شگفت زدگی خارجی ها از قدرت سامانه پدافندی ایران / سامانه باور ۳۷۳ حمله هوایی اسرائیل به ایران را ناکام گذاشت + فیلم و تصاویر

به گزار ش رکنا در این فیلم، به خصوص سامانه پدافندی باور 373 را زیر ذره بین قرار داده و بسیار تعریف کرده است . این سامانه نخستین سیستم دفاع موشکی برد بلندی است که در کشور ساخته می‌شود. همه اجزای سیستم پدافندی ضدهوایی باور۳۷۳ روی خودروهای ظفر و ذوالجناح سوار می‌شوند و متحرک هستند. این سامانه می‌تواند از فاصله ۴۵۰کیلومتری هدف را شناسایی و رهگیری کند. از سامانه باور373با عنوان اس300ایرانی هم یاد می‌شود.

توضیحات فیلم انیمیشن عملیات حمله اسرائیل به ایران و تجهیزات و سیستم دفاعی ایران را در زیر بخوانید: 

اسرائیل نزدیک به 80 هواپیما را در یک عملیات به نام «روزهای توبه» در ساعت 2 صبح به پرواز درآورد. اینها مسیرهای ممکن هستند که نیروی هوایی اسرائیل ممکن است برای حمله به ایران پیموده باشد. اگرچه این مسیرها به نظر ساده می‌رسند، اما شامل برنامه‌ریزی پیچیده‌ای هستند که شامل محاسبات برای سوخت‌گیری هوایی و هماهنگی هواپیماهای تهاجمی برای عبور از اردن، سوریه و عراق می‌شوند. همچنین، آنها تهدیدات بالقوه دفاع هوایی در سوریه و عراق را خنثی می‌کنند تا در صورت هدف قرار گرفتن، بازگشت ایمنی داشته باشند.

استراتژی اسرائیل، حمله به ایران در 3 موج بود. موج اول به هدف قرار دادن سایت‌های هوایی سطحی، تأسیسات راداری و ستاد دفاع هوایی ایران در «تهران» متمرکز شد. موج دوم بر نابودی موشک‌های بالستیک تمرکز داشت و نهایتاً موج سوم به صنایع نظامی تولیدی هدف گرفت.

برای جلوگیری از دفاع هوایی ایران، از موشک‌های «راکس» استفاده کردند که به آنها اجازه می‌دهد از موقعیت‌های نزدیک‌تر به اهداف دشمن ضربه بزنند بدون اینکه نیاز باشد جنگنده‌ها به عمق خاک ایران نفوذ کنند. به طرز شگفت‌آوری، سیستم دفاع هوایی «باور 373» عملکرد بهتری از آنچه انتظار می‌رفت، داشت.

در ادامه، به بررسی چگونگی کارکرد این موشک‌های دفاع هوایی و قدرت نیروی هوایی ایران خواهیم پرداخت. ابتدا به جنگنده‌های اسرائیلی که در این عملیات استفاده شده‌اند نگاهی می‌اندازیم.

نوک پیکان حمله هوایی شامل جنگنده‌های نسل پنجم «اف-35»، جنگنده‌های دفاع هوایی «اس-16» و جنگنده‌های تهاجمی «اف-15» بودند که تقریباً 1600 کیلومتر (حدود 1000 مایل) را پوشش می‌دهند.

اسلحه‌های انتخابی شامل موشک‌های «آرو» با برد بلند و موشک نسل جدید «راکس» با قابلیت درگیری از فاصله دور بودند. برای پوشش مسافت‌های جستجو، در بین پروازها، از تانکرهای سوخت‌گیری هوایی استفاده شد. این اقدام در صورتی که نیاز به درگیری با جنگنده‌های ایرانی در صبح زود باشد، اتخاذ شد.

موشک بالستیک نسل جدید «راکس» اسرائیل، با دقت خود، این امکان را فراهم می‌آورد که تا زمان برخورد با هدف، به سمت هدف حرکت کند. این موشک همچنین اجازه می‌دهد که اهدافی که از موقعیت‌های اولیه خود جابه‌جا شده‌اند، مورد هدف قرار گیرند. در شرایط تهدید بالا، این بمب‌ها معمولاً از یک سیستم هدایت اینرسیایی GPS-enabled استفاده می‌کنند تا به منطقه عمومی هدف هدایت شوند و سپس به یک جستجوگر تصویری مادون قرمز برای مرحله نهایی پرواز سوئیچ کنند و با نفوذ عمیق یا تخریب انفجاری، اهداف را از بین ببرند.

سامانه باور373با یا اس300ایرانی

به طرز شگفت‌آوری، موشک‌های «باور 373» و «اس-300» به طور موفقیت‌آمیز پهپادهای اسرائیلی و برخی موشک‌ها را هدف قرار دادند. بیایید نگاهی سریع به «باور 373» بیندازیم. این سیستم از موشک‌هایی استفاده می‌کند که در دو کانتینر راه‌انداز مستطیلی قرار دارند و دارای یک سیستم راداری آرایه فازی برای ردیابی هر دو هدف‌های آئرودینامیک و موشک‌های بالستیک در فواصل متوسط تا طولانی است. یکی از رادارهای مورد استفاده در «باور 373»، رادار «معراج» است که می‌تواند تا 450 کیلومتر را پوشش دهد و ایران ادعا می‌کند که این سیستم می‌تواند به طور همزمان تا 200 هدف را ردیابی کند.

حمله اسرائیل را می‌توان به سه مرحله متمایز تقسیم کرد: موج اول، دوم و سوم که هر یک به هدف قرار دادن اجزای حیاتی زیرساخت‌های نظامی ایران متمرکز است. موج اول بر غیرفعال کردن سیستم‌های دفاع هوایی ایران تمرکز دارد. حملات تأیید شده‌ای نیز از سوی ایران وجود دارد که نشان می‌دهد که اهداف کلیدی شامل موشک‌های سطحی و تأسیسات راداری که برای شناسایی و دفاع زودهنگام در برابر حملات هوایی ضروری هستند، آسیب دیده‌اند. ستاد دفاع هوایی ایران تأیید کرد که این حملات به هدف ایجاد اختلال در توانایی کشور برای ردیابی و پاسخ به تهدیدات آینده انجام شده است.

موج دوم توانایی‌های موشکی ایران هدف قرار می‌دهد و به طور خاص بر خنثی‌سازی هر دو سیستم موشکی بالستیک و هایپرسونیک متمرکز است. حداقل سه پایگاه موشکی مورد حمله قرار گرفتند. دور دوم یا موج دوم حمله اسرائیل، پهپادهای نیروی دفاعی اسرائیل همچنین به پایگاه نظامی «پارچین» در حومه تهران حمله کردند. در نهایت، یکی از پهپادها توانست از دفاع هوایی ایران عبور کرده و به پایگاه برسد در حالی که سایرین سرنگون شدند تا از حمله تلافی‌جویانه ایران جلوگیری کنند.

موج سوم و نهایی بر نابودی پایگاه‌های نظامی کلیدی و تأسیسات تولیدی که برای تولید موشک و لجستیک نظامی ایران ضروری هستند، متمرکز است. اهداف شامل «پادگان قدیری» در «قلعه حسن خان»، یک مرکز تولید موشک و مراکز لجستیک دیگر است که ظاهراً در این مرحله برای اختلال در حمایت‌های لجستیکی و ساختارهای فرماندهی هدف قرار گرفتند. اسرائیل سعی داشت این پایگاه‌های موشکی را هدف قرار دهد مانند موشک‌های «فاتح 110» و «فتاح 2» که برای اولین بار استفاده شد و یکی از سیستم‌های پیشرفته موشکی ایران است.

آنچه این موشک‌ها را از دیگر موشک‌های بالستیک متمایز می‌کند، توانایی آنها برای شتاب گرفتن خارج از جو زمین برای اجتناب از سیستم دفاع موشکی معروف «آرو» است که توسط اسرائیل ساخته شده است. اسرائیل همچنین به دنبال هدف قرار دادن موشک‌های بالستیک زمینی بود که به پایگاه‌های نیروی دفاعی اسرائیل حمله کردند. ایران در حمله اخیر خود به اسرائیل از نسخه‌های مختلف موشک بالستیک «شهاب 3» استفاده کرد. «شهاب 3» پایه و اساس تمام موشک‌های بالستیک میان‌برد ایران است و از سوخت مایع استفاده می‌کند.

ماهواره‌های نظامی اهدافی مانند این پناهگاه‌های سنگر شده را شناسایی می‌کنند. اسرائیلی‌ها همچنین به احتمال زیاد این موشک‌های جدید «لورا» را آزمایش کرده‌اند. داده‌های مختصات باید به سرعت به یک هواپیمای تهاجمی مشخص اختصاص یابد تا با دقت به هدف حمله کند بدون اینکه به فضای هوایی دشمن وارد شود. این موشک بالستیک «لورا» به دقت طراحی شده و قادر به درگیری با دارایی‌های استراتژیک در عمق خاک دشمن است، از جنگنده‌های جت تا هواپیماهای سنگین مأموریتی مانند این یکی.

به گفته شرکت سازنده، «لورا» می‌تواند مسافت‌های زیادی را طی کرده و سیستم‌های پاسخ سریع را به مناطق حساس رسانده و یا به فضای هوایی دشمن نزدیک شود. این کار را با حمله از بالا با زاویه 90 درجه و با سرعت مافوق صوت انجام می‌دهد. این موشک بالستیک می‌تواند از سیستم‌های دفاع هوایی عبور کرده و دارای یک کلاهک است که می‌تواند به وسیله GPS و سیستم ناوبری نفوذ ناپذیر به جمر هدایت شود. همچنین، این موشک دارای یک کلاهک بزرگ است که اطمینان می‌دهد اهداف کلیدی با یک ضربه خنثی می‌شوند.

جنگنده‌های ایرانی کجا هستند؟

شما ممکن است بپرسید که جنگنده‌های ایرانی کجا هستند و چگونه در برابر اسرائیل در این حمله مقایسه می‌شوند. بیایید این موضوع را به چند بخش تقسیم کنیم. برای مبارزه با جنگنده‌های «اف-16» و «اف-35»، ایران جنگنده‌های آمریکایی مانند 64 فروند «اف-4 فانتوم» دارد که در دوران رژیم شاه خریداری شده‌اند. بنابراین، فانتوم هواپیمای اصلی حمله ایران است و به عنوان ستون فقرات نیروی هوایی ایران در نظر گرفته می‌شود.

علاوه بر این، ایران حدود 40 فروند «اف-14» دارد که تهدیدی برای «اف-35» محسوب می‌شود. ایران همچنین حدود 30 فروند جنگنده «میگ-29» از روسیه خریداری کرده که به طرز جالبی برای مقابله با «اف-16» طراحی شده‌اند. بخش دوم دفاع هوایی سیستم دفاع هوایی «اس-300» به ارزش 800 میلیون دلار است که قادر به رهگیری اهداف در فاصله 120 کیلومتری است (حدود 75 مایل) و زمانی که به صورت بالستیک پرتاب شود می‌تواند به فاصله 400 کیلومتر (حدود 250 مایل) برسد.

بیایید مراحل اساسی عملکرد این سیستم را به صورت مرحله به مرحله بررسی کنیم. رادار نظارت دوربرد «بیگ برد» هدف را شناسایی می‌کند و می‌تواند تا 300 شیء را همزمان ردیابی کند. این کار به صورت بلادرنگ انجام می‌شود و سپس اطلاعات به ایستگاه فرماندهی و کنترل منتقل می‌شود. وقتی که تعیین می‌شود آیا هدف دوست است یا دشمن، در این حالت، ایستگاه فرماندهی و کنترل تصمیم به درگیری می‌گیرد یا دستوری از فرماندهی بالاتر دریافت می‌کند. ایستگاه فرماندهی و کنترل سپس به پرتاب‌کننده‌ها دستور می‌دهد تا موشک مناسب را پرتاب کنند.

نوع موشک‌ها بسته به فاصله و نوع هدف پرتاب می‌شود. سیستم با پرتاب دو موشک به سمت یک هدف کار می‌کند. اگر یکی از آنها به هدف نرسد، موشک پشتیبان به کار می‌افتد. این موشک‌ها سپس به وسیله رادار هدف‌گیری هدایت می‌شوند و این مراحل در محیط بلادرنگ انجام می‌شود و آنها به صورت مداوم با یکدیگر تعامل دارند تا مسیر موشک‌ها را بر اساس موقعیت واقعی هدف تعیین کنند.

در صورتی که هدف‌ها در ارتفاع پایین باشند، سیستم موشکی موبایل آخرین تجهیزات دفاعی است که می‌تواند موشک‌های کروز و UAVهای دشمن را ردیابی کند. ایستگاه فرماندهی یا پرتاب‌کننده موشک‌های میان‌برد، هدف را در زمان واقعی ردیابی کرده و آن را منهدم می‌کند. این سیستم قادر به ردیابی تا 300 هدف و درگیری همزمان با 60 تا 80 هدف است و 160 موشک را به صورت همزمان در نظر می‌گیرد، در حالی که دو موشک برای هر هدف در نظر گرفته می‌شود.