کره شمالی از هوش مصنوعی برای مقاصد نظامی استفاده می‌کند

به گزارش ایسنا، کره شمالی، کشوری که اغلب از آن به عنوان «منزوی در فناوری» یاد می‌شود، طبق گزارش‌ها در حال برداشتن گام‌هایی در جهت ادغام هوش مصنوعی در عملیات نظامی خود است. استفاده از هوش مصنوعی در جنگ یک روند رو به رشد جهانی است و نفوذ کره شمالی به این حوزه باعث نگرانی تحلیلگران دفاعی و قدرت‌های جهانی شده است.

به نقل از آی‌ای، ‌این کشور که به دلیل عملیات مخفیانه و تمرکز نظامی شناخته می‌شود، می‌تواند استراتژی‌های جنگی خود را با پیشرفت در سیستم‌های اطلاعاتی مبتنی بر هوش مصنوعی و سیستم‌های خودمختار تغییر دهد.

در ادامه، فشار کره شمالی بر استراتژی‌های نظامی مبتنی بر هوش مصنوعی و خطرات بالقوه آن، روش‌ها و چالش‌های ژئوپلیتیکی که می‌تواند ایجاد کند را بررسی می‌کنیم.

ظهور هوش مصنوعی در استراتژی‌های نظامی

هوش مصنوعی به طور فزاینده‌ای در برنامه‌های نظامی در سراسر جهان ادغام می‌شود.

کشورهایی مانند ایالات متحده، روسیه و چین هوش مصنوعی را برای افزایش قابلیت‌های نظامی خود پذیرفته‌اند. کیم یونگ هیون(Kim Yong-Hyun)، وزیر دفاع کره جنوبی خاطرنشان کرده است که اگرچه هوش مصنوعی می‌تواند کارایی نظامی را بهبود بخشد، اما خطرات قابل توجهی نیز به همراه دارد.

کره شمالی به ورود به صحنه نظامی هوش مصنوعی را آغاز کرده است و بر ادغام هوش مصنوعی در عملیات‌های خود برای تکمیل نیروهای سنتی با منابع محدود تمرکز دارد.

کره شمالی ممکن است در حال بررسی ادغام تسلیحات خودمختار، مانند هواپیماهای بدون سرنشین و وسایل نقلیه بدون سرنشین در ارتش خود باشد. این سیستم‌ها می‌توانند مأموریت‌های شناسایی، نظارت و حمله را با کمترین دخالت انسانی انجام دهند. هوش مصنوعی می‌تواند با افزایش کارایی برای کشوری با هزینه‌های نظامی نسبتا کم، به کاهش نابرابری‌ها کمک کند.

با این حال، سلاح‌های خودمختار نگرانی‌های جدی اخلاقی و حکومتی را به وجود می‌آورند. این نگرانی وجود دارد که ماشین‌ها بتوانند تصمیمات سریع و کنترل نشده‌ای بگیرند که درگیری‌ها را تشدید می‌کند، به ویژه در محیطی که مقررات کمی دارد. سوء استفاده احتمالی از این سیستم‌ها در زمینه نظامی از سوی کره شمالی می‌تواند منجر به نتایج آشفته و بی ثبات کننده، هم در میدان جنگ و هم در سیاست بین‌المللی شود.

هوش مصنوعی و جنگ سایبری

کره شمالی مدت‌هاست که به یک بازیگر کلیدی در جنگ سایبری، به ویژه هدف قرار دادن موسسات مالی و مبادلات ارزهای دیجیتال تبدیل شده است. کیم جونگ اون(Kim Jong Un) قابلیت‌های سایبری خود را «شمشیر چند منظوره» می‌داند و هوش مصنوعی را ابزاری برای تقویت عملیات سایبری تهاجمی در نظر می‌گیرد.

نقش هوش مصنوعی در تقویت قابلیت‌های سایبری کره شمالی قابل توجه است. تصمیم‌گیری سریع، انطباق در لحظه و اسکن شبکه، مقابله با حملات سایبری کره شمالی را دشوارتر می‌کند. در نتیجه، هوش مصنوعی می‌تواند به یکی از سلاح‌های کلیدی کره شمالی تبدیل شود و این امکان را به آن می‌دهد تا با کسری از هزینه نیروهای نظامی سنتی، دشمنان را دچار اختلال کند.

کره شمالی همیشه نظارت را در اولویت قرار داده است و هوش مصنوعی می‌تواند قابلیت‌های آن را بیشتر افزایش دهد. کره شمالی با ترکیب فناوری‌های مبتنی بر هوش مصنوعی مانند سیستم‌های ماهواره‌ای، وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین(پهپادها) و الگوریتم‌هایی که حرکات دشمن را پیش‌بینی می‌کنند، ممکن است هدف بهبود جمع‌آوری اطلاعات از قدرت‌های خارجی را داشته باشد.

هوش مصنوعی می‌تواند نظارت کارآمدتر و خودکارتر بر مخالفان، فعالیت‌های نظامی، و مأموریت‌های دیپلماتیک خارجی را ممکن کند و به طور بالقوه تنش‌ها را با کشورهای همسایه مانند کره جنوبی، ژاپن و ایالات متحده افزایش دهد.

خطرات جنگ مبتنی بر هوش مصنوعی

تلاش کره شمالی برای دستیابی به فناوری‌های نظامی مبتنی بر هوش مصنوعی با خطرات قابل توجهی همراه است. سیستم‌های هوش مصنوعی، به‌ویژه در دست رژیمی با تصمیم‌گیری متمرکز، می‌تواند منجر به محاسبات اشتباه یا تشدید ناخواسته درگیری شود. سیستم‌های خودمختار ممکن است دستورات مبهم را اشتباه تفسیر کنند یا نهادهای اشتباه را هدف قرار دهند که منجر به عواقب فاجعه‌آمیزی می‌شود.

در حالی که ادغام هوش مصنوعی در فرماندهی و کنترل هسته‌ای همچنان حدس و گمان است، چنین سناریویی امنیت جهانی را به طور جدی تهدید می‌کند.

مفاهیم ژئوپلیتیکی

با پیشرفت توانایی‌های هوش مصنوعی کره شمالی، توازن قدرت در شرق آسیا ممکن است تغییر کند. هوش مصنوعی می‌تواند کشورهایی مانند کره جنوبی، ژاپن و ایالات متحده را وادار کند تا خط مشی نظامی خود را بازنگری کنند، تنش‌های منطقه‌ای را افزایش داده و احتمالا مسابقه تسلیحاتی هوش مصنوعی را آغاز می‌کند. علاوه بر این، قضاوت‌های نادرست مبتنی بر هوش مصنوعی یا حوادث مرتبط با هک شدن می‌تواند روابط دیپلماتیک را بدتر کرده و چالش‌های جدیدی را در مذاکرات خلع سلاح هسته‌ای ایجاد کند.