یکشنبه 04 آذر 1403
Sunday, 24 November 2024
اساساً نفع اصلی را از مصاف دوستانه کشتی ایران و روسیه، روس‌هایی بردند که در این سال‌ها خیلی از کشور‌ها آنها را تحریم کرده و در مسابقات‌شان شرکت نمی‌کنند؛ اما آنها با چیزی به اسم فاجعه، بر اعصاب و روان کشتی‌دوستان راه رفتند!
به گزارش تابناک ورزشی، طی دو شب متوالی تیم‌های منتخب کشتی آزاد و فرنگی ایران در مصاف تیم به تیم با روس‌ها در مسکو، ۵-۵ برنده شدند. دو تیمی که در ماه‌های اخیر با تراکم مسابقه مواجه بوده و بعد از المپیک ۲۰۲۴ پاریس که مرداد ماه برگزار شد، آبان ماه نیز رقابت‌های زیر ۲۳ سال جهان و جهانی اوزان غیرالمپیکی را در آلبانی پشت سر گذاشتند و در اواسط لیگ برتر آزاد نیز مصاف تیم به تیم با روس‌ها اتفاق افتاد.
مهم‌ترین و چشمگیرترین اتفاق از رویارویی کشتی‌گیران ایران و روسیه، چیزی نه به عنوان اشتباه داوری، که افتضاح داوری بود. آن هم در مصافی دوستانه که به دعوت روس‌هایی اتفاق افتاده بود که بعد از شرکت در مسابقات جهانی ۲۰۲۱ اسلو، از شرکت در مسابقات رسمی در سال ۲۰۲۲ محروم شده و با اما و اگر فراوان در رقابت‌های جهانی ۲۰۲۳ شرکت کرده و بعد از آن نیز نتوانستند در المپیک کشتی بگیرند.
طبیعتاً تورنمنت‌های بین‌المللی کشتی روسیه که تا پیش از این جریانات، از رونق بسیار بالایی برخوردار بود، افت بسیاری کرده و روس‌ها با دستور مستقیم کمیته بین‌المللی المپیک، منزوی شده و در کمتر مسابقه‌ای حق شرکت داشته و تورنمنت‌های‌شان هم از لیست بین‌المللی خارج شدند. در این شرایط، کشوری که بیشتر از مصاف با تیم‌های ایران سود می‌برد روسیه است، اما هر دو میهمان خود را از تشک فراری داد.
هم در رشته فرنگی شاهد حق‌خوری‌های آشکار از سوی میزبان بودیم و هم در آزاد که البته پژمان درستکار در حین مبارزه ۹۲ کیلوگرم دو تیم، تصمیم به کناره‌گیری تیمش از مسابقه کرد که البته در نهایت با وساطت سرمربی روسیه و میزبان، این اتفاق رخ نداد.
کشتی‌گیران باتجربه وقتی از تشک بیرون می‌آمدند، در مصاحبه با گزارشگر روس، بیش از پرداختن به مبارزه خود و تبلیغات اسپانسری، اعتراض شدید خود را به داوری‌ها اعلام می‌کردند؛ البته که پیش از اعزام هم می‌شد پیش‌بینی کرد روسیه چطور میزبانی برای این مسابقه خواهد بود. در حالیکه روس‌ها در برخی اوزان به نفرات اصلی خود میدان داده بودند، اما تیم روسیه به خاطر چند سال دوری از مسابقه، ابهت گذشته را ندارد و می‌شد تورنمنت دیگری را به جای بازی کردن با اعصاب و روان کشتی‌گیران و کشتی‌دوستان، برای مصاف دوستانه و کسب تجربه انتخاب کرد.
البته که جایزه‌های دلاری در نظر گرفته شده و تأمین هزینه‌ها از سوی روس‌ها، آفر‌هایی بود که به میهمان داده شده و وسوسه‌انگیز به نظر می‌رسید!
در دو وزن اول پیش‌بینی از همان ابتدا باخت بود. دو وزنی که مشخصاً چند سالی می‌شود نتوانستیم نفرات خوب و باثباتی در آنها داشته باشیم و موفقیت‌ها نیز مقطعی بوده است. علی و رضا مومنی در ۵۷ و ۶۱ کیلوگرم به ادریسوف و زائور اوگویف باختند. اوگویف در ۶۱ کیلو هرگز صلابت حضورش در ۵۷ کیلوگرم را ندارد و در مسابقات جهانی ۲۰۲۴ آلبانی هم به مقام پنجمی رضایت داد.
رحمان عموزاد که هفته گذشته مراسم عروسی خود را برگزار کرد، در لیست اعزام قرار گرفت که این اساساً یک اشتباه بزرگ بود. رحمانی که بعد از ورود زود هنگام به تیم ملی بزرگسالان، بعد از طلا‌هایی که در دو رده سنی نوجوانان و جوانان به دست آورد و فنی‌ترین کشتی‌گیر جهان شد، حالا متوالی و بد می‌بازد.
عموزاد سال ۲۰۲۲ قهرمان جهان شده بود، سال گذشته در بلگراد بعد از شکستی که مقابل اسماعیل موسکائف تجربه کرد، به همین شمیل ممدوف باخت و کسب مدال در جهانی ۲۰۲۳ را از دست داد. او در المپیک ۲۰۲۴ شروع خوبی داشت، اما با شکست سنگین به حریف ژاپنی، پایانی تلخ را تجربه کرد و حالا در مصاف با شمیل ممدوف، هر چه تلاش کرد در نهایت نتوانست در مبارزه‌ای که ۱۷ امتیاز در آن رد و بدل شد، نتوانست برنده باشد و ۱۰ بر ۷ باخت.
سینا خلیلی یک پدیده است، او در ۱۸ سالگی توانست جایگزین امیرمحمد یزدانی در مسابقات جهانی آلبانی شود و مشخصاً آینده درخشانی از آن اوست؛ به شرطی که فرسوده‌اش نکرده و با اعزام‌های متوالی، در نهایت آسیب‌دیدگی‌اش تشدید نشده و کار به جراحی کشیده نشود. خلیلی بعد از کشتی‌های خوبش در آلبانی، گرچه روی سکو نرفت، در لیگ هم به دلیل آسیب‌دیدگی مبارزه‌اش برای سایپا را ادامه نداد و چه الزامی بود که در ۷۰ کیلوگرم کشتی‌گیر جوان و آینده‌دارِ مصدوم به روسیه اعزام شود؟
کسب تجربه زمانی ارزشمند است که ابتدا سلامت کشتی‌گیر اولویت قرار داده شود که مشخصاً در این اعزام، سلامت خلیلی خیلی مد نظر نبود. او با زانوی مصدوم هم البته توانمندی‌هایش را نشان داد و کشتی بسیار خوبی با کوربان شیرایف گرفت، اگرچه که با برد همراه نشد.
با شکست سنگینی که امیرمحمد یزدانی مقابل زائوربک سیداکوف تجربه کرد، این سؤال بار دیگر مطرح می‌شود که چرا او باید در حالیکه تغییر وزن داده، از مرحله اول چرخه انتخابی تیم ملی که مسابقات قهرمانی کشور است، معاف شود؟
البته که شکی نیست شاخص‌ترین و فنی‌ترین کشتی‌گیری که از روس‌ها در این مسابقه تیم به تیم حضور داشت، سیداکوف بود. سیداکوفی که بعد از قهرمان شدن در مسابقات جهانی ۲۰۲۳ بلگراد، دیگر در هیچ مسابقه رسمی حضور پیدا نکرد و این تصور مطرح بود که بعد از محرومیت از حضور در المپیک، از دنیای قهرمانی خداحافظی کند؛ بنابراین اختلاف امتیازی بین یزدانی و سیداکوفِ دور از تمرین و مسابقه، توجیه‌پذیر نیست و از آن عجیب‌تر، تصمیمی است که برای این کشتی‌گیر در چرخه گرفته شده، امیرمحمد یزدانی برای جا افتادن در وزن جدید، قطعاً نیاز به حضور در مسابقه دارد.
در جمع اعزامی به روسیه، فقط یک کشتی‌گیر غیرمازندرانی حضور داشت که او چراغ اول را با برد ارزشمندش مقابل ماگومد ماگومایف که در مسابقات جهانی اوزان غیرالمپیکی نایب قهرمان جهان شده بود، روشن کرد. محمد نخودی که البته د رلیست اولیه اعزام نبود و مصدومیتش در آلبانی، مهدی یوسفی را برای آن مسابقات به ترکیب اعزامی اضافه کرد.
در حالیکه چندین بار لیست اعزامی به روسیه، آن هم مشخصاً به دلیل تصمیمات کامران قاسم‌پور تغییر کرده بود، هر دو نفر کار خود را با برد پشت سر گذاشتند.
قاسم‌پور پیش از ناکامی در آلبانی، نامش در ۸۶ کیلو برای این مسابقات رد شده بود و روس‌ها در سایت‌های خبری خود مانور زیادی روی این مسئله داشتند. بعد از آن، قرار شد نماینده ۹۲ کیلوگرم ایران باشد و طبیعتاً امیرحسین فیروزپور که پیش از این قرار بود در ۹۲ کیلو کشتی بگیرد، به ۹۷ کیلو رفت، اما چند روز مانده به اعزام، با این استدلال که قاسم‌پور به خاطر شرایط روحی‌اش بعد از مسابقات جهانی وزن کم کرده، دوباره به ۸۶ کیلو رفت و فیروزپور هم در ۹۲ کیلو در ترکیب جای گرفت.
قهرمان سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ وزن ۹۲ کیلوگرم جهان در ابتدای کشتی با ابراگیم کادیف سردرگم نشان می‌داد، اما در ادامه خودش را پیدا کرده و توانست ۸ بر ۵ حریفش را ببرد. فیروزپور هم در مصاف با ماگومد کوربانوف که در لیگ ایران هم نشان داد خیلی شرایط خوبی ندارد و حتی از علی شعبانی هم عقب افتاده و به زحمت او را برده بود، برنده شد.
مجتبی گلیج دیر هنگام به تیم اعزامی اضافه شد، آن هم بعد از تصمیم آخر کامران قاسم‌پور برای حضور در ۸۶ کیلو. او البته حریف شاخص و عنوان‌داری پیش روی خود نمی‌دید. سمدان بادیمادیر حریفی نبود که هیچ ۹۷ کیلوگرم مدعی‌ای از ایران به او ببازد و گلیج ۱۱ بر یک شکستش داد. زارع هم کار سختی مقابل موسایف نداشت، هرچند که رفته رفته ضعف دفاع بارانداز و عدم اصلاح آن، به پاشنه آشیل کشتی‌گیران مطرح ایران تبدیل می‌شود.
امیرحسین زارع قهرمان سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۳ جهان و دارنده دو نشان نقره و برنز المپیک هم مثل گلیج با امتیاز عالی حریفش را برد تا در شرایط تساوی ۵ - ۵ دو تیم و امتیاز فنی برابر ۲۱-۲۱ تیم میهمان به خاطر داشتن دو برد با امتیاز عالی، برنده این مسابقه شود.
