پنج شنبه 01 آذر 1403
Thursday, 21 November 2024
او ادامه می‌دهد: «در این دوره آخر، شیوه تدریس استاد متنوع بود؛ به این معنی که برخی دستگاه‌ها و آوازهای باقی‌مانده را بدون ضبط و به صورت سینه به سینه و بعضی را با ضبط گوشه به گوشه، یعنی هرهفته یک گوشه را تعلیم می‌دادند. استاد دستگاه‌های چهارگاه و راست پنجگاه را به‌یک‌باره ضبط و نوار آنها را در اختیار هنرجویان قرار داد تا هر هفته یک گوشه از آنها را به عنوان تکلیف هفتگی تحویل بدهیم. از اسفند سال ۱۳۶۳ دوره برای من که قدیمی ترین شاگرد بودم به پایان رسید و دوره تلفیق شعر و مرکب‌خوانی آغاز شد و تا پایان سال ۱۳۶۵ هم طول کشید. در این اجرا با نهایت دقت کوشیده‌ام تحریفی پیش نیاید و فقط در یک مورد دخل و تصرف کرده‌ام که آن هم افزودن گوشه دلکش در دستگاه ماهور است. این همه آن چیزی است که از خود استاد تعلیم گرفته‌ام. برخی گوشه‌ها را استاد در جریان تعلیم صلاح دید به شاگردان جدید آموزش دهد. دسترسی به این گوشه‌ها و تکه‌ها بعدا افزوده شد. البته برای من مقدور بود ولی ترجیح دادم آنها را در کارم وارد نکنم.»
کرامتی تاکید می‌کند: «هنگام ضبط این مجموعه هم فقط به آنچه در این سالیان دراز فراگیری و آموزش در ذهن و حافظه‌ام جای‌گیر شده و رسوب کرده است تکیه کرده و ترجیح دادم به آن بخش از نوارهای درسی نیز که در اختیار داشتم مراجعه نکنم. ردیفی که استاد شجریان به ما آموخت به قدری با سلیقه و استادانه طراحی شده که به تعبیر من همچون شاهکار هنری است. جمله‌بندی‌های تحریری بدیع، تلفیق هوشیارانه کلام با مُد و لحن هرگوشه، پرهیز از تفصیل بیهوده و تکیه بر چهارچوب اصلی و ضروری ردیف کلاسیک؛ در مجموع ردیف به وجود آمده که در حد کمال و بی‌نقص است. گویی هنرمندی سال‌ها برای طراحی اثر هنری خود تامل و حوصله کرده و هزاران طرح برای آن ریخته و سرانجام به آنچه در خیال خود داشته، دست یافته است» .«آموخته‌های من» از سوی نشر ماهور در دسترس شنوندگان قرار گرفته است.
