خبرورزشی - دربی تهران با تمام حوادث و اتفاقات رخ داده در آن تمام شد اما این دربی مثل همه مسابقاتی که تمام می شوند و هر دو تیم می روند پی کارشان نبود! ظاهرا در فوتبال ما، هیچ قاعده ای وجود ندارد. تیم برنده شاکی است؛ تیم برنده هم ناراحت و عصبانی.
برنده مسابقه باید بابت بردی که به دست آورده از خود دفاع کند؛ بازنده هم به زمین و زمان توپ و تشر می زند وفریاد وامصیتا سر می دهد.
استقلال راه بهتر را ظاهرا پیدا کرده است؛ نخست کنفرانس رسانه ای سرمربی تیم که برای توئیت وزیر ارتباطات، از مسیر حمله مستقیم وارد شد و توپ را به زمین آذری جهرمی شوت کرد.
بیشتر بخوانید:
یکی از مقصران شکست پیدا شد؛ آقای وزیر! البته از اول هم معلوم بود او به تنهایی نمی تواند بار این شکست را به تنهایی تحمل کند و باید شریک دیگری را هم پیدا کرد؛ چه کسی بهتر از عیسی آل کثیر!
شکایت از این بازیکن که ظاهرا شادی های گلش تمامی ندارد و هر بار به بهانه ای سیبل می شود، بهانه تازه ای برای توجیه شکست است.
در این فوتبال عجیب و بی حساب و کتاب، لذت بی معناست. دربی بی معناست. برد بی معناست. کیفیت فنی بی معناست. آرامش، اصل فوتبال و زیبایی های این ورزش بی معناست. جنتلمن بودن و آداب ورزش را رعایت کردن بی معناست.
مساله فقط این است که برنده و بازنده به هم بتازند و بابت این عملکرد و کارنامه مشعشع به خودشان بنازند؛ داستان فوتبال ما از این قرار است!
بیشتر بخوانید:
