اگر دچار افتادگی اندام لگن باشید، احتمال دارد درباره کولپورافی، چیزهایی شنیده باشید. اما کولپورافی واژینال چیست؟ در این مقاله پاسخ این پرسش را دریافت می‌کنید.
اگر دچار افتادگی اندام لگن باشید، احتمال دارد درباره کولپورافی، چیزهایی شنیده باشید. اما کولپورافی واژینال چیست؟ در این مقاله پاسخ این پرسش را دریافت می‌کنید.
در این مقاله می‌خوانید:
کولپورافی، یک جراحی است که برای رفع نقاط ضعف دیواره واژن و درمان افتادگی اندام لگن استفاده می‌شود. در افتادگی اندام لگن، اندام‌های داخل لگن آویزان می‌شوند، چون ماهیچه‌ها و بافت‌های پشتیبان در دیواره واژن ضعیف شده‌اند و نمی‌توانند اندام‌ها را در جای خود نگه دارند. کولپورافی، این ماهیچه‌ها و بافت‌ها را تقویت می‌کند تا بتوانند از اندام‌های لگنی مانند مثانه و راست‌روده حمایت کنند.
دو نوع کولپورافی واژینال وجود دارد. پزشک ممکن است یک یا هر دو را در ترکیب با سایر روش‌ها برای رفع عیوب دیواره واژن انجام دهد.
-
کولپورافی قدامی (ترمیم سیستوسل): ضعیف شدن عضلات بین مثانه و واژن ممکن است باعث شود که مثانه روی دیواره جلویی واژن بیفتد. این مشکل، نوع خاصی از افتادگی اندام لگن است که «پرولاپس دیواره قدامی» نامیده می‌شود. کولپورافی قدامی، عضلات دیواره جلویی که مثانه را در جای خود نگه می‌دارند، سفت می‌کند.
-
کولپورافی خلفی (ترمیم رکتوسل): ضعیف شدن عضلات بین راست‌روده و واژن ممکن است باعث افتادن رکتوم بر روی دیواره پشتی واژن شود. این مشکل نوع خاصی از افتادگی اندام لگن به نام افتادگی دیواره خلفی است. کولپورافی خلفی، ماهیچه‌های دیواره پشتی را که رکتوم را در جای خود نگه می‌دارند، سفت می‌کند.
بله. دو نوع جراحی عمده برای درمان افتادگی اندام لگن وجود دارد: جراحی انسدادی و جراحی ترمیمی، که اولی که کمتر تهاجمی و دومی تهاجمی‌تر است. کولپورافی، یک جراحی ترمیمی است که از طریق واژن انجام می‌شود. این جراحی نسبت به سایر انواع جراحی‌های ترمیمی که شامل باز کردن شکم برای دسترسی به اندام‌های لگنی است کمتر تهاجمی، اما هنوز هم یک جراحی بزرگ است.
بیشتر بخوانید: التهاب واژن در زنان، علت تا درمان
کولپورافی واژینال می‌تواند علائم افتادگی لگن را که با سلامتی تداخل دارد، تسکین دهد. علائم افتادگی لگن مانند بی‌اختیاری ادرار یا مدفوع (مشکل در کنترل ادرار یا مدفوع) و مقاربت دردناک می‌تواند کیفیت زندگی شما را کاهش دهد. کولپورافی مشکلات ساختاری لگن را برطرف می‌کند تا مجبور نباشید با علائمی که این مشکلات ایجاد می‌کنند زندگی کنید.
افرادی که مشکلات زیر را دارند، به این جراحی نیاز دارند:
- اگر درمان‌های محافظه‌کارانه علائم افتادگی لگن را بهبود نداده است. درمان‌های غیر تهاجمی برای تقویت عضلات کف لگن، یا نگه داشتن اندام‌ها در جای خود، اولین خط درمان به شمار می‌آیند و شامل تمرینات کف لگن (کگل)، استفاده از ادستگاه‌هایی مانند پساری و هورمون‌درمانی است.
-
اگر علائم، آزاردهنده است. بسیاری از افراد مبتلا به افتادگی لگن علائمی را تجربه نمی‌کنند که زندگی آن‌ها را مختل کند. به این دلیل که هر جراحی شامل خطراتی است، اگر افتادگی لگن باعث ناراحتی نشود، ممکن است نیازی به انجام آن نباشد.
-
اگر که برنامه‌ای برای بچه‌دار شدن ندارید. بچه‌دار شدن پس از کولپورافی ممکن است خطر مشکلات ساختاری و بازگشت علائم را افزایش دهد. اگر می‌خواهید بچه‌دار شوید، بهتر است که برای انجام این جراحی صبر کنید.
بیشتر بخوانید: سوزاندن زگیل تناسلی به چه صورت است؟
پزشک، خطرات و مزایای کولپورافی را با شما در میان می‌گذار تا تمام اطلاعات مورد نیاز برای تصمیم‌گیری در مورد اینکه آیا این جراحی برای شما مناسب است، یا نه را در اختیار داشته باشید. پزشک قبل از انجام این روش، موارد زیر را انجام می‌دهد:
- تاریخچه پزشکی و علائم شما را مرور می‌کند. علائم شما می‌تواند سرنخ‌هایی را ارائه دهد که به پزشک کمک می‌کند تا دقیقا نقطه‌ای را که ماهیچه‌های شما باید در آن تقویت شوند، مشخص کند.
-
معاینه لگنی انجام می‌دهد. پزشک در حالی که به شکم شما فشار می‌آورد، دو انگشتش را داخل واژن شما می‌کند. این تکنیک به او اجازه می‌دهد تا افتادگی اندام‌های لگنی و نقاط ضعیف دیواره واژن را شناسایی کند.
- در صورت نیاز، تصویربرداری یا آزمایشگا‌ه‌های دیگر را تجویز می‌کند. اغلب، تصویربرداری اضافی، مورد نیاز نیست. اما ممکن است پزشک برایتان ام آر آی تجویز کند.
- برای کاهش خطر عفونت در حین جراحی برایتان آنتی‌بیوتیک تجویز می‌کند.
- اگر یائسگی را پشت سر گذاشته‌اید، ممکن است پزشک قبل از جراحی برایتان استروژن موضعی یا واژینال تجویز کند. تحقیقات نشان می‌دهد که استروژن ممکن است ضخامت بافت واژن را افزایش دهد تا کار با آن هنگام جراحی، آسان‌تر شود.
بیشتر بخوانید: علت به وجود آمدن زخم رحم، روش درمان
پزشک به شما داروی بیهوشی می‌دهد. سپس شما باید در موقعیت معاینه قرار بگیرید. هنگامی که در یک موقعیت راحت قرار گرفتید، پزشک کارهای زیر را انجام می‌دهد:
- تحت بیهوشی عمومی، یا بی‌حسی موضعی قرار می‌گیرید و یک کاتتر مثانه وارد واژن‌تان می‌شود.
- پزشک با اسپکولوم، واژن شما را باز می‌کند تا بازرسی دیواره‌های واژن راحت‌تر باشد.
- یک برش عمودی ایجاد می‌شود تا ماهیچه‌ها و بافت‌های دیواره واژن نمایان شود.
-
در امتداد دیواره بالایی واژن، برش‌هایی کوچک و دقیق ایجاد می‌شود تا پزشک به قسمت‌های ضعیف شده دیواره واژن دسترسی پیدا کند.
- سپس قسمت‌های قوی دیواره واژن به یکدیگر بخیه زده می‌شوند.
- در نهایت، پزشک برش‌ها را با بخیه‌های قابل جذب می‌بندد.
اگر عضلات ضعیف، محدود باشند، جراحی کولپورافی واژن ممکن است ۳۰ دقیقه طول بکشد. اگر نواحی بزرگ‌تری از دیواره واژن نیاز به ترمیم داشته باشند، کولپورافی بیشتر طول می‌کشد.
بسته به میزان ترمیم دیواره واژن، ممکن است بتوانید در روز جراحی به خانه بروید یا ممکن است لازم باشد یک شب در بیمارستان بستری شود. بعد از جراحی این مراحل انجام می‌شود:
-
پزشک بررسی می‌کند تا ببیند آیا می‌توانید به تنهایی ادرار کنید یا به کاتتر نیاز دارید. اکثر کاتترها را می‌توان ظرف ۴۸ ساعت پس از کولپورافی خارج کرد.
- ممکن است لازم باشد از نرم‌کننده مدفوع یا ملین ملایم استفاده کنید تا بتوانید بدون اعمال فشار روی ماهیچه و بافت در حال بهبودی، مدفوع کنید.
-
اگر یائسه شده‌اید، ممکن است استروژن واژینال برای شما تجویز شود. تحقیقات نشان می‌دهد استروژن ممکن است بهبود را تسریع کند و خطر عفونت دستگاه ادراری را پس از جراحی کاهش دهد.
بیشتر بخوانید: چگونه میل جنسی خود را در دوران یائسگی افزایش دهیم؟
کولپورافی، علائم افتادگی لگن را بدون برش‌های بزرگ تسکین می‌دهد. در این جراحی، اندام‌هایی که تغییر موقعیت داده‌اند، در جای خود باقی می‌مانند و علائم بازنمی‌گردند.
بر خلاف برخی از درمان‌هایی که برای درمان افتادگی اندام لگن استفاده می‌شود، پس از بهبودی می‌توانید رابطه جنسی داشته باشید.
اگر چه عوارض کولپورافی نادر است، اما هر جراحی خطراتی را به همراه دارد. ممکن است عوارض جانبی رایج را تجربه کنید که شامل موارد زیر است:
- مشکل در تخلیه کامل مثانه تا چند روز (احتباس ادرار)
- ترشحات خونی واژن چند روز پس از جراحی
- ترشحات خامه‌ای واژن تا چند هفته پس از جراحی (این ترشحات نشانه جذب بخیه‌ها توسط بدن شماست)
- درد واژن ( ظرف چهار تا شش هفته باید از بین برود)
- یبوست
- خونریزی بیش از حد
- مقاربت دردناک
- واکنش به بیهوشی
- عفونت در محل زخم
- آسیب به اندام‌های لگنی
- عفونت‌های دستگاه ادراری
ممکن است پزشک از شما بخواهد طی چهار تا شش هفته پس از جراحی برای معاینه به مطب، یا کلینیک مراجعه کنید.
پیشنهاد ویژه نی نی بان: آشنایی با پزشکان متخصص زنان و زایمان
بسته به شدت جراحی باید در عرض سه ماه به طور کامل بهبود پیدا کنید. در این مدت، مراقبت‌های زیر را انجام دهید:
- تا سه ماه نرم‌کننده مدفوع مصرف کنید.
- حداقل تا شش هفته پس از جراحی، از زور زدن در حین حرکات روده خودداری کنید.
- حداقل تا شش هفته پس از جراحی، از بلند کردن اجسام سنگین و انجام تمرینات سنگین مانند دویدن یا وزنه‌برداری خودداری کنید.
- حداقل شش هفته پس از جراحی به جای حمام کردن، دوش بگیرید.
- شش تا هشت هفته پس از جراحی، از گذاشتن تامپون در واژن، دوش واژینال، یا رابطه جنسی خودداری کنید.
در عرض سه تا چهار هفته، دوباره می‌توانید فعالیت‌های عادی خود مانند پیاده‌روی، رانندگی و بازگشت به محیط کار را از سر بگیرید. همه این‌ها به میزان گستردگی جراحی و شدت فعالیت‌های فیزیکی شما بستگی دارد.
بیشتر بخوانید: افتادگی واژن چیست؟
شما مجبور نیستید با علائم ناخوشایند مربوط به افتادگی لگن زندگی کنید. با کولپورافی، پزشک می‌تواند با انجام جراحی از طریق واژن، دیواره‌های واژن را تقویت کند. کولپورافی واژن بسیار ساده‌تر از جراحی‌های ترمیمی برای افتادگی لگن است. در مورد مزایا و معایب کولپورافی با پزشک خود مشورت کنید.
برای یافتن متخصصان مورد نظر خود به کلینیک نی نی بان سر بزنید.
منبع خبر "
نی نی بان" است و موتور جستجوگر خبر تیترآنلاین در قبال محتوای آن هیچ مسئولیتی ندارد.
(ادامه)
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت تیترآنلاین مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هرگونه محتوای خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
