پرنسس شارلین‌ موناکو: دیگر برای ورزشکار بودن پیر شده‌ام!

اختصاصی «تابناک با تو»؛ پرنسس‌شارلین قبل از اینکه به خانواده سلطنتی موناکو بپیوندد و همسر شاهزاده آلبرت شود، قهرمان المپیک در رشته شنا بود و عناوین و مدال های زیادی کسب کرد، اما به نظر می‌رسد بعد از ازدواج و مادر دوقلوها شدنش (ژاک و گابریلا)، همه چیز تغییر زیادی کرده است.

شارلین، شاهدخت موناکو متولد ۲۵ ژانویه ۱۹۷۸ شناگر سابق اهل آفریقای‌جنوبی و همسر آلبرت شاهزاده کنونی موناکو است.

آیا او بعد از ازدواج و پیوستن به خانواده سلطنتی هنوز از آمادگی جسمانی مشابهی برخوردار است؟ او در مصاحبه‌ای که با مجله فرانسوی گالا انجام داده، پاسخ می‌دهد.

پرنسس شارلین قبل از بازنشستگی از این ورزش در سال ۲۰۱۱، چهار سال قبل از ازدواج با همسرش، شاهزاده آلبرت موناکو، در سال ۲۰۰۷، شناگر موفقی بود. او در بازی‌های آفریقایی ۱۹۹۹ در ژوهانسبورگ سه مدال طلا و یک مدال نقره کسب کرد و سپس نماینده آفریقای‌جنوبی در بازی‌های مشترک المنافع، و در ماده ۴ در ۱۰۰ متر امدادی، به مدال نقره دست یافت.

پرنسس‌شارلین با وجود موفقیت و درخشش در رشته شنا اعتراف کرد که امروزه شنا کردن برایش سخت است و ورزش‌های دیگری مانند پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری جایگزین شنا شده‌است. او می‌گوید دیگر مثل جوانی خودش را در ورزش‌ها به چالش نمی‌کشد و جانب اعتدال را رعایت می‌کند. 

اخبار مرتبط: حقایق عجیب و شگفت‌انگیز درباره موناکو 

او جاه‌طلبی و اشتیاق قبلی خود را به یاد می‌آورد و می‌گوید: «ممکن است خیلی سخت باشد، زیرا طبیعت من این است که بخواهم رکوردهایم را بشکنم، مدال بگیرم و محدودیت‌هایم را پشت سر بگذارم، اما در سن تقریباً چهل و هفت سالگی، دیگر نمی‌توانم این کار را انجام دهم... بدنم به من اجازه چنین کاری را نمی‌دهد، ممکن است روح و قلبم این کار را بکند، اما بدنم نمی پذیرد.»

پرنسس شارلین شنا و اشتیاق خود به این ورزش را به طور کامل رها نکرد، بلکه آن را به کار خیریه تبدیل کرد، و «بنیاد شاهزاده شارلین موناکو» را برای محافظت از کودکان در برابر غرق شدن راه اندازی کرد، در این راستا شارلین گفت: «من مقام اول و ورزشکار بودم که البته ورزشکار بودن از مقام اولی هم مهمتر است، در المپیک شرکت می‌کردم و هدفم المپیک بود. اما حالا کمی نسبت به جوانان دیگر احساس انزوا در ورزش دارم. شنا همه وقتم را پر می‌کرد و هر روز و هر هفته می‌خواستم در اوج باشم...» او در پایان گفت: «من فکر می‌کنم ما باید پیری را بپذیریم. دنبال جوانی ابدی بودن یک توهم است. من فقط سعی می‌کنم تا حد امکان در جسم و جانم جوان بمانم.»