برخی از مردان هم با مشکلات جنسی دست و پنجه نرم می کنند که برایشان
ناخوشایند خواهد بود ، ما در این مطلب از پرشین وی قصد داریم برای شما عزیزان
بررسی ۳ اختلال جنسی در مردان که بسیار شایع است مانند اختلال انزال و اختلال نعوظ
را مورد بررسی قرار دهیم در ادامه مطلب همراه ما باشید
مردان ۳ نوع اختلال شایع را در خودشان دارند:۱- اختلال نعوظ۲ -اختلال در میل جنسی۳ -اختلال انزال.نوع سوم خودش دارای
۵ نوع شایع است که این شایع ها این موارد هستند:۱-انزال دردناک۲-انزال دیررس۳- انزال زودرس۴ -ناتوان بودن در رسید به
انزال۵ -عدم انزال.در ادامه با گزینه سوم یعنی اختلال انزال بیشتر آشنا خواهید شد.فرآیند انزال در مردان تحت کنترل سیستم
عصبی خودکار است.بنابراین یک مرد نمیتواند انزال خود را تحت کنترل در آورد.در این میان، انزال دیررس عبارت از
تأخیر در انزال به میزانی است که سبب ناراحتی بیمار شود.
در بیش از ۸۰ درصد مردان، فرآیند انزال طی دو تا پنج دقیقه اتفاق میافتد.در انزال دیررس، این زمان به
مقدار زیاد مثلا به ۴۵ تا ۶۰ دقیقه یا بیشتر افزایش مییاید و این در حالی است که حدود ۴
درصد مردان مبتلا به انزال دیررس هستند.البته انزال دیررس، علل بسیار زیادی دارد ولی از مهمترین آنها میتوان به کاهش
حس دستگاه تناسلی، رفلکسهای عصبی تناسلی کند، تحریک تناسلی، افزایش سن، بیماریهای مادرزادی، جراحی پروستات، جراحی گردن مثانه، دیابت، ام
اس، کم کاری غدد جنسی، کم کاری تیروئید، آسیب به نخاع شوکی، برداشتن روده بزرگ، قطع زنجیره سمپاتیک، آنوریسم (گشاد
شدن) آئورت شکمی، برداشتن غدد لنفاوی شکم توسط جراحی و مصرف بعضی داروها مثل روان گردانها، بکلوفن و بعضی ضد
افسردگیها اشاره کرد.
در این میان، یکی از علل انزال دیررس، تحریکات جنسی ناکافی است.مردانی که به صورت دائم در حال
تحریک جنسی هستند، ممکن است دچار انزال دیررس یا عدم انزال شوند.مردانی که همیشه یک نوع تحریک جنسی را تجربه
میکنند (مثل خود ارضایی) ممکن است در مواجهه با یک تحریک جنسی متفاوت (رابطه زناشویی طبیعی) نتوانند به ارضای جنسی
(ارگاسم) برسند.اگر این سیستم عصبی به هر دلیلی مختل شود، سبب تأخیر در انزال یا عدم انزال خواهد شد.همچنین از
دهه سوم زندگی، فیبرهای عصبی که مخصوص هدایت سریع تحریکات عصبی هستند، رفته رفته کم میشوند.با افزایش سن نیز از
حساسیت آلت تناسلی کاسته میشود و به این دلیل، معمولا مرد دچار تأخیر در انزال میشود.
با این حساب، مهمترین عامل برای انزال طبیعی، وجود یک سیستم عصبی طبیعی است و هر نوع آسیب به سیستم
عصبی سبب اختلال در انزال میشود که مهمترین آنها آسیب نخاعی است.هر قدر قسمتهای پایینتر نخاع آسیب ببیند، احتمال اختلال
در انزال بیشتر است.
برای تشخیص انزال دیررس، ابتدا باید یک شرححال دقیق از بیمار اخذ کرد و معاینات لازم را
انجام داد و موقعیت اجتماعی و فرهنگی و حالات روحی و روانی بیمار را سنجید.این بیماران نیاز به آزمایشهای دقیق
دارند که آزمایش خون از جمله آزمایشهای هورمونی و قند خون، بررسی عملکرد سیستم عصبی خودکار، انجام تصویربرداری از نظر
اختلالات مادرزادی و اکتسابی سیستم انزالی و سیستوسکوپی، روشهای تشخیصی هستند.
لازمه درمان صحیح نیز تشخیص دقیق علت انزال دیررس است.گاهی
باید علت اصلی را برطرف کرد، ولی اکثر بیماران نیاز به دارودرمانی دارند.برخی مواقع هم لازم است دارویی که بیمار
مصرف میکند، عوض شود و گاهی باید برای بیمار روش صحیح رابطه زناشویی را آموزش داد.دکتر محمدرضا صفرینژادجراح و متخصص
بیماریهای کلیه و مجاری ادراری
اختلال زودانزالی، شایع ترین اختلال جنسی مردان در تمام کشورها است.
شیوع این اختلال بین ۲۰ تا ۳۰ درصد مردان میباشد. البته تفاوت هایی بین زودانزالی مادامالعمر، اکتسابی، عمومی و موقعیتی وجود دارد.
در این مقاله، سکس تراپیست پزشک خوب، خانم ملیحه میرزایی شما را با تعریف اختلال زودانزالی و درمان آن آشنا میسازد.
زودانزالی چیست؟
انجمن روانپزشکی آمریکا زودانزالی را اینگونه تعریف میکند:
الگوی ثابت یا تکرارشونده انزال در شرایطی که حدود ۱ دقیقه پس از دخول واژینال یا زودتر از آنکه مرد بخواهد، انزال (خروج منی) صورت گیرد.
این اختلال در تمام روابط جنسی و حداقل برای مدت ۶ ماه وجود دارد.
این مشکلات رنج شدیدی در فرد به وجود میآورد که به رسیدگی و پیگیری و درمان بالینی نیاز دارد. با اینکه این تشخیص میتواند در مورد کسانی که فعالیت های جنسی غیرواژنی دارند نیز به کار رود، برای آنگونه فعالیت ها هیچ معیار زمانی خاصی مشخص نشده است.
شدت این اختلال به سه دسته تقسیم میشود:
خفیف: انزال در حدود ۳۰ ثانیه تا یک دقیقه بعد از دخول واژنی
متوسط: انزال در عرض حدود ۱۵ تا ۳۰ ثانیه بعد از دخول واژنی
شدید: انزال قبل از فعالیت جنسی، در ابتدای آن، یا در عرض حدود ۱۵ ثانیه بعد از دخول واژنی
اختلال زودانزالی ممکن است در دو نوع تعمیم یافته و یا موقعیتی دیده شود.
در نوع تعمیم یافته این اختلال، فرد در همه موقعیت ها انزال زودرس دارد اما در نوع
موقعیتی اختلال، صرفاً در حضور بعضی از انواع محرک ها، موقعیت ها یا همسر، انزال زودهنگام اتفاق میافتد.
زودانزالی اختلالی در فرایند ارگاسم است.
ارگاسم در چهار مرحله اتفاق میافتد:
در مرحله اول هیجان جنسی موجب افزایش جریان خون به بافت های اندام تناسلی میشود و نعوظ صورت میگیرد.
در مرحله دوم تحریک شدید شده، لذت جنسی افزایش مییابد و فشار جنسی به حداکثر میرسد.
مرحله سوم زمانی است که انزال در حال حرکت بین ساختارهای درونی است؛ بنابراین ارگاسم شروع شده و نمیتوان آن را متوقف کرد؛ و در نهایت منی از آلت مرد طی انقباضات منظم خارج میشود.
در مرحله چهارم فروکش میشود و بدن به آرامی به حالت عادی برمیگردد.
زمانی که مرد نتواند زمان کافی در مرحله دوم داشته باشد، زودانزالی اتفاق میافتد.
در بیشتر موارد زودانزالی ریشه روانشناختی دارد.
بنابراین فردی که دچار این مشکل شده است لزوماً درگیر یک بیماری جسمی نیست.
شایع ترین علتی که میتواند منجر به این اختلال شود، اضطراب است.
زودانزالی ممکن است در نتیجه مشکلات فردی مانند افسردگی، آسیب پذیری نسبت
به شرمساری، ترس از قضاوت های اجتماع، اعتماد به نفس پایین، عدم تجربه جنسی و فشارها و استرس های روانشناختی باشد.
این مشکلات میتواند مردانی که قبلاً انزال طبیعی داشتند را نیز دچار مشکل کند؛
در این صورت گفته میشود فرد دچار اختلال انزال زودرس اکتسابی شده است.
هرچند زودانزالی مادم العمر هم میتواند ناشی از مشکلات روانشناختی باشد.
برای مثال تجربه آسیب زا از رابطه جنسی در کودکی یا تربیت جنسی سختگیرانه میتواند باعث زودانزالی اولیه شود.
با اینکه ریشه جسمانی این اختلال بسیار کمتر از ریشه روانشناختی آن است؛ نباید فراموش شود
که مشکلات اورولوژی همیشه به زودانزالی مرتبط بوده اند. همچنین بیماری های پروستات، ناتوانی در کنترل ادرار، اعتیاد به الکل، دیابت و بیماری های قلبی عروقی نیز با زودانزالی مرتبط هستند.
جام جم آنلاین / pezeshkekhoob