تاکنون روایت ها و اسناد مختلفی از ارتکاب به جنایت علیه بشریت از سوی رژیم اشغالگر قدس در نوار غزه، منتشر و مطرح شده است. موضوعی که حتی سبب شده تا پرونده ای علیه رژیم صهیونیستی با موضوع نسل کشی و کشتار وسیع غیرنظامیان در نوار غزه، با شکایت دولت آفریقای جنوبی به دیوان لاهه ارائه شود و انتقادات گستردهای از عملکرد جنایتکارانه صهیونیست ها در منطقه مذکور مطرح گردد.
با این همه، به تازگی شاهد یک موضع گیری رسواکننده از سوی یکی از مقام های نظامی رژیم اشغالگر قدس بودهایم که چالش های جدی را برای این رژیم ایجاد کرده است. ماجرا از این قرار است که ژنرال اسرائیلی "ایتزیک کوهن" به خبرنگاران اسرائیلی گفته است که "اسرائیل قویا قصد دارد تا مانع از بازگشت ساکنان شمال نوار غزه به خانههایشان شود". وی مدعی شده که "کمک های انساندوستانه به طور مرتب به جنوب نوار غزه ارسال خواهند شد با این حال، در شمال این منطقه، شهروندان زیادی باقی نمانده اند و اسرائیل به دنبال تخلیه آن است".
تنها اندکی پس از این موضع گیری فرد مذکور، بسیاری در اراضی اشغالی از آن عقب نشینی کرده و سعی در لاپوشانی آن داشتند. دلیل این امر هم روشن است زیرا این موضع گیری به صراحت به 2 جنایت بزرگ اسرائیل در نوار غزه اعتراف می کند: اولا، استفاده از مساله گرسنگی به عنوان یک سلاح علیه غیرنظامیان و دوم، کوچاندن اجباری فلسطینی ها از خانه و کاشانه خود. این موضع گیری در شرایطی مطرح می شود که رژیم اشغالگر قدس قویا به دنبال اجرای "طرح ژنرال ها" در رابطه با شمال نوار غزه است و گمانه زنی های مختلفی در مورد اراده این رژیم جهت اشغال شمال نوار غزه و البته الحاق کامل کرانه باختری به قلمرو اشغالی صهیونیست ها در روزها و ماههای آتی مطرح می شود.
طرحی که (طرح ژنرال ها) تاکنون به اذعان مقام های ارشد سیاسی و نظامی اسرائیلی به دلیل مقاومت ساکنان نوار غزه و عدم تبعیت آن ها از کوچ اجباری به مناطق جنوبی نوار غزه، به شکست انجامیده است. دلیل آن هم روشن است: زیرا مردم فلسطین به خوبی می دانند که اسرائیل در نهایت قصد دارد آنها را در مناطق جنوبی نوار غزه و با کمترین امکانات ممکن اسکان دهد و از چشم اندازی کلان، زمینه رابرای خروج کاملا فلسطینی ها از نوار غزه فراهم سازد.
با این همه، نکته مهم و محوری این است که جامعه جهانی این ادراک را داشته باشد که اسرائیل صرفا با بمب و دیگر اهرم های نظامی دست به جنایت علیه مردم فلسطین نمی زند بلکه با استفاده از اقداماتی نظیر تحمیل گرسنگی به مردم بیگناه و یا راندن اجباری آن ها از خانه و کاشانهشان نیز اهداف و منافع نامشروع خود را به پیش می برد. موضوعی که باید به نحوی جدی از سوی نهادهای بین المللی و گروه های حقوق بشری و البته دولتهای مختلف جهان رصد و ارزیابی شود و اقدامات لازم در مواجهه با آن صورت گیرد.