به گزارش همشهری آنلاین، این روزنامه به نقل از منبع نزدیک به بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی اعلام کرد که وی روز گذشته (پنجشنبه) نشستی مشورتی با مجموعه ای کوچک از وزرای کابینه خود در خصوص ایران برگزار کرده است.
این منبع افزود: در آستانه بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید، نتانیاهو تلاش می‌کند که با برنامه هسته ای ایران مقابله کند.
پیش از این نیز نخست وزیر رژیم صهیونیستی که به تازگی حکم بازداشت وی از سوی دیوان بین المللی کیفری صادر شده و زیر فشارهای داخلی نیز قرار دارد، بار دیگر برای فرار از بحران‌های داخلی و بین‌المللی ادعاهایی علیه برنامه هسته‌ای ایران مطرح کرده بود.
نتانیاهو مدعی شد: مصمم به انجام هرکاری برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح اتمی هستیم.
همچنین به تازگی در پی صدور قطعنامه علیه برنامه هسته ای ایران از سوی شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی، گدعون ساعر، وزیر خارجه رژیم صهیونیستی ادعا و تاکید کرد: تصمیمی که آژانس بین المللی انرژی اتمی اتخاذ کرد، برای ممانعت از دستیابی ایران به سلاح هسته ای مهم است.
وی مدعی شد: رقابت هسته ای ایران باید متوقف شود و برای تحقق این امر دنیا به افزایش فشارها علیه ایران نیاز دارد.
وزیر خارجه رژیم صهیونیستی همچنین ادعا کرد که اگر ایران به تلاش‌های خود برای دستیابی به سلاح هسته‌ای ادامه دهد با آن مقابله خواهیم کرد.
وی گفت: اسرائیل متعهد به ممانعت از دستیابی ایران به سلاح هسته ای است و سال پیش رو در این مورد سرنوشت ساز خواهد بود.
به گزارش ایرنا، ادعاهای رژیم صهیونیستی علیه برنامه هسته ای ایران درحالی مطرح می‌شود که این رژیم، خود بزرگ‌ترین تهدید هسته‌ای برای منطقه و تمام جهان به شمار می رود.
رژیم اسرائیل تا به امروز از امضای معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT) که توسط ۱۹۱ کشور تائید شده است، خودداری کرده است.
رهبران رژیم صهیونیستی به آنچه به «دکترین آغاز» معروف است، پایبند هستند. این دکترین حول این ایده تدوین شده است که در حالی که اسرائیل به خود حق داشتن سلاح هسته‌ای می‌دهد، دشمنانش در خاورمیانه نباید این حق را داشته باشند. سمت و سوی اقدامات اسرائیل تا به امروز بر اساس همین عقیده هدف‌گذاری شده است.
حمایت ایالات متحده از اسرائیل به حصول اطمینان از برخورداری اسرائیل از برتری نظامی بر همسایگانش از نظر تسلیحات سنتی محدود نمی‌شود بلکه همچنین تضمین می‌کند که اسرائیل تنها ابرقدرت منطقه باقی می‌ماند حتی اگر این امر مستلزم فرار از پاسخگویی بین‌المللی برای توسعه سلاح‌های کشتار جمعی باشد.
