نادیا زکالوند: والدین برای آموزش فناوری به کودکان‌شان، ابزارهای مختلفی، از جمله تلفن هوشمند تهیه می‌کنند تا آنها را برای زندگی در دنیای امروز آماده کنند. درواقع کودکان از دوران ابتدایی‌شان به بعد از انواع گجت‌ها و البته تلفن هوشمند استفاده می‌کنند. اما اگر والدین بدانند تلفن‌های هوشمند چه اثری روی مغز فرزندان‌شان، به‌ویژه نوجوانان، می‌گذارند، کمتر به فکر خرید این دستگاه‌ها برای آنها می‌افتند.
بنابه گفته دانشمندان، از آنجایی‌که مغز نوجوانان در حال رشد است، آنها به تلفن‌های خود وابسته و معتاد می‌شوند و استفاده بیش از حد از این ابزارها، موجب تغییر رفتارهای فاحش در آنها می‌شود.
در این مرحله از زندگی نوجوانان، قشر پیش‌پیشانی مغز که در اصل «سیستم کنترل مغز» است، هنوز در روند رشد قرار دارد و تکمیل نشده است و به همین دلیل کنترل رفتار در آنها مشکل است.
مغز نوجوانان، وقتی مشغول ورق زدن مطالب رسانه‌های اجتماعی، مانند تیک‌تاک یا اینستاگرام است به لحظات لذت‌بخش آن واکنش نشان داده و نوجوانان را وادار به ادامه تماشای مطالب مختلف آن می‌کند. اما مغز افراد بزرگسال به‌دلیل اینکه رشد کامل داشته است می‌تواند بفهمد، مشاهده مطالب موجود در رسانه‌های اجتماعی را چه زمانی باید متوقف کند. اما مغز کودکان و نوجوانان هنوز به این برنامه‌ریزی دست پیدا نکرده است و خیلی راحت به این ابزارها وابسته می‌شود.
بدین‌ترتیب نوجوانان از زندگی واقعی لذت نمی‌برند و برای دریافت دوپامین، هورمون شادی، به سراغ شبکه‌های اجتماعی می‌روند.
نوجوانان وقتی به‌سراغ تلفن هوشمند و شبکه‌های اجتماعی می‌روند، بخش‌هایی از مغز که در ارائه پاداش نقش دارند، فعال می‌شوند. این بخش‌ها در مغز بزرگسالان هم فعال می‌شود اما از آنجایی‌که قشر پیش‌پیشانی مغزشان هم رشد کافی داشته، سیستم کنترل هم در آنها فعال می‌شود.
نبود رشد کافی قشر پیش‌پیشانی مغز در نوجوانان، آنها را در خطر اعتیاد و وابستگی بیشتر به تلفن‌های هوشمند قرار می‌دهد.
تحقیقات دیگر نشان داده، نوجوانانی که در روز حداقل ۲۰ بار پلتفرم‌های آنلاین خود را بررسی می‌کنند، به بازخوردهای اجتماعی همسالان خود حساسیت بیشتری نشان می‌دهند.
تمام بررسی‌های روانشناختی نشان می‌دهد، تا زمانی‌که مغز نوجوانان مراحل رشد کافی خود را طی نکرده است، باید دسترسی آنها به تلفن‌های هوشمند محدود باشد تا از صدمات این ابزارها در امان باشند.
منبع:
