به گزارش خبرنگار مهر، هادی نباتی‌نژاد پژوهشگر رسانه در قالب یادداشتی به استعفا و تودیع احسان محمدحسنی رئیس سازمان هنری رسانه ای اوج واکنش نشان داد و با مرور شکل گیری این سازمان و مسیر طی شده آن نکاتی را برای در اوج ماندن این سازمان مطرح کرد.
در این یادداشت آمده است:
«طراحی، خلق کردن و به بلوغ رساندن هر کاری بدون شک صبر و حوصله زیادی می‌خواهد و اگر قرار باشد این صبر برای به بلوغ رساندن یک سازمان صرف شده باشد ارزش به مراتب بیشتری دارد چرا که از دل سازمان ها است که می توان خروجی های ارزشمند و تولیدات کیفی را انتظار داشت.
سازمان رسانه ای اوج ۱۵ سال پیش متولد شد؛ زمانی که خلا وجود یک مجموعه منسجم انقلابی که فهم درستی از هنر داشته باشد به و دست به تولید آثار فاخر رسانه ای بزند، به درستی احساس شد. برونداد آن تصمیم و شکل گیری آن سازمان رسانه ای به مرور تولید آثاری را رقم زد که رنگ و بوی متفاوتی داشتند و حتی اگر یک مخاطب حرفه ای نبودی باز هم متوجه می‌شدی که عیار کار چیز دیگری است و درخور ارائه به نسل جدید. نسلی که حالا اختیار انتخاب از سبدهای مختلف فرهنگی را دارد و خیلی زود در مقام مقایسه متوجه می شود که چه کاری ارزش تماشا کردن را دارد و چه اثری در گام اول محکوم به شکست است.
فیلم هایی سینمایی «بادیگارد»، «ایستاده در غبار»، «فهرست مقدس»، «به وقت شام»، «تنگه ابوقریب»، «سوء تفاهم»، «زندانی‌ها»، و «۲۳ نفر» و چندین اثر هنری دیگر از جمله کارنامه ارزشمندی هستند که سازمان هنری رسانه‌ای اوج در پیشنه عملکرد خود به ثبت رسانده است و بخش مهمی از حافظه مشترک هنری جامعه را تشکیل داده اند.
به تازگی اما آقای احسان محمدحسنی که در نقش پیشبرنده و راهبر آن سازمان ایفای نقش میکرد از آن سازمان جدا شده و اوجی که با او به اوج رسیده است نیاز دارد تا دوباره رشته جریان تولیدات کیفی را از سر بگیرد و آن سازمان ۱۵ ساله نشان دهد که همچنان می شود انتظار خلق آثار فاخر رسانه ای را داشت. آنچه در این میان مهم است حفظ و ادامه ساختاری است که نتیجه داده و تقویت رویکردهای اصلی این سازمان و تثبیت آن‌ها یک ضرورت انکار ناشدنی است.
البته در حوزه فرهنگ و هنر انقلاب اسلامی آنقدر زیاد کار نکرده و روی زمین مانده وجود دارد که آدم پیش خود می گوید ای کاش به جای یک چنین سازمانی، چند سازمان مشابه در کشور داشتیم تا شاید قدری این تاخر موجود فرهنگی و رسانه ای را برای جامعه جبران کنیم. امیدوارم همچنان پرچم اوج بالا باشد و مسیر حرکتی که به درستی و با جسارت آغاز شد همچنان با قوت پیش رود.»
