چه کسانی نباید دوچرخه سواری کنند ؛ افراد مبتلا به مشکلات تنفسی مانند آسم بهتر است از دوچرخهسواری خودداری کنند. این ورزش به ویژه در مسیرهای سربالایی نیاز به تنفس عمیق و مداوم دارد که میتواند برای این افراد دشوار و خطرناک باشد، بهویژه در هوای آلوده کسانی که نارسایی قلبی دارند نیز باید از دوچرخهسواری اجتناب کنند. فعالیت بدنی در شرایط نامناسب، مانند هوای آلوده، میتواند به سلامت قلب آسیب برساند و مشکلات قلبی را تشدید کند .افراد با آرتروز شدید مفاصل زانو باید مراقب باشند. فشار ناشی از رکاب زدن ممکن است باعث تشدید درد و آسیب به زانوها شود. اگرچه برخی دوچرخهسواران حرفهای تکنیکهایی برای کاهش آسیب دارند، اما افراد مبتلا به این نوع مشکلات باید احتیاط کنند .زنان در دوران قاعدگی نیز ممکن است بهتر باشد از دوچرخهسواری خودداری کنند، زیرا این فعالیت میتواند منجر به افزایش التهاب و احتمال عفونتهای قارچی شود.به طور کلی، اگر فردی دارای مشکلات پزشکی خاصی باشد، مشاوره با پزشک قبل از شروع هر نوع فعالیت ورزشی، از جمله دوچرخهسواری، توصیه میشود.
دوچرخهسواری یکی از ورزشهای محبوب و مفید برای سلامتی است، اما مانند هر ورزش دیگری، برای برخی افراد مناسب نیست.
نظر کارشناسی دکترتقی بغدادی، فوق تخصص ارتوپدی کودکان، استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران درباره اینکه چه کسانی نباید دوچرخه سواری کنند
دوچرخه سواری دوچرخهسواری از ورزشهایی است که با فعالیت سوختوساز هوازی ضمن تقویت عضلات شرایط تنفسی و قلبی عروقی را بهبود میبخشد.
محدودیت دوچرخهسواری جز بیماریهای داخلی یعنی تنفسی و قلبی برای کسانی هست که دچار آرتروز شدید مفاصل زانو هستند.برای کودکان تقریبا هیچ محدودیتی وجود ندارد و همچنین برای زنان و مردان انجام این ورزش به یک اندازه توصیه میشود.
اگر شخص شرایط خاصی ندارد که فعالیت ورزشی برایش محدویت داشته باشد دوچرخهسواری هیچ ضرر خاصی ندارد.محدودیت برای انجام ورزش دوچرخهسواری در مورد بیماریهای قلبی و عروقی در شرایطی است که نارسایی خاصی دارند اینگونه افراد در هوای آلوده نباید دوچرخهسواری کنند.در بقیه موارد که شخص مشکلی در مفاصل زانو، مچپا و لگن ندارد، انجام دوچرخهسواری مشکلی ندارد.در دوچرخهسواری حرفهای مانند هر ورزش حرفهای دیگر رعایت نکات آمادگی یعنی گرم کردن با نرمش ملایم، انجام دوچرخهسواری وبعد سرد کردن بدن برای جلوگیری از فشار به عضلات و دردهای عضلانی لازم است.
میزان دوچرخهسواری مانند هر ورزش دیگری با سن، توانایی فیزیکی و آمادگی بدنی ارتباط مستقیمی دارد و با تمرینات مداوم میتوان این توانایی را بالاتر برد.
برای دوچرخهسواران حرفهای در دورههای آموزش، شیوههای استفاده از دوچرخه برای آسیب کمتر مفاصل و عضلات آموزش داده میشود.اشکالاتی که در ورزش طولانی با دوچرخه به وجود میآید مانند هر ورزش دیگری خستگی عضلانی و بیش از توان عضلات از آنها کار کشیدن است که سبب گرفتگیهای عضلانی یا به ندرت آسیب الیاف عضلانی مانند کشیدگی یا پارگی عضلات میشود.
۱- تنظیم سایز دوچرخه و متناسب سازی شخصی
اولین قدم برای دوچرخه سواری تنظیم سایز دوچرخه است. به هیچ عنوان فکر آن را هم نکنید که بدون تنظیمات اولیه سایز، دوچرخه سوار شوید. عدم تنظیم سایز دوچرخه به راحتی می تواند به زانو ها آسیب جدی برساند. برای تنظیم سایز دوچرخه آموزش “تنظیم ارتفاع زین و سایز دوچرخه” را مطالعه نمایید.
۲- دوچرخهسواری برای تراکم استخوانهای شما مفید نخواهد بود
تحقیقات زیادی درمورد سلامت استخوانها و نسبت تراکم استخوان در دوچرخهسواران و افراد معمولی صورت گرفته است. دلایل مختلفی وجود دارد که دوچرخهسواران تراکم استخوانی طبیعی کمتری نسبت به افراد معمولی دارند.
مهمترین عیب دوچرخهسواری که در مقالات فارسی کمتر به آن پرداخته شده است کمشدن تراکم استخوان است و شاید بتوان گفت این جدیترین مورد است که باید به آن توجه داشت. در دوچرخهسواری فشار کمتری روی استخوانها وارد میشود و بر اثر زمان طولانی در سالهای متمادی، دوچرخهسوارانی که ورزش دیگری انجام نمیدهند دچار کمشدن تراکم استخوان میشوند. البته این موضوع برای دوچرخهسواران جاده بیشتر است چرا که دوچرخهسواران کوهستان در معرض ضربات بیشتری قرار میگیرند. البته این عیب گاهی بدلیل تجویز پزشک برای انجام ورزش هایی که نیاز است روی استخوان ها فشار کمتری وارد شود حسن به حساب می آید.
همانطور که میدانید، دوچرخهسواری یکی از ورزشهای محبوب و مفید برای سلامتی است. اما نکتهای که باید به آن توجه کرد، تأثیر این ورزش بر تراکم استخوان است.
عدم تحمل وزن: در دوچرخهسواری، وزن بدن به طور کامل روی زین منتقل میشود و استخوانها به اندازه کافی تحت فشار قرار نمیگیرند. در حالی که ورزشهایی مانند دویدن، پیادهروی و پریدن، باعث وارد آمدن فشار به استخوانها شده و به تقویت آنها کمک میکنند.
نوع حرکت: حرکات تکراری و کمتأثیر در دوچرخهسواری، باعث تحریک کافی سلولهای استخوانی برای ساخت استخوان جدید نمیشود.
عدم استفاده از عضلات بزرگ: در دوچرخهسواری، بیشتر از عضلات پا استفاده میشود و عضلات بزرگتر بدن مانند عضلات تنه و بازوها کمتر درگیر میشوند. در حالی که ورزشهایی مانند وزنهبرداری و ورزشهای ترکیبی، باعث تقویت عضلات بزرگتر بدن و در نتیجه تحریک بیشتر استخوانها میشوند.
اگر نگران کاهش تراکم استخوان هستید، بهتر است ورزشهایی را انتخاب کنید که باعث وارد آمدن فشار به استخوانها شوند و عضلات بزرگ بدن را درگیر کنند. برخی از این ورزشها عبارتند از:
دویدن ، پیادهروی ، پرش ، وزنهبرداری ، ورزشهای ترکیبی مانند CrossFit ، ورزشهای با تأثیر بالا مانند بسکتبال و والیبال
راه حل: کافی است یک مکمل ورزش مناسب را مثل پیاده روی، دویدن یا کوهنوردی در برنامهی خود داشته باشید. و یا اگر هر فعالیت بدنی دیگری هم داشته باشید نباید نگران کاهش تراکم استخوانهایتان باشید.
اگر به دوچرخهسواری علاقه دارید و میخواهید تراکم استخوان خود را نیز حفظ کنید، میتوانید این کارها را انجام دهید:
ترکیب دوچرخهسواری با ورزشهای دیگر: سعی کنید دوچرخهسواری را با ورزشهایی که باعث تقویت استخوانها میشوند، ترکیب کنید.
افزایش شدت تمرینات: با افزایش شیب مسیر یا مدت زمان تمرین، میتوانید فشار بیشتری به عضلات و استخوانهای خود وارد کنید.
استفاده از دوچرخههای ثابت با مقاومت بالا: این نوع دوچرخهها به شما امکان میدهند تا تمرینات سختتری انجام دهید و عضلات بیشتری را درگیر کنید.
توجه به تغذیه: مصرف کافی کلسیم، ویتامین D و سایر مواد معدنی برای سلامت استخوانها ضروری است.
توجه: قبل از شروع هر برنامه ورزشی جدید، حتما با پزشک خود مشورت کنید.
در نهایت، دوچرخهسواری یک ورزش بسیار مفید است اما برای حفظ سلامت استخوانها، بهتر است آن را با ورزشهای دیگری که باعث تقویت استخوانها میشوند، ترکیب کنید.
ایران