تاثیر یائسگی بر رشد فیبروم‌ها

فیبروم‌ها برای رشد به هورمون استروژن نیاز دارند، اما پس از یائسگی، سطح استروژن به طور چشمگیری کم می‌شود. در این مقاله، با شما درباره یائسگی و فیبروم رحم و تاثیر یائسگی بر فیبروم صحبت می‌کنیم. 

• بیشتر بخوانید: 
• فیبروم چیست؟
• فیبروم رحم و یائسگی، فیبروم ها و هورمون ها 
• علائم فیبروم چیست؟ 
• درمان فیبروم چگونه است؟ 
• انتظار و مراقبت
• مصرف دارو
• عمل جراحی
• میومکتومی
• هیسترکتومی
• ابلیشن آندومتر
• میولیز
• فیبروم رحم یا آمبولیزاسیون شریان
• سئوالات متداول
• آیا فیبروم بعد از یائسگی، دلیلی برای نگرانی دارد؟ 
• علائم فیبروم رحم بعد از یائسگی چیست؟
• تاثیر یائسگی بر فیبروم، آیا فیبروم ها همچنان رشد می کنند؟
• خلاصه

فیبروم چیست؟

فیبروم‌های رحمی، تومورهایی خوش‌خیم یا غیرسرطانی هستند که در دیواره عضلانی رحم ایجاد می‌شوند. آن‌ها در دوران باروری به وجود می‌آیند و معمولا پس از یائسگی کوچک می‌شوند. فیبروم‌ها که از آن‌ها با عناوین «لیومیوم» یا «میوماتا» نیز نام می‌برند، می‌توانند قبل و بعد از یائسگی وجود داشته باشند. تومورها شایع هستند و ممکن است در هر سنی ظاهر شوند، اما به ندرت پیش می‌آید که فیبروم بعد از یائسگی ظاهر شود.

در 50 سالگی، فیبروم‌ها حدود 70 درصد از سفیدپوستان را تحت تاثیر قرار می‌دهند. فیبروم‌ها از نظر اندازه و تعداد متفاوت‌اند و قبل از یائسگی، می‌توانند بر باروری تاثیر بگذارند. پس از یائسگی، به دلیل کاهش سطح استروژن، اندازه فیبروم‌ها کاهش می‌یابد. با این حال، همچنان می‌توانند مشکل‌ساز باشند و منجر به درد و خونریزی غیرعادی شوند.

فیبروم‌ها غیر سرطانی هستند، اما ممکن است شبیه تومورهای سرطانی باشند. به همین دلیل، پزشک ممکن است برداشتن آن‌ها یا بیوپسی را برای رد کردن سرطان تجویز کند. 

فیبروم رحم و یائسگی، فیبروم ها و هورمون ها 

خبر خوب این‌که فیبروم بعد از یائسگی معمولا دلیلی برای نگرانی ندارد. فیبروم‌ها برای رشد به هورمون استروژن نیازمندند. پس از یائسگی، سطح استروژن به طور چشمگیری کاهش می‌یابد که معمولا خطر ابتلا به فیبروم را کاهش می‌دهد. در بسیاری از موارد، فیبروم‌ها پس از یائسگی کوچک می‌شوند و علائم کمتری ایجاد می‌کنند. با این حال، ممکن است در برخی از افراد علائم کاهش نیابد. 

هدف هورمون‌درمانی (هورمون‌تراپی) حفظ سطح استروژن و پروژسترون در دوران پیش از یائسگی و بعد از یائسگی است. به همین دلیل، فیبروم‌ها ممکن است به رشد خود ادامه دهند. برخی از درمان‌های فیبروم به شکلی است که فرد دیگر نمی‌تواند باردار شود. 

بیشتر بخوانید: عفونت مکرر واژن چیست و چگونه کنترل می‌شود؟

علائم فیبروم چیست؟ 

فیبروم‌ها از اندازه یک دانه سیب تا اندازه یک گریپ‌فروت متفاوتند و ممکن است هر شخص، چندین فیبروم داشته باشد. به همین دلیل است که برخی از افراد هیچ علامتی ندارند، در حالی که برخی دیگر ناراحتی‌های شدید را تجربه می‌کنند. علائم فیبروم اغلب در گروه‌های سنی مختلف، یکسان است. این علائم عبارتند از: 

• خونریزی شدید در طول سال‌های باروری و خونریزی‌هایی که پس از یائسگی نیز ادامه دارد
• بزرگ شدن شکم
• احساس پری در قسمت تحتانی شکم
• درد هنگام رابطه جنسی
• فشار روی مثانه یا روده‌ها
• تکرر ادرار
• کمردرد

فیبروم ها خوش‌خیم هستند، اما در موارد نادر، ممکن است سرطانی باشند که در کمتر از یک در هزار مورد اتفاق می‌افتد. علاوه بر این، درد و ناراحتی فیبروم‌ها می‌تواند بر کیفیت زندگی شخص تاثیر بگذارد و مانع از انجام فعالیت‌های روزمره شود. به این دلایل، فرد در صورت داشتن علائم فیبروم باید به دنبال مشاوره پزشکی باشید.

پیشنهاد ویژه نی نی بان: آشنایی با مراکز سونوگرافی

درمان فیبروم چگونه است؟ 

درمان‌های فیبروم می‌تواند از رویکرد «انتظار و مراقبت» شروع و در صورت تشدید علائم، شامل میومکتومی شود. عواملی وجود دارند که پزشک هنگام تصمیم‌گیری در مورد برنامه درمانی در نظر می‌گیرد. این علائم عبارتند از:

• اندازه فیبروم‌ها
• محل فیبروم‌ها
• سن فرد
• وجود علائم و شدت آن‌ها

قبل از یائسگی، فیبروم‌ها می‌توانند بر باروری تاثیر بگذارند. پس از یائسگی، اکثر خانم‌ها نیازی به درمان فیبروم ندارند، مگر اینکه فیبروم‌ها بزرگ باشند یا علائم شدیدی ایجاد کنند.

بیشتر بخوانید: کیست تخمدان در دختران جوان: علل و درمان

در ادامه با برخی از گزینه‌های درمانی آشنا می‌شوید: 

انتظار و مراقبت

بسیاری از خانم‌ها ترجیح می‌دهند فیبروم‌ها را درمان نکنند چون این فیبروم‌ها پس از یائسگی کوچک می‌شوند، یا از بین می‌روند. با این حال، مهم است که به طور منظم توسط پزشک معاینه شوید و طبق دستورالعمل پزشک، سونوگرافی انجام بدهید. 

مصرف دارو

اگر فیبروم‌ها علائم ایجاد کنند، پزشکتان ممکن است برایتان دارو تجویز کند. داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن یا استامینوفن نیز می‌توانند به تسکین درد کمک کنند. آگونیست‌های هورمون آزادکننده گنادوتروپین مانند «لوپرون»، در کوچک شدن فیبروم‌ها و حذف آن‌ها تاثیر دارند. گزینه‌های دیگر عبارتند از: قرص‌های ضدبارداری خوراکی، یا دستگاه داخل رحمی (IUD).

عمل جراحی

اگر فیبروم بزرگ یا علائم آن شدید باشد، جراحی یکی از گزینه‌های درمان است. 

میومکتومی

این روش فیبروم‌ها را حذف می‌کند، اما بافت سالم رحم را نگه می‌دارد. ممکن است بعد از میومکتومی، فیبروم‌های جدید ایجاد شوند و ممکن است بعد از این جراحی همچنان امکان بارداری داشته باشید.

بسته به وسعت فیبروم، جراحی می‌تواند به شکل جراحی باز همراه با برش، یا از طریق هیستروسکوپی انجام شود. 

بسته به وسعت فیبروم، جراحی می‌تواند به شکل جراحی باز همراه با برش، یا از طریق هیستروسکوپی انجام شود. در هیستروسکوپی، جراح یک وسیله بلند و نازک به نام هیستروسکوپ را از طریق واژن و دهانه رحم، وارد رحم می‌کند. یک دوربین به انتهای دستگاه وصل است و به جراح امکان می‌دهد که داخل رحم را ببیند. در این روش، جراح می‌تواند از هیستروسکوپ برای برداشتن فیبروم استفاده کند.

بیشتر بخوانید: چگونه بعد از یائسگی تناسب اندام خود را حفظ کنیم؟ از ورزش تا رژیم غذایی

هیسترکتومی

هیسترکتومی روشی برای برداشتن رحم است. اگر جراحی در حوالی یائسگی اتفاق بیفتد، جراح ممکن است تخمدان‌ها را نیز خارج کند. هیسترکتومی به علائم فیبروم رحم پایان می‌دهد و برای افرادی با علائم شدید که قصد بچه‌دار شدن ندارند، انتخاب مناسبی است. جراحان، هیسترکتومی را با استفاده از جراحی باز یا لاپاراسکوپی انجام می‌دهند. 

بسته به نوع جراحی، بهبودی می‌تواند تا 6 هفته طول بکشد. 

ابلیشن آندومتر

در ابلیشن آندومتر، جراح پوشش داخلی رحم را برمی‌دارد یا از بین می‌برد تا به مدیریت علائم کمک کند. پس از این روش، امکان باردار شدن وجود دارد، اما پزشکان به دلیل خطر سقط جنین و سایر موارد آن را توصیه نمی‌کنند. افراد فقط در صورتی باید ابلیشن شوند که دیگر قصد بچه‌دار شدن ندارند. 

میولیز

در میولیز، پزشک یک سوزن را وارد فیبروم می‌کند و یک جریان الکتریکی یا مکانیسم انجماد را از طریق سوزن عبور می‌دهد تا بافت فیبروم را از بین ببرد. از این روش با عنوان «فرسایش فرکانس رادیویی» نیز نام می‌برند. 

فیبروم رحم یا آمبولیزاسیون شریان

آمبولیزاسیون فیبروم رحم، یا آمبولیزاسیون شریان رحمی، شامل مسدود کردن رگ‌های خونی است که خون را به فیبروم می‌رسانند. 

قبل از تصمیم‌گیری در مورد نوع درمان فیبروم، باید درباره مزایا و معایب هر درمان با پزشک صحبت کنید.

پیشنهاد ویژه نی نی بان: آشنایی با پزشکان متخصص زنان و زایمان

سئوالات متداول

در ادامه با برخی از  سئوالات متداول درباره یائسگی و فیبروم آشنا می‌شوید. 

آیا فیبروم بعد از یائسگی، دلیلی برای نگرانی دارد؟ 

پس از یائسگی، فیبروم‌ها معمولا کوچک می‌شوند و علائم بهبود می‌یابند. با این حال، در صورت داشتن علائم آزاردهنده، یا مداوم، یا مشاهده هر نوع خونریزی پس از یائسگی، به دنبال مشاوره پزشکی باشید. 

علائم فیبروم رحم بعد از یائسگی چیست؟

برخی از علائم فیبروم رحم بعد از یائسگی عبارتند از:

• درد و تورم زیر شکم
• کمردرد
• خونریزی واژینال یا لکه‌بینی
• تکرر ادرار
• احساس فشار در لگن

بیشتر بخوانید: تأثیر تغییر فصل بر هورمون های زنان و روش های مقابله با آن

تاثیر یائسگی بر فیبروم، آیا فیبروم ها همچنان رشد می کنند؟

رشد فیبروم در یائسگی، نادر است چون سطح استروژن معمولا در این مرحله بسیار پایین است. 

خلاصه

فیبروم‌های رحمی، توده‌هایی غیرسرطانی هستند که معمولا در زنان در سنین باروری ظاهر می‌شوند. تاثیر یائسگی بر فیبروم این است که سطح استروژن با یائسگی کاهش می‌یابد و خطر ابتلا به فیبروم‌های همراه با علائم کمتر می‌شود. مصرف دارو، میومکتومی، هیسترکتومی و ابلیشن آندومتر، برخی از درمان‌های فیبروم رحم هستند.

برای یافتن متخصصان مورد نظر خود به کلینیک نی نی بان سر بزنید.