به گزارش ایسنا، صحبت‌های «بنیامین نتانیاهو»، نخست وزیر رژیم اشغالگر صهیونیستی، درباره بستن مرز بین سوریه و لبنان به بهانه ممانعت از رسیدن سلاح به حزب‌الله، در کنار سایر شروط غیرممکنی قرار دارد که این رژیم برای دستیابی به حل و فصل در مرزهای شمالی که از طریق آن حریم هوایی، زمینی و دریایی لبنان را کنترل کند، مطرح کرده است. این مسئله تردیدهایی را در مورد نیات واقعی نتانیاهو ایجاد می‌کند و اینکه آیا نتانیاهو به دنبال بهانه‌ای مانند محور صلاح الدین (فیلادلفیا) بین نوار غزه و مصر در مرز سوریه و لبنان به منظور ناکام گذاشتن هرگونه حل و فصل و ادامه تجاوزات علیه لبنان است.
روزنامه عبری هاآرتص روز جمعه گزارش داد که افزایش صحبت‌های نتانیاهو در مورد لزوم بستن مرزهای سوریه و لبنان به روی عبور تسلیحات و افراد مسلح، طرف‌های ارتش رژیم اشغالگر را به این فکر می‌اندازد که آیا او دنبال بهانه‌ای جدید مشابه اصرارش بر عدم خروج از محور صلاح الدین است. نتانیاهو در راستای ناکام گذاشتن هرگونه توافقی با حماس، محور صلاح الدین را سنگ‌بنای وجود اسرائیل و مسئله مرگ و زندگی برای آن دانسته و عقب‌نشینی از آن را به نفع دستیابی به توافق رد می‌کند. علیرغم اینکه چندین طرف اسرائیلی تاکید کرده‌اند که این موضوع چندان مهم هم نیست.
به گزارش هاآرتص، در شرایطی که طرف‌های دیگری می‌گویند با جنگ فرسایشی طولانی مدت مشکلی ندارند، در ارتش رژیم صهیونیستی این سوال وجود دارد که آیا نتانیاهو نیز به دلیل ضرورت‌های شخصی بدون اعلام علنی به سمت این گزینه حرکت می‌کند؟! اظهارات روز پنجشنبه نتانیاهو با فرستادگان آمریکایی «برت مک گورک» و «آموس هوکشتاین» ممکن است نشان دهنده قصد وی برای طولانی کردن جنگ باشد.
وی در این دیدارها گفت که هرگونه توافق آتش‌بس با حزب‌الله باید امنیت اراضی اشغالی را تضمین کند.
وی شامگاه پنجشنبه نیز در مراسم فارغ التحصیلی افسران اسرائیلی گفت که تاریخی را برای پایان جنگ غزه تعیین نخواهد کرد و به دنبال آن است که توانایی‌ها و قدرت جنبش حماس را از بین ببرد.
نتانیاهو افزود: «جنگ غزه وارد دومین سال خود شده است، من تاریخ پایان جنگ را تعیین نمی‌کنم اما برای دستیابی به پیروزی در جنگ، مصمم هستیم توانایی‌ها و قدرت حماس را از بین ببریم و همه اسرایمان در غزه را آزاد کنیم و هرگونه تهدید آینده علیه اسرائیل از جانب غزه را خنثی کنیم تا ساکنان جنوب و شمال به خانه‌هایشان بازگردند.»
روزنامه یدیعوت آحارونوت روز جمعه اشاره کرد چندین طرف به استثنای نتانیاهو منتظر آتش‌بس در لبنان هستند از جمله آمریکایی‌ها، انگلیسی‌ها، فرانسوی‌ها، روس‌ها و شاید ایرانی‌ها، دولت لبنان، ارتش اسرائیل و حزب‌الله. پایه و اساس قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت در سال ۲۰۰۶ است و بحث در مورد شروط است.
این روزنامه گزارش داد مقامات نهاد امنیتی رژیم صهیونیستی بر این باورند که تفاهم با آمریکا کافی است تا در صورت نقض توافق، ارتش این رژیم پاسخ دهد و با حمایت آمریکایی‌ها وارد لبنان شود.
این روزنامه افزود: اکنون با توجه به دستاوردهای نظامی اسرائیل، انتظارات ساکنان شمال و بهایی که اسرائیل روزانه با خون می‌پردازد (۸۸ نظامی کشته شده تنها در اکتبر گذشته در لبنان و غزه و دیروز در متولا و الکریوت)، اسرائیل ضمانت‌های اضافی می‌خواهد و نتانیاهو که از ورود به لبنان می‌ترسید، اکنون از خروج از آن می‌ترسد.
ارتش رژیم صهیونیستی ادعا می‌کند که به «دستاوردهای» بزرگی در لبنان دست یافته است و تل‌آویو باید به حل و فصلی برسد که امکان بازگشت ساکنان شمال را فراهم کند. آموس هوکشتاین و برت مک گورک، فرستاده‌های ارشد جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا، پنجشنبه به تل‌آویو رفتند تا درباره این توافق صحبت کنند. در حالی که مقامات اسرائیلی دستیابی به توافق را قبل از انتخابات آمریکا که پنج نوامبر برگزار می‌شود، رد کردند، تل‌آویو بر شرایط غیرواقعی پافشاری می‌کند که فراتر از قطعنامه ۱۷۰۱ است.
بر اساس پیش‌نویس پیشنهادی کنونی آتش‌بس، این توافق به ارتش رژیم اشغالگر اجازه می‌دهد در یک دوره انتقالی ۶۰ روزه در پاسخ به «تهدیدهای قریب‌الوقوع» به لبنان حمله کند. پیش‌نویس پیشنهاد آتش‌بس شامل اجرای توافق و قطعنامه‌های مربوطه سازمان ملل، از جمله قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت، است. در این پیش‌نویس از رژیم صهیونیستی خواسته شده نیروهایش را بعد از یک هفته از لبنان خارج کند و بعد از آن نیروهای ارتش لبنان در جنوب مستقر خواهند شد.
انتهای پیام
