد است. در اتریش، یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها برای مهاجران، زندگی به زبان آلمانی، آن هم با لهجه خاص اتریشی، است. این موضوع زمانی دشوارتر می‌شود که بسیاری از مردم، علی‌رغم آشنایی با زبان انگلیسی، ترجیح می‌دهند با شما به زبان خودشان گفتگو کنند، همچنین بوروکراسی پیچیده و سخت‌گیرانه اتریش در مسائل مربوط به اقامت، کار، و آموزش، چالشی دیگر است که نیاز به صبر و حوصله زیادی دارد.درنهایت، احساس تعلق به کشوری که فرهنگ، زبان، و ساختار اجتماعی آن با وطن تفاوت‌های زیادی دارد، ممکن است سال‌ها طول بکشد و نیازمند تلاش مستمر برای سازگاری و یادگیری باشد.
تصور دیگران از اوضاع ایران
وی در رابطه با نگاه اتریشی‌ها به ایران گفت: یکی از نکات جالب در مواجهه با اتریشی‌ها، تصویر ذهنی آن‌ها از ایران است. افراد مسن، به دلیل فاصله از فضای مجازی و اتکا به رسانه‌های محلی، ایران را کشوری درگیر جنگ تصور می‌کنند. برای من پیش آمده که هنگام سفر به ایران، از من خواسته‌اند در خیابان مراقب «موشک‌ها» باشم! این سوءبرداشت‌ها، هرچند گاه خنده‌دار به نظر می‌رسند، اما نشان‌دهنده فاصله عمیقی هستند که میان بازنمایی رسانه‌ها و واقعیت وجود دارد.
آرامش، هدیه‌ی اتریش به جهان
این مهاجر کنشگر در پایان سخنان خود اظهار کرد: اتریش سرزمینی است که در نگاه نخست شاید کوچک و آرام به نظر برسد، اما هر گوشه‌اش قصه‌ای برای گفتن دارد؛ از قله‌های برفی آلپ که دست بر آسمان می‌سایند تا کافه‌های دنجی که زمزمه‌ها و خنده‌ها را در خود ذخیره کرده‌اند. اینجا زندگی معنایی ساده اما عمیق دارد. در جهانی پرآشوب، شاید همین آرامش است که این سرزمین را چون گوهری گران‌بها برای مردمانش و حتی برای کسانی که تنها برای مدتی کوتاه مهمان آن می‌شوند، ماندگار کرده است. زندگی در اتریش، برای من فرصتی است تا مفهوم دیگری از آرامش و زندگی را بشناسم؛ مفهومی که شاید در هیاهوی بسیاری از کشورهای دیگر گم شده باشد. اینجا، میان آسمان ابری و قله‌های سپید، زندگی به آرام‌ترین و زیباترین شکل خود جاری است.
انتهای پیام
