چهارشنبه 07 آذر 1403
Wednesday, 27 November 2024
به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، در گوشه‌ای از شهر، جایی که لبخند و امید با چالش‌های زندگی گره خورده، مانور زلزله ای متفاوت برگزار شد. مدرسه استثنایی «سروش» میزبان این مانور بود. آنچه این برنامه را متمایز می کند، تمرکز بر آموزش مهارت‌های ایمنی به این دانش‌آموزان خاص است؛ کودکانی که باوجود محدودیت‌های جسمی، اراده‌ای قوی برای مقابله با سختی‌ها دارند.
مانور با صدای زنگ هشدار آغاز شد. برخلاف مدارس عادی، اینجا هر حرکت نیازمند برنامه‌ریزی دقیق و کمک‌رسانی حساب‌شده بود. مربیان و معلمان، همراه با امدادگران حرفه‌ای، گام‌به‌گام دانش‌آموزان را برای مواجهه با شرایط زلزله آماده کردند.
در این مرحله، دانش‌آموزان آموزش دیدند چگونه در زمان وقوع زلزله، حتی با وجود محدودیت‌های جسمی، خود را به محل‌های امن‌تر مانند زیر میزها یا کنار دیوارهای مستحکم برسانند. برای آن‌هایی که نیاز به کمک بیشتر داشتند، مربیان و همراهان با مهارتی ویژه وارد عمل شدند.
پس از پایان زلزله فرضی، تمرین تخلیه ایمن آغاز شد. با استفاده از ویلچر، واکر، و تجهیزاتی که مخصوص این دانش‌آموزان طراحی شده، همه به سمت محوطه باز هدایت شدند. راهروها و مسیرهای تخلیه از قبل بررسی شده بودند تا هیچ مانعی در مسیر خروج وجود نداشته باشد.
دانش‌آموزان همچنین یاد گرفتند چگونه به دیگران کمک کنند، حتی اگر خودشان توانایی حرکت محدود داشته باشند. برخی از آنها با اشتیاق استفاده از تجهیزات امدادی ساده مانند آتل‌بندی یا کمک به همکلاسی‌های دیگر را تمرین کردند.
کامبد امینی حسینی، رئیس پژوهشکده مدیریت خطرپذیری و بحران در گفت و گو با رکنا گفت: امروز بیست و ششمین مانور سراسری زلزله و ایمنی برگزار شد. رویکرد کلی مانور زلزله «مدرسه ایمن، جامعه تاب آور» است؛ این به معنای آن است که همه مردم در کنار دانش‌آموزان آمادگی های لازم برای مواجهه با زلزله را کسب کنند. تفاوت مانور امسال نسبت به سال‌های گذشته این است که توجه ویژه‌ای به کودکان دارای نیازهای ویژه داشتیم و مانور نمادین، در یکی از مدارس کودکان استثنایی برگزار شد تا توجه بیشتری به این دسته از افراد شود. در سنوات گذشته، اغلب این کودکان از این برنامه کنار گذاشته می شدند اما امسال به ایمنی و آمادگی آنها برای مقابله با زلزله و دریافت آموزش های لازم توجه شد.
او در ادامه در پاسخ به اینکه افراد دارای معلولیت در حوادث اینچنینی چقدر آسیب می بینند، گفت: میزان آسیب پذیری کسانی که دچار محدودیت‌های حرکتی، جسمی، ناتوانی ذهنی و... هستند، دو برابر بیشتر از سایر افراد در زلزله ها است و دچار آسیب دیدگی می شوند و آمارهای جهانی هم در همین راستاست.
کامبد امینی حسینی تاکید کرد: متاسفانه دستورالعمل هایی که برای مانورهایمان استفاده می‌کنیم خیلی برای افراد دارای معلولیت کاربردی نیست؛ لذا نیاز به طراحی و تهیه راهنمای جداگانه برای این افراد احساس شد. در این مسیر پژوهشگاه، از دو سال پیش شروع به تهیه این دستورالعمل کرد و در حال حاضر برای کودکان دارای اختلال اوتیسم، ناشنوایان و کم شنوایان و همینطور کودکان دارای محدودیت‌های جسمی و حرکتی تهیه شده و در دستور کار قرار گرفته است. همچنین در حال مطالعه جهت تهیه راهنما برای کودکان نابینا و کم بینا نیز هستیم.
او با اشاره به اینکه متاسفانه اطرافیان این دانش آموزان خیلی نسبت به شیوه کمک رسانی به افراد دارای معلولیت آگاهی ندارند، گفت: خانواده ها آنقدر درگیری های مالی و معیشتی دارند که کمتر به این موضوعات توجه کرده اند. یکی از دیگر اقدامات ما این است که راهنمای ویژه والدین را نیز تهیه کنیم تا بدانند در مسیر ارتقای آمادگی فرزندانشان چه نقشی میتوانند داشته باشند.
رئیس پژوهشکده مدیریت خطرپذیری و بحران در پایان افزود: ما با سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس همکاری داریم و روش هایی که می توان به وسیله آن مدارس را برای دانش آموزان دارای معلولیت مناسب سازی کرد، پیشنهاد می دهیم. اغلب مدارسی که در حال حاضر دانش آموزان بانیازهای ویژه از آن استفاده می‌کنند، خیلی مناسب نیست و نیازهای این دسته از افراد را پوشش نمی دهد. مدرسه سروش که امروز در آن حضور داریم، جزء معدود مدارسی است که نیازهای دانش آموزان دارای معلولیت را در نظر گرفته است. امیدواریم در آینده مدارسی که برای این دانش آموزان ساخته می شود، چنین ملاحظاتی را پوشش دهد. ضمن اینکه مدارس در آینده باید به شکلی باشد که دانش آموزان با نیازهای ویژه در کنار سایر دانش آموزان درس بخوانند؛ لذا این مناسب سازی نه تنها باید در مدارس استثنایی انجام شود بلکه در مدارس عادی هم باید چنین شرایطی را داشته باشیم.
