همزمان با روز جهانی مبارزه با فساد، دانشکده حسابداری دانشگاه تهران با همکاری انجمنهای علمی، سمنها و تشکلهای مردمی مبارزه با فساد، همایش «ارزیابی اثربخشی کنوانسیون ملل متحد در مهار فساد» را برگزار کرد.
از دیدگاه معاون اول رئیسجمهور، فساد در کشور ما یک مساله قدیمی و مزمن است که قبح آن ریخته و به گونهای در نظام اداری ما نفوذ کرده است که گاهی از آن تلقی حق و حقوق میشود. به گفته محمدرضا عارف، با گذشت ۲۳سال از صدور فرمان رهبری در خصوص مبارزه با فساد، ارزیابی عملکرد کشور ما در مقایسه با برخی از کشورها، نتایج خوبی را نشان نمیدهد.
وی اظهار کرد: «فساد در ایران یک مساله فرابخشی است و تا به آن به صورت جامع و کامل پرداخته نشود، نمیتوان انتظار اصلاح جدی در کشور داشت.» او افزود که برای مبارزه واقعی با فساد، باید نهادهای علمی و نخبگان وارد میدان شوند و این مبارزه از سیاستزدگی دور باشد. عارف پیشنهاد کرد که نخبگان دانشگاهی در یک فضای غیرسیاسی مشکلات فساد را بررسی کرده و راهکارهای آن را ارائه دهند. وی همچنین به عملکرد ۲۳ساله کشور در این زمینه اشاره کرد و گفت که برای مبارزه با فساد باید بازنگری جدی در سیاستها و اقدامات صورت گیرد. وی تاکید کرد: واقعیت این است که شاید مقام معظم رهبری در فرمایشات اخیرشان به کمکاری در مبارزه با فساد اشاره نکرده باشند، اما ایشان نارضایتی خودشان را از همه دولتها در این باره اعلام کردهاند.
علی ربیعی، دستیار اجتماعی رئیسجمهور، هم در همایش یادشده به وضعیت فساد در ایران پرداخت و یکی از دلایل اصلی ناکامی در مبارزه با فساد را بیتوجهی به الزامات توسعه دانست. ربیعی گفت: «یکی از دلایل اصلی فساد در ایران، وضع تحریمهاست که به واسطهگری و ایجاد سیستمهای غیرشفاف کمک کرده است.» او همچنین تصریح کرد که «اگر در مبارزه با فساد تنها به مقابله با فرد فاسد بپردازیم، این امر نتیجهبخش نخواهد بود.» ربیعی افزود که باید به مسائل، ساختاری و اساسی نگاه کرد و سیاستهای اقتصادی و دولتی اصلاح شوند. او همچنین به مشکلاتی در سیستمهای دولتی اشاره کرد که موجب فساد در بخشهای نظارتی و مالی شده است. ربیعی در پایان گفت که برای مبارزه با فساد باید شفافیت افزایش یابد و به حقوق مردم توجه بیشتری شود.
مصطفی پورمحمدی، وزیر پیشین دادگستری، نیز در مورد مبارزه با فساد نظرات خود را بیان کرد. او سهگام اصلی مبارزه با فساد را پیشگیری، مراقبت و نظارت و مقابله و مبارزه دانست و گفت: «در دنیای امروز برای ایجاد سلامت اداری، مالی و اقتصادی، سه ابزار اساسی داریم: شفافیت، استفاده از فناوری در ارائه خدمات و پاسخگویی.» پورمحمدی تاکید کرد که دولت الکترونیک میتواند نقش مهمی در این حوزه ایفا کند و افزود: «اگر بخواهیم یک نسخه روشن برای حاکمیت سلامت اداری در کشور ارائه کنیم، باید دولت الکترونیک فراگیر شود.» وی همچنین در خصوص نقش سازمانها در مبارزه با فساد، گفت: «سازمان بازرسی کل کشور و دیوان محاسبات بخشهای اصلی مراقبت و نظارت در کشور هستند، اما رسانهها، مطبوعات و سمنها نیز میتوانند در این زمینه تاثیرگذار باشند.» پورمحمدی همچنین انتقاد کرد که «افزایش دستگاههای مبارزه با فساد، نتیجه معکوس داشته و باعث افزایش پروندههای فساد در استانها شده است.» او به جایگاه مهم سازمان امور مالیاتی اشاره کرد و آن را مطلعترین دستگاه در زمینه مالی دانست که میتواند نقش کلیدی در مبارزه با فساد ایفا کند. پورمحمدی تاکید کرد که «دستگاههای غیرحرفهای، ضابطان قضایی، حفاظتها، حراستها، دستگاههای اطلاعاتی و انتظامی باید از مبارزه با فساد عقبنشینی کنند و این وظیفه را به سازمان امور مالیاتی بسپارند.»