به گزارش همشهری آنلاین تصویربرداری با امآرآی از مغزهای فوتبالیستهای زن و مرد در این بررسی نشان داد که سر زدن زیاد میتواند به مناطقی از مغز آسیب برساند که قبلاً با عوارض ناتوانکننده مربوط به ضربه مغزی مانند «انسفالوپاتی مزمن ناشی از ضربه» (CTE) مرتبط شدهاند.
دکتر مایکل لیپتون، سرپرست این بررسی، استاد رادیولوژی در مرکز پزشکی ایروینگ دانشگاه کلمبیا، گفت: «اثرات احتمالی ضربات مکرر سر در ورزش بسیار گستردهتر از آنچه قبلاً شناخته شده بود، است و بر نقاطی از مغز اثر میگذارد که مشابه با آسیبهای مشاهدهشده در آنسفالوپاتی مزمن ناشی از ضربه است. این یافتهها نگرانی درباره اثرات نامطلوب تأخیری ضربههای وارد بر سر ایجاد میکند.»
لیپتون و همکارانش در بررسی جدید از یک شکل پیشرفته تصویربرداری تشدید مغناطیسی (ام ارآی) برای ردیابی تغییرات در «ریزساختارها» نزدیک به سطح مغز ۳۵۲ فوتبالیست آماتور و ۷۷ ورزشکار که ورزشهای «بدون برخورد» انجام میدادند، مانند دوندهها، استفاده کردند. شرکتکنندگان ۱۸ تا ۵۳ ساله بودند.
بازیکنانی که در فوتبال که در موارد بسیاری توپ را با سر زده بودند، تغییراتی را در ماده سفید مغز در مجاورت شیارهای عمیق در سطح مغز نشان دادند. این پژوهشگران خاطرنشان کردند که تغییرات در این ناحیه زمانی اتفاق میافتد که آسیبهای مغزی بسیار شدید رخ میدهد.
سر زدن در فوتبال ممکن است در ایجاد این تغییرات که تا حد زیادی در لوب یا قطعه پیشانی مغز مشاهده میشد، نقش داشته باشند.
افرادی که توپهای زیادی را با سر میزدند، با احتمال بیشتری ممکن بود دچار عارضهای باشند که این پژوهشگران آن را «یادگیری کلامی ضعیف» نامیده بودند.
به گفته این پژوهشگران، نکته مهم این است که اکثر شرکتکنندگان در این بررسی هرگز دچار ضربه مغزی یا سایر آسیبهای مغزی ناشی از ضربه تشخیص داده نشده بودند. بنابراین این امکان وجود دارد که انواع ضربههای خفیفتر به سر، مانند سر زدن، همچنان به مغز آسیب برساند.
به گفته این پژوهشگران ناهنجاریهای ماده سفید در این فوتبالیستها ممکن است نشانگر سازوکاری باشد که سر زدن در فوتبال به تواناییهای شناختی بازیکنان آسیب میزند.
البته یافتههای این بررسی را که فعلاً قرار است در اجلاس هفته آینده «انجمن رادیولوژی آمریکای شمالی» (RSNA در شیکاگو ارائه شود، فعلاً باید مقدماتی شمرد تا زمانی که در یک ژورنال پزشکی معتبر منتشر شوند.
منبع: HealthDay