ناترازی نفَس و نظام مهندسی

«از نامزدهای انتخابات نظام مهندسی درخواست دارم که به منظور کمک به تصمیم‌‌‌گیری رای‌‌‌دهندگان، مواضع‌شان را نسبت به موارد زیر، به صورت مکتوب، قابل سنجش و پیگیری آتی با فرآیند پاسخگویی شفاف، روشن بفرمایند:

۱- نقش نظام‌‌‌مهندسی، و طراحان و ناظران آن در آلودگی هوا و ناترازی نفَس، از جهت ارائه یا عدم‌ ارائه گزارش مناسب و درخور، و برخورد یا مماشات با تخلفات و جرائم ساخت‌‌‌وساز، بالاخص تجاوز به حد تراکم مجاز، و در نتیجه آن، قلع‌‌‌وقمع پوشش گیاهی و فضای سبز و شهرهای بزرگ و کوچک، و ارائه پیشنهادها برای جبران مافات.

۲- نقش نظام‌‌‌مهندسی، و طراحان و ناظران آن در مهار یا تشدید ناترازی انرژی و ناترازی نفَس با ساخت بناهای با بهره‌‌‌وری انرژی پایین و تلفات حرارتی بالا، و ارائه پیشنهادها برای جبران مافات.

۳- نقش نظام‌‌‌مهندسی، و طراحان و ناظران آن در طراحی و نصب تاسیسات الکتریکی و مکانیکی با بهره‌‌‌وری انرژی پایین، و ارائه پیشنهادها برای جبران مافات.

۴- نقش نظام‌‌‌مهندسی، و طراحان و ناظران آن در ایجاد سایه‌‌‌اندازی بر حق برخورداری از نور مستقیم خورشید برای زیستِ سالم به عنوان یکی از حقوق اولیه انسانی، و در نتیجه سرانه بسیار پایین ویتامین دی و افسردگی بالا در کشور به‌رغم اقلیم پرآفتاب، و ارائه پیشنهادها برای جبران مافات. شایسته است حکمت شیخ اجل سعدی را که هفت قرن پیش به فکر امروزِ فرزندانش بوده یادآوری کنیم: «هر نفسی که فرو می‌رود مُمِدّ حیات است و چون بر می‌‌‌آید مُفَرّح ذات» باید و شاید که به همت و تلاش مهندسان و سیاستگذاران و مجریان، در این مرزوبومِ سعدی نفَس‌‌‌هایمان بازتراز شود، تا دوباره ممد حیات و مفرح ذات باشد. به امید آن روز.»